پوپل در شهر دودکش ها

پوپل شهر دودکش‌ها"، پویانمایی فانتزی ژاپنی است که بر اساس کتاب مصوری به همین نام اثر آکیهیرو نیشینو ساخته شده است. داستان در شهری می‌گذرد که در تاریکی و دود فرو رفته است چرا که استفاده بی‌رویه از دودکش‌ها، آسمان طبیعی را پوشانده است. در این دنیای استیم‌پانک دیستوپیایی، پسری تنها به نام لوبیچی (با صدای آنتونیو رائول کوربو) با شخصی که به عنوان کارگر زباله‌جمع‌کن (با صدای تونی هیل) برای هالووین لباس پوشیده است، دوست می‌شود، اما متوجه می‌شود که این تنها یک لباس بوده است: دوست جدید او در واقع موجودی خودآگاه ساخته شده از زباله‌هاست که پوپل نام دارد. لوبیچی به داستان‌هایی که پدرش برای او گفته بود باور دارد، داستان‌هایی درباره ستاره‌هایی که در آسمان پشت آسمان همیشه دودآلود شهر دودکش‌ها وجود دارند. اما حضور پوپل در شهر دودکش‌ها توجه مقامات را جلب کرده است، چرا که آنها این دوستان و ایده اینکه کسی باور داشته باشد آسمان دیگری وجود دارد، تهدیدی جدی برای شیوه زندگی‌شان می‌دانند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونتی که در شهر دودکش پوپل وجود دارد، صحبت کنند. چه میزان خشونت برای بینندگان جوان مناسب است؟
• بحث در مورد ارزش‌ها و جهان‌بینی‌هایی که منجر به ایجاد شهر دودکش شد. آیا در ابتدا خوب بودند؟ طی سال‌ها چه اتفاقی افتاد که آن دیدگاه را فاسد کرد؟
• داستان‌گویی در این فیلم چه نقشی دارد؟ چرا داستان‌ها مهم هستند؟ آیا داستان‌ها باید صادقانه باشند تا مرتبط باشند؟
• چه کسی می‌تواند الگوی خوبی باشد؟ چه ویژگی‌های شخصیتی دارد؟ چگونه همدلی، پشتکار و کار گروهی را نشان می‌دهد؟

پوپل شهر دودکش‌ها یک پویانمایی ژاپنی در ژانر فانتزی و سبک استیم‌پانک است (نسخه انگلیسی‌زبان آن در اینجا بررسی شده‌است) که بر اساس کتاب مصور پرطرفدار نویسنده و تصویرگر، آکیهیرو نیشینو ساخته شده است. این فیلم که توسط یوسوکه هیروتا، انیماتور کهنه‌کار، کارگردانی شده است، داستان پسری جوان را روایت می‌کند که با موجودی سخنگو که از زباله ساخته شده دوست می‌شود. آنها together سعی می‌کنند ثابت کنند که فراتر از آسمان تاریک و پر از دود شهرشان، آسمانی پر از نور و ستاره وجود دارد. انتظار می‌رود خشونت بین مأموران قانون و شهروندان شهر، و همچنین چند صحنه خطرناک نزدیک برای شخصیت‌های اصلی که در موقعیت‌های شدید مرگ و زندگی قرار می‌گیرند. همچنین نوشیدن الکل یکی از شخصیت‌ها در چند صحنه نشان داده می‌شود. این داستان، همدلی، پشتکار و کار تیمی را ترویج می‌کند.

یوسوکه هیروتا، کارگردان انیماتور ژاپنی، در اولین تجربه کارگردانی خود در ژانر استیم‌پانک، ادای احترامی تاثیرگذار و قابل درک به میراث، طبیعت و دوستی‌های غیرمنتظره کرده است. بینندگان ممکن است بلافاصله درک نکنند که دقیقا چه اتفاقی برای شهر دودکش افتاده که زیرساخت‌های آن به طور کامل به ساختمان‌هایی وابسته شده که لایه‌ای از دود ایجاد کرده‌اند که آسمان طبیعی را از دید پنهان کرده است (یا باعث ایجاد شک و تردید شده‌اند). اما این عدم وجود جهان‌سازی کامل بهتر است تا همه بتوانند بر دوستی در حال شکوفایی بین لوبیچی و پوپل تمرکز کنند، که مانند یک کلاغ مقوایی جادوگر شهر اوز در فیلم وال-ای و بیتل در کوبو و دو رشته است. دوستی آنها فقط شیرین نیست، بلکه یادآوری این نکته است که یک نفر، یک تیم و یک داستان چه تفاوتی می‌تواند ایجاد کند.هرچند فضای این فیلم تاریک است، اما انیمیشن آن پرجنب‌وجوش است و بینندگان در هر صحنه چیزی جذاب برای تمرکز پیدا خواهند کرد. مانند بیشتر ماجراجویی‌هایی که شامل یک شخصیت نیمه یتیم در یک ماموریت است، این داستان بر ایده‌ی "قهرمان برگزیده‌" بودن لوبیچی سرمایه‌گذاری می‌کند که نیاز دارد به خودش (و آموزه‌های پدرش) ایمان داشته باشد تا روز را نجات دهد -- با کمک دوست/مربی جدیدش. هیروتا و تیم استودیو 4C به‌طور مختصر موضوعات جدی درباره سرمایه‌داری، احتکار منابع، جوامع استبدادی و مناطق محیط زیستی نابودشده را کاوش می‌کنند، اما این کاوش آن‌قدر عمیق نیست که توجه را از لوبیچی و پوپل و میل آن‌ها برای پیدا کردن و اشتراک‌گذاری ستاره‌ها با مردم شهر دودکش منحرف کند. اولین فیلم هیروتا نشان‌دهنده خوبی است که او داستان‌های تاثیرگذار بیشتری برای روایت کردن دارد.