ولفگانگ

وولفگانگ داستان سرآشپز افسانه‌ای وولفگانگ پوک را روایت می‌کند، از آغازهای فروتنانه در اتریش تا افتتاح رستوران داغ هالیوود در دهه ۱۹۸۰. در طول مسیر، پوک با خلق شخصیتی محبوب و مورد علاقه عموم که به همه برنامه‌های تلویزیونی برتر دعوت می‌شد و در مجلات و روزنامه‌ها به نمایش درمی‌آمد، نام «سرآشپز مشهور» را به خود اختصاص داد. او همچنین اغلب به عنوان خالق مفهوم آشپزی تازه و محلی کالیفرنیایی شناخته می‌شود. اعضای خانواده، دوستان، شرکای تجاری، همکاران، روزنامه‌نگاران و دیگران در مورد تاریخچه پوک، اخلاق کاری او و آنچه که برای غلبه بر تجربیات دوران کودکی تروماتیک و دستیابی به موفقیت لازم بود صحبت می‌کنند، موفقیتی که او را به یک برند شناخته‌شده با محصولاتی در قفسه‌های سوپرمارکت و بیش از ۱۰۰ رستوران به نام خود تبدیل کرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد اینکه دیدگاه سرآشپز در مورد زندگی خودش چگونه با گذشت زمان تغییر کرده است، صحبت کنند. ولفگانگ چه چیزهایی در مورد خودش یاد گرفته است و چگونه اولویت‌هایش به عنوان مردی در دهه ۷۰ زندگی‌اش تغییر کرده است؟
• آیا از سلبریتی‌هایی که در فیلم‌های دهه ۸۰ اسپاگو نام برده شده‌اند، اطلاع داشتید؟ برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این دوره زمانی و فرهنگ سلبریتی آن، به کجا مراجعه می‌کنید؟
• چگونه پوک روح استقامت را مجسم می‌کند؟ وقتی گفت که متوجه شد تجربه‌های کودکی که باعث درد و رنج زیادی برای او شده‌اند، ممکن است در واقع او را قوی‌تر کرده باشند، منظورش چه بود؟ آیا تا به حال از تجربیات دشوار درس گرفته‌اید یا قوی‌تر شده‌اید؟
• در سکانس‌های فلش‌بک در اتریش، چه حسی داشتید وقتی که دوربین از فوکوس خارج می‌شد یا بازیگر برخی از خاطرات خود پوک را به تصویر می‌کشید؟

والدین باید بدانند که ولفگانگ مستندی پرهیجان در مورد سرآشپز مشهور است که برای اکثر سنین مناسب است، اما احتمالاً برای کودکان بزرگتر و بزرگسالان جالب‌تر خواهد بود. بزرگسالان در وعده‌های غذایی رستوران شراب می‌نوشند. در مصاحبه‌ها و نمایش‌ها، ولفگانگ پوک به یادآوری ناپدری آزاردهنده‌اش می‌پردازد، اما جزئیات آزار و اذیت فراتر از این نیست که مرد پسر را "تنبل" و "بی‌فایده" خطاب می‌کند و مست به خانه می‌آید و سپس او را به جنگل می‌فرستد تا چوبی انتخاب کند (احتمالاً برای تنبیه شدن، اگرچه این موضوع صراحتاً بیان نمی‌شود). این صحنه‌ها و نمایشی که در آن نوجوانی ولفگانگ را در آن سن در روی پل تصور می‌کند و به "پایان دادن به همه چیز" فکر می‌کند، ممکن است بینندگان جوان را نگران کند. فحاشی وجود ندارد، اگرچه ولفگانگ می‌گوید وقتی خانه را ترک کرد، سعی داشت از "جهنم" فرار کند. او نمی‌خواست به گذشته نگاه کند، اما در غیابش، فوت مادربزرگش در سال 1970 را از دست داد. در غیر این صورت، اخلاق کاری و حرفه ولفگانگ الهام‌بخش است. او الگوی پشتکار و دنبال کردن علایق برای یافتن موفقیت، هدف و شادی در زندگی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

ولفگانگ پوک در این مستند به زندگی خود می‌نگرد و لحظاتی از بینش را ارائه می‌دهد، اما همچنین حسی را القا می‌کند که پایان‌بندی کمی بیش از حد مرتب و منظم است. در مستند ولفگانگ، دیوید گلب، کارگردان، مصاحبه‌های دست اول را با کلیپ‌ها، عمدتاً از اوج شهرت ولفگانگ در دهه‌های ۸۰ و ۹۰، و عکس‌هایی از سال‌های اولیه او ترکیب می‌کند. تصاویر و خاطرات از محبوبیت رستوران هالیوودی او، اسپاگو، در آن دوران بسیار سرگرم‌کننده است. مدیر سالن به یاد می‌آورد که هر روز هالیوود ریپورتر را می‌خواند تا بتواند بر اساس وضعیت در حال تغییر افراد در کسب‌وکار، میزها را به آنها اختصاص دهد. ولفگانگ داستان‌های مبدأ ستاره‌محور برخی از معروف‌ترین غذاهای خود را تعریف می‌کند، مانند پیتزای سالمون دودی که به‌صورت آنی برای جوئن کالینز تهیه شد یا خط تولید پیتزای منجمد او که از سفارش‌های بیرون‌برانی جانی کارسون الهام گرفته شد. این مستند حرکت باهوشانه‌ای نیز دارد، به این صورت که هنگام صحبت در مورد گذشته، از تصاویر شهرهایی از دوره‌های خاص استفاده می‌کند.گلب همچنین پوک را در سفری به زادگاهش همراهی می‌کند تا خواهرش را ببیند و خاطرات کودکی‌اش را مرور کند. این بخش‌ها با نقاط اوج دوران حرفه‌ای او در هم تنیده شده‌اند تا فیلم در تاریکی گذشته غرق نشود. برخی از خاطرات او با نمایش یک شخصیت جوان که در مکان‌ها و رویدادهایی که پوک به یاد می‌آورد قدم می‌زند، دراماتیزه شده‌اند، از جمله لحظه‌ای در نوجوانی که روی یک پل ایستاده و به خودکشی فکر می‌کند. این نوع دراماتیزه کردن ممکن است برای برخی بینندگان آزاردهنده باشد، اما در حافظه می‌ماند و مکمل سایر روش‌های داستان‌گویی در این فیلم است. پوک که اکنون در دهه ۷۰ زندگی خود است، متفکر و اندیشمند است و به اشتباهات گذشته، محرک‌های موفقیتش و اولویت‌های کنونی‌اش می‌اندیشد. برخی از این نتایج کمی بیش از حد مرتب و یک‌طرفه به نظر می‌رسند. شما در مورد چیزهایی که به شما گفته نمی‌شود، کنجکاو می‌شوید. اما طرفداران پوک و علاقه‌مندان به فرهنگ سرآشپزهای مشهور به طور کلی از این مرور گذشته و نگاهی به یک دوران خاص لذت خواهند برد.