«چگونه پایان می‌یابد»

«چگونه پایان می‌یابد» به آخرین روز زمین از نگاه لیزا (زویی لیستر-جونز) می‌نگرد، زنی اهل لس‌آنجلس که هنوز در تلاش است تا جایگاه خود را در جهان بیابد. در مسیرش به سمت یک مهمانی آخرالزمانی، لیزا توقف می‌کند تا با افرادی که بر زندگی‌اش تأثیرگذار بوده‌اند، آشتی کند و به آرامش برسد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه‌ی استفاده‌ی سازندگان فیلم «چگونه پایان می‌یابد» از یک وضعیت منفی، یعنی قرنطینه‌ی جهانی ناشی از کووید-۱۹، به نفع خود صحبت کنند. چگونه آن‌ها در چارچوب دستورالعمل‌های بهداشتی عمومی در زندگی واقعی، به روشی که در فیلمنامه معقول به نظر می‌رسید، کار کردند؟
• «فیلم مصرف مواد مخدر را چگونه به تصویر می‌کشد؟ آیا آن را جذاب و فریبنده نشان می‌دهد؟ آیا پیامدهای واقعی در آن وجود دارد؟ چرا این موضوع مهم است؟»
• «اگر می‌توانستی به خودِ جوان‌ترت نصیحتی بکنی، چه می‌گفتی؟ فکر می‌کنی خودِ جوان‌ترت امروز چه چیزی به تو می‌گفت؟»
• «اگر قرار بود دنیا در ۲۴ ساعت آینده به پایان برسد، چگونه روز آخر خود را سپری می‌کردید؟»

والدین باید بدانند که فیلم «چگونه پایان می‌یابد» یک کمدی متفاوت در مورد پذیرش خود در آستانه پایان جهان (به واسطه یک شهاب‌سنگ) است. شخصیت اصلی، لیزا (با بازی زویی لیستر-جونز، که همچنین یکی از کارگردانان، نویسندگان و تهیه‌کنندگان فیلم است) از روز آخر خود برای بازبینی روابط مهم و عمدتاً آسیب‌دیده در زندگی‌اش استفاده می‌کند. این شامل والدین او و احساس رها شدگی است که در او ایجاد کرده‌اند. اما در نهایت، شخصی که او باید با او روبرو شود، خود اوست؛ فیلم به آرامی پیشنهاد می‌کند که هرچه احساس ناراحتی داشته باشیم، مسئول انتخاب‌ها و خوشبختی خودمان هستیم. این پیام عمیق با محتوای بالغانه‌ای همراه است: مصرف مواد مخدر به عنوان یک رفتار جذاب و عادی نشان داده می‌شود (و البته، با توجه به پایان جهان، مصرف مواد حتی بیشتر از حد معمول است). یکی از شخصیت‌ها در یک دوره مصرف کتامین به سر می‌برد که نتایج عجیب و غریبی دارد اما بدون پیامدهای واقعی. همچنین اشاره‌های جنسی زیادی وجود دارد، اما هیچ صحنه فیزیکی در دوربین رخ نمی‌دهد. زبان فیلم قوی و مکرر است: کلمه «لعنتی» بارها و بارها استفاده می‌شود، و همچنین کلمات دیگری مانند «کثافت» و «احمق». برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

«اگرچه این فیلم کمدی درباره‌ی یک مهمانی وحشی در پایان جهان است، اما نگاهی آرام، سنجیده و سرگرم‌کننده به آشتی با خود دارد. احتمالاً قبلاً این سؤال را شنیده‌اید: اگر آن زمان می‌دانستید که الان می‌دانید، چه چیزی به خودِ جوان‌ترتان می‌گفتید؟ اما در اینجا این ایده وارونه می‌شود: اگر خودِ جوان‌ترتان می‌دانست که شما به چه چیزی تبدیل می‌شوید، چه چیزی به شما می‌گفت؟ در این فیلم، لیزا سعی می‌کند همه‌ی روابطی را که در زندگی‌اش اشتباه بوده‌اند، دوباره مرور کند و به آن‌ها خاتمه دهد، اما در عین حال، بی‌توجهی به خود را نادیده می‌گیرد. این موضوع تا حدی فراداستانی است، اما در عین حال، تا حدی هم استعاره‌ای آشکار است. بنابراین، در واقع، این فیلم باهوشانه است.»حرکت هوشمندانه‌ای که لایستر-جونز و همکار نویسنده/کارگردان/تهیه‌کننده‌اش، داریل واین انجام دادند، استفاده از همه‌گیری کووید-۱۹ به نفع خودشان بود، و فیلم‌سازی مستقل را به صورت ناگهانی و بدون برنامه‌ریزی قبلی انجام دادند. باید تصور کنید که پر کردن یک گروه بازیگران با چهره‌ها و نام‌های شناخته‌شده در دوران قرنطینه کمی آسان‌تر از حالت عادی بوده است — وقتی دوستان بازیگرتان در خانه هستند و حوصله‌شان سر رفته، زمان مناسبی است تا از آنها بخواهید با دوربین به آنجا بروید و یک صحنه را بازی کنند. و این همان چیزی است که فیلم «چگونه تمام می‌شود» ارائه می‌دهد: یک صحنه با هر کدام از بازیگران بااستعداد مانند هلن هانت، بردلی ویتفورد، فین ولفهارد، فرد آرمیسن و غیره، که به بیشتر آنها اجازه بداهه‌پردازی داده شده است. صحنه‌ای بین لیزا و بهترین دوست دوران دبیرستانش (الیویا وایلد) به‌طور خاص فوق‌العاده است (و به نظر می‌رسد از این به بعد توسط معلمان بازیگری مورد استناد قرار بگیرد). چه این کمدی کوچک و بزرگ‌منش سر و صدا کند یا نه، یک کپسول زمان است: خیابان‌های خالی از جمعیت که با ماشین‌های پارک‌شده‌ای که گرد و غبار رویشان نشسته، دقیقاً همان چیزی است که لس آنجلس در ماه‌های اولیه قرنطینه به نظر می‌رسید. لایستر-جونز و واین از این صحنه برای خلق جهانی استفاده می‌کنند که در شوک است، نه در حال وحشت، شورش و غارت، بلکه پذیرش سرنوشت خود و رفتن با عزت ... اگرچه احتمالاً در حال مستی یا مستی هستند. این فیلم به ما یادآوری می‌کند که در نهایت، بهترین دوستی که داریم خودمان هستیم، بنابراین باید با عشقی که شایسته آن هستیم، با خودمان رفتار کنیم.