پیشرفت زائر

بر اساس رمان قرن هفده‌ای جان بانیان با همین نام، انیمیشن «پیشرفت زائر» بر روی شخصیت مسیحی زائر (با صدای بن پرایس) تمرکز دارد. مسیحی سفری استعاری از شهر زادگاهش، «شهر نابودی» (به عبارتی، دنیای انسان‌ها) به «شهر آسمانی» (یعنی بهشت) را آغاز می‌کند، پس از اینکه به طور اتفاقی کتابی را می‌یابد که بسیار شبیه به کتاب مقدس است. او خانواده‌اش را ترک می‌کند و از موانع و چالش‌های زیادی عبور می‌کند و با افراد ترسناکی مواجه می‌شود که همگی قصد دارند او را از رسیدن به مقصد نهایی‌اش بازدارند. آیا او به مکانی که به دنبالش است، سرزمینی سرشار از رضایت و خوشحالی که در آن می‌تواند «سرور کامل در حضور پادشاه» را تجربه کند، دست می‌یابد؟ ۱۰۸ دقیقه طول می‌کشد تا این موضوع مشخص شود. (نکته احتمالی اسپویلر برای والدین: نیمه دوم کتاب ۱۶۷۸ سفر خانواده مسیحی به پادشاهی آسمانی را ثبت می‌کند، اما این فیلم در زمانی که او مقصدش را پیدا می‌کند، به پایان می‌رسد.)

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم سفر قهرمانانه صحبت کنند. این مفهوم به چه معناست؟ چه عناصری لازم است تا یک سفر عادی را به چنین سفری تبدیل کند؟ چه نوع افرادی معمولا در فیلم‌ها به چنین سفرهایی می‌روند؟ آنها به دنبال چه چیزی هستند؟ آیا این موضوع در داستان مهم است؟
• ممکن است بینندگان متوجه شوند که شخصیت‌ها در کتاب «پیشرفت زائر» نام‌های غیرمعمولی دارند، همانطور که در کتاب اصلی نیز اینطور بود. به نظر شما نویسنده با انتخاب نام‌هایی مثل «ناامیدی»، «امیدوار» و «سرسخت» چه مفهومی را می‌خواست منتقل کند؟
• در این فیلم چه چیزی در مورد نحوه نمایش شخصیت‌ها نظر شما را جلب کرد؟ شخصیت‌های منفی چگونه طراحی یا به تصویر کشیده شده‌اند؟ قهرمانان چطور؟ مقایسه این دو چه چیزی را پیشنهاد یا القا می‌کند؟
• آیا فکر می‌کنید این فیلم فقط برای بینندگان مذهبی مناسب است؟ چرا یا چرا نه؟

والدین باید بدانند که «پیشرفت زائر» انیمیشنی است بر اساس کتابی به همین نام در سال ۱۶۷۸، که استعاره‌ای از ایمان مسیحی است. داستان از سفر مردی به «مملکت آسمانی» دوردست برای نمایش سفر از گناه تا رستگاری استفاده می‌کند. برخی از بینندگان پیام نهایی فیلم را مثبت می‌دانند، که هر سفری که به ایمان ختم شود، ارزشمند است، و به همین دلیل می‌توانند مضامین و مثال‌های کمتر مثبت را نادیده بگیرند: به‌ویژه اینکه شخصیت اصلی، مسیحی (با صدای بن پرایس)، همسر و خانواده‌اش را برای سفرش رها می‌کند. صحنه‌های دیگر به این اشاره دارند که قوانین ضد مسیحی (ایمان، نه شخصیت) هستند، که ممکن است برای والدینی که به قانون پایبندند، نگران‌کننده باشد. چند صحنه به اندازه‌ای خشونت‌آمیز است که بینندگان جوان یا حساس را بترساند. مسیحی توسط شیرهای وحشی و موجودات شبیه اژدها که آتش می‌فند، تعقیب می‌شود؛ در یک نبرد طولانی، مسیحی به اطراف پرتاب می‌شود، آتش می‌گیرد و به زمین کوبیده می‌شود. مردی به اعدام محکوم می‌شود و در آتش سوزانده می‌شود (بینندگان لبه‌های شعله‌ها را می‌بینند)، و دو مرد توسط غول‌ها اسیر می‌شوند و به خودکشی تشویق می‌شوند؛ اسکلت‌ها در اطراف قفس‌شان پراکنده شده‌اند. یک صحنه با غش‌و‌غش‌بازی و یک صحنه با بطری‌های مشروب وجود دارد که وسوسه‌های دنیوی را نشان می‌دهد. شخصیت‌ها از توهین‌هایی مانند «دیوانه»، «احمق» و «بی‌عرضه» استفاده می‌کنند، اما فحاشی نمی‌کنند. زنان و افراد رنگین‌پوست در فیلم کم هستند، و اغلب شخصیت‌های شرور پوست، مو و/یا چشمان تیره دارند، در حالی که قهرمانان چشمان و موی روشن دارند. والدین ممکن است مجبور شوند برخی از ارجاعات کتاب مقدس/مسیحی فیلم را توضیح دهند، اما کودکان مشکلی در درک پیام‌های داستان در مورد ایمان و سفر استوار به سمت آن نخواهند داشت. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

تبدیل ادبیات قرن هفدهم به انیمیشن خانوادگی مدرن کار آسانی نیست، پس نظرات بینندگان در مورد این فیلم احتمالاً بر اساس میزان آشنایی و لذت بردن آن‌ها از کتاب بونیان متفاوت خواهد بود. خوانندگان این کتاب کلاسیک مسیحی این روزها بسیار کم هستند، اما بسیاری حداقل خلاصه داستان را می‌دانند. کودکان، که احتمالاً با کتاب «پیشرفت زائر» فقط در مجموعه «خانه کوچک» لورا اینگالز وایلدر آشنا شده‌اند (که این کتاب یکی از معدود کتاب‌های مجاز برای خواندن در روز یکشنبه، به همراه کتاب مقدس بود)، ممکن است به درک مفهوم اصلی داستان نیاز داشته باشند: این یک سفر قهرمانانه استعاری است، که در آن هر چیزی واقعی و لفظی، در واقع نمادی از چیز دیگری است. بدون درک این مفهوم، فیلم اساساً پیروی از مردی است که در حال قدم زدن است و برای صحبت‌های سخت و پیچیده متوقف می‌شود - که اساساً یک داستان جذاب برای یک فیلم نیست، به خصوص اگر هدف آن تبدیل شدن به یک ماجراجویی مسیحی باشد.فیلم در بهترین حالت خود است زمانی که کریستین در حال مواجهه با برخی از شخصیت‌های عجیب است که در طول سفرش ملاقات می‌کند: یک کوه سنگی تهدیدآمیز که نماد قانون است؛ یک جفت غول دعواگو که مصمم هستند کریستین و همراه سفرش، هاپفول، را به کشتن خودشان متقاعد کنند؛ آپولیون شبیه به اژدها، که بین یک موجود بالدار و رئیس شهر زادگاه کریستین تغییر شکل می‌دهد. بیشتر صحنه‌های اکشن و نبرد مستقیم فیلم شامل آپولیون است، از جمله یک درگیری که پنج دقیقه کامل طول می‌کشد. حداقل در این لحظات، والدین مجبور نیستند توضیحات آهسته‌ای از مفاهیم استعاری کتاب مقدس مانند «راه مستقیم و باریک» یا «مکان رهایی» ارائه دهند. با این حال، وقتی که فیلم پرجنب و جوش‌تر می‌شود، اغلب برای کودکان کوچک خیلی بالغانه است، مانند زمانی که یکی از دوستان کریستین به طور خلاصه اعدام می‌شود. کودکان ممکن است همچنین با رها کردن خانواده توسط کریستین در اوایل فیلم سردرگم شوند («یعنی این پدر به خاطر چیزی که در یک کتاب خوانده، بلند شد و رفت؟ و این چیز خوبی است؟»). (هشدار اسپویلر!) در پایان فیلم، کریستیانا متوجه می‌شود که همسرش هنوز زنده است، که فیلم آن را به عنوان یک لحظه شاد نشان می‌دهد - اما او همچنان تنها در یک روستای کوچک و محکوم به نابودی گیر افتاده است، ظاهراً بدون هیچ راهی برای حمایت از خانواده‌اش. آقای بانیان، آیا بازنویسی ممکن است؟