اگر آخرین نفر بودی

آدم (با بازی آنتونی مکی) و جین (با بازی زویی چاو) فضانوردانی هستند که سه سال است در یک موشک در حال گردش در استراتوسفر گیر افتاده‌اند و هیچ نشانه‌ای از نجات‌دهنده‌ای وجود ندارد. هم‌اتاقی آنها، بنسون (با بازی میسی پایل)، اسکلت شده است. آنها این سفینه فضایی را که شبیه یک خانه بزرگ است، با مرغ‌ها، بز و یک گلخانه پر از گیاه به اشتراک می‌گذارند. روزی آنها درباره امکان برقراری روابط جنسی صحبت می‌کنند. چرا که نه، استدلال می‌کنند، وقتی امیدی به بازگشت به زمین نیست، جایی که هر دو همسرشان در انتظارند (ناتالی مورالس و جف استالتس). چیزی که انتظار ندارند، ارتباط عاطفی عمیقی است که ممکن است شروع به احساس آن کنند، یا امکان اینکه در نهایت دوباره همسرانشان را ببینند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مفهوم ظاهر کارتونی سفینه فضایی در «اگر تو آخرین بودی» صحبت کنند. از این موضوع چه برداشتی داشتید؟
• آدم و جین دوران احساسی مشترکی را پشت سر گذاشته اند. فکر می کنید این چه تاثیری بر رابطه شان می گذارد؟ آیا رشد رابطه شان می تواند به زوج هایی با شرایط متفاوت و معمولی تر هم تعمیم داده شود؟
• آیا می‌توانید پایان‌بندی دیگری برای این فیلم تصور کنید؟ آن را شرح دهید.

والدین باید بدانند که اگر شما آخرین نفر بودید، یک کمدی رمانتیک است که بیشتر در فضای بیرونی اتفاق می‌افتد، جایی که دو فضانورد در یک سفینه فضایی سرگردان هستند و تصمیم به برقراری روابط جنسی می‌گیرند. نقش شخصیت‌های اصلی، که به عنوان همتایان فکری و فیزیکی دیده می‌شوند، توسط یک مرد سیاه‌پوست و یک زن چینی-آمریکایی ایفا می‌شود. آنها در مورد رابطه جنسی صحبت می‌کنند و در آن شرکت می‌کنند، از جمله پیشنهاد رابطه جنسی دهانی. هیچ قسمت صمیمی بدن دیده نمی‌شود (بعداً باسن یک مرد دیگر دیده می‌شود)، اما صحبت‌ها، که اغلب قرار است خنده‌دار باشد، شامل انجام کار با دست و دهان، سینه، اندازه آلت تناسلی، پیدا کردن کلیتوریس، سرزنش کردن زنان، زن کثیف، مایع سفید، خودارضایی، بالا بودن، کنترل تولد، عقیم‌سازی و ویبراتور است. کلمات دیگری که در فیلم استفاده می‌شود شامل شیت، پو و ساکس است. بزرگسالان در یک رویداد الکل می‌نوشند و مردی که سعی در پیوند ماری‌جوانا و گیاه بلوبری دارد قصد دارد مست کند. شخصیت‌ها با یکدیگر با بلوغ و شفقت رفتار می‌کنند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

هشدار: این کمدی رمانتیک عجیب و ناهماهنگ بهتر است بدون دانستن هیچ اطلاعاتی در مورد شخصیت‌ها یا داستان آن تماشا شود. چون اگر تو آخرین نفر بودی، یک پیچ و تاب غیرمنتظره‌ای را پرتاب می‌کند - هم برای شخصیت‌ها و هم برای مخاطبان - در حدود یک ساعت، و بخش آخر فیلم کاملاً متفاوت از دو سوم اول آن به نظر می‌رسد. شخصیت‌ها در یک سفینه فضایی گیر افتاده‌اند که شبیه یک خانه مزرعه‌ای دهه 70 ساخته شده است، با دکور نارنجی و آبی، سیستم‌های موسیقی و ویدیویی شبیه به نوار 8 تایی، و ماشین‌آلات موشکی به سبک نینتندو اولیه. وقتی سفینه فضایی را از بیرون می‌بینیم، یک شاتل مقوایی استاپ موشن است که به دور سیاره‌های برش داده شده و دست‌ساز می‌چرخد. این صحنه‌پردازی عجیب و غریب عمدی به ما می‌گوید که وضعیت شخصیت‌ها را خیلی جدی نگیریم. به شرط اینکه این کار را انجام دهیم، می‌توانیم بر ارتباط عاطفی شیرین و گفتگوی سریع بین چائو و مکی، هر دو بازیگران کاریزماتیک، تمرکز کنیم.همه‌چیز کمی عجیب است اما به اندازه‌ای سرگرم‌کننده است که کار می‌کند. ما با چند صحنه‌ی دراماتیک بیشتر در سفینه‌ی فضایی همراه می‌شویم چون آن‌ها ناهنجاری‌هایی هستند و نه لحن کلی. مشکل (اسپویلر) این است که لحن فیلم وقتی جفت‌شان از سفینه خارج می‌شوند، تغییر می‌کند و فیلم به داستانی متعارف‌تر و خیلی کم‌تر جذاب تبدیل می‌شود. «جهان واقعی» خیلی واقعی است و شخصیت‌های اضافه شده اجباری به نظر می‌رسند. بله، این احساسات موازی شخصیت‌ها را نشان می‌دهد و پایانی نمادین در صفحه ایجاد می‌کند، اما روی صفحه نمایش جمع نمی‌شود. شاید سفینه فضایی فقط یک استعاره بود؟ آیا آدام و جین نوعی آدم و حوا هستند؟ به هر حال، عدم اعتقادی که از ما خواسته شده بود حفظ کنیم، از بین می‌رود و متاسفانه بیشتر جذابیت فیلم هم از بین می‌رود.