شبه ‌جزیره

در شبه جزیره، چهار سال از شیوع زامبی ها گذشته و کره جنوبی از جهان جدا شده است. جونگ سوک (گانگ دونگ-وون)، کاپیتان سابق تفنگداران دریایی کره جنوبی، به دنبال کامیونی است که گفته می شود حاوی ثروتی عظیم است. اما آنچه او پیدا می کند، شهری است که توسط واحد 631 قانون گریز اداره می شود، و همچنین خانواده ای که در برابر همه احتمالات زنده مانده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در شبه‌جزیره صحبت کنند. آیا فکر می‌کنید این خشونت افراطی بود یا انتظار دارید در فیلم‌های زامبی صحنه‌های خونین ببینید؟ این فیلم را با دیگر فیلم‌های زامبی که دیده‌اید، چگونه مقایسه می‌کنید؟
• چرا فکر می‌کنید فیلم‌ها و کتاب‌ها درباره مردگان متحرک اینقدر محبوب هستند؟
• آیا فیلم را ترسناک یافتید؟ چه چیزی در آن بیشتر ترسناک بود؟ چه چیزی در فیلم‌های ترسناک جذاب است؟

والدین باید بدانند که شبه جزیره دنباله فیلم اکشن زامبی کره جنوبی قطار بوسان و سومین قسمت از این مجموعه است. این فیلم چهار سال بعد از فیلم اول اتفاق می‌افتد و داستان سرباز سابق جونگ سوک (گانگ دونگ-وون) را دنبال می‌کند که به کره جنوبی بازمی‌گردد تا یک کامیون را برای مافیا غارت کند، اما با شهری قانون‌شکن روبرو می‌شود. شخصیت‌های مثبت همکاری تیمی و شجاعت قوی نشان می‌دهند، اما بسیاری از آنها خصوصیات منفی و خشونت‌آمیز دارند. خشونت گاهی شدید است، اما بیشتر آن توسط کامپیوتر تولید شده و تاثیر کمی دارد. خشونت غیر زامبی شامل کتک‌کاری و رفتار ظالمانه با شخصیت‌ها است. صحنه‌های خشونت‌آمیز دیگر شامل تصادف ماشین و مجبور کردن انسان‌ها به مبارزه با زامبی‌ها به عنوان ورزش است. گاهی اوقات از کلمات زشت مانند احمق و نامادری استفاده می‌شود. این فیلم عمدتا به زبان کره‌ای با کمی کانتونی و انگلیسی است و زیرنویس هم دارد. این فیلم در برخی از مناطق با نام قطار بوسان تقدیم می‌کند: شبه جزیره شناخته می‌شود. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر از این دست، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در میان انبوه فیلم‌های زامبی، هر فیلمی که بخواهد وارد این ژانر شود، باید متمایز باشد. پس از موفقیت فیلم پرهیجان قطار بوسان در سال 2016، فیلم شبه‌جزیره (سومین قسمت از این مجموعه) فاقد انرژی فیلم اول است. در عوض، داستانی اخلاقی، ملودرام و احساساتی را با صحنه‌های اکشن بی‌روح ارائه می‌دهد. صحنه‌های طولانی و کشدار CGI آن احساس سبکی و کسالت دارند و هیچ تنش یا هیجانی در خیابان‌های متروک کره جنوبی وجود ندارد. در همین حال، خشونت انسانی احساس ظالمانه و آزاردهنده‌ای دارد که در تضاد با تلاش‌های کمدی نئون‌دار و شخصیت دخترانه بامزه و اشتباه‌آمیز فیلم است. ایده‌ها و شات‌های فردی به یادماندنی وجود دارد، اما در کل، شبه‌جزیره ناامیدکننده است.