آپولو ۱۱

در APOLLO 11، ماموریت تاریخی فرود بر ماه ناسا لحظه به لحظه از طریق تصاویر فیلمبرداری شده و مستندات ضبط شده سه فضانورد اصلی (نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز)، افرادی که در کنترل ماموریت کار می‌کردند و میلیون‌ها تماشاگر در سراسر جهان بازآفرینی می‌شود. این مستند از تصاویر ۶۵ میلی‌متری به تازگی کشف شده و بیش از ۱۱۰۰۰ ساعت ضبط صوت برای مرور روزهای منتهی به و از طریق قدم کوچک آرمسترانگ و آلدرین برای انسان و یک جهش بزرگ برای بشریت استفاده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد حجم عظیم همکاری‌ای که در فرود آپولو ۱۱ بر روی ماه صورت گرفت، صحبت کنند. چه چیزی شما را شگفت‌زده کرد؟ چه کسانی از قهرمانان ناشناخته‌ای بودند که کشف کردید؟
• در زمان پرتاب، حدود یک میلیون نفر در ساحل مقابل مرکز فضایی کندی جمع شدند تا شاهد این رویداد باشند، و حدود ۵۰۰ میلیون نفر در سراسر جهان اخبار آن را دنبال کردند. چرا فکر می‌کنید ماموریت آپولو ۱۱ چنین وحدت جهانی ایجاد کرد؟ عناصر و دلایل اهمیت این ماموریت را تجزیه و تحلیل کنید. آیا فکر می‌کنید رویدادی وجود دارد که بتواند بار دیگر جهان را متحد کند؟
• چگونه ارتباطات در ماموریت فضایی ضروری است؟ از فیلم چه چیزی را مشاهده کردید؟
• نیل آرمسترانگ، باز آلدرین و مایکل کالینز چگونه شجاعت و قدردانی را نشان می‌دهند؟ چرا اینها نقاط قوت شخصیت مهمی هستند؟ آرمسترانگ در مورد دستاوردش فروتن است، یکی از بزرگترین دستاوردها در کل تاریخ بشریت. اما اگر او مباهات می‌کرد و تمام اعتبار دستاورد را به خود نسبت می‌داد چه؟

والدین باید بدانند آپولو ۱۱ مستندی است که از تصاویر تاریخی برای قرار دادن بینندگان در اتاق کنترل ناسا و روی خود موشک در طول ماموریت تاریخی ایالات متحده به ماه استفاده می‌کند. این مستند فرصت شگفت‌انگیزی را برای درک همه چیزهایی که در آن رویداد الهام‌بخش اتفاق افتاد، از پیش از پرتاب تا بازیابی فرود در آب، فراهم می‌کند. به‌خصوص، این مستند به‌روشنی نشان می‌دهد که موفقیت ماموریت حاصل تلاش شریف تنها سه فضانورد نبود، بلکه حاصل تلاش صدها هزار نفر از کارکنان ناسا، پیمانکاران، داوطلبان و غیره به‌عنوان یک تیم عظیم بود. برخی از تصاویر فیلم تا به حال دیده نشده است و نفس‌گیر است. اما این لحظات شگفت‌انگیز در انتهای فیلم اتفاق می‌افتد و رسیدن به آن ممکن است برای بسیاری از کودکان کند باشد. راوی وجود ندارد؛ در عوض، صدا از کنترل ماموریت است و اغلب یکنواخت و گاهی دشوار برای درک است (تصور کنید خلبانی با برج کنترل در مورد موضوعاتی مانند هیدرولیک، تعادل حرارتی و تله متری صحبت می‌کند). اما به جز چند نگاه گذرا به افراد سیگاری و یک تماشاگر که در حال نوشیدن آبجو است، محتوای نامناسبی وجود ندارد. در نهایت، این فیلم احساس می‌شود که در یک موزه علوم در حال پخش است: شما برای یک لحظه توقف می‌کنید، چند دقیقه را تماشا می‌کنید و سپس به حرکت ادامه می‌دهید. برای ماندن در جریان فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم مانند یک آرشیو تاریخی در کنار شبیه‌ساز آی‌مکس است، که تماشاگران را در نقش عضوی از تیمی قرار می‌دهد که اولین انسان را بر روی ماه فرود آوردند. اما این روند همزمان فوق‌العاده و بسیار معمولی است. تاد داگلاس میلر، کارگردان، تصاویر جدید و آشنا را بازسازی می‌کند تا یک ماشین زمان با کیفیت بالا در آپولو ۱۱ بسازد، و تماشاگران را ۵۰ سال به عقب می‌برد تا با فضانوردان همراه شوند و با تماشاگران بر روی ساحل رو به مرکز فضایی کندی بنشینند. «رنگ» آن روز خود به تنهایی آشکارگر است: قهوه ۵ سنتی، مدل موها، واکنش‌ها و کلاه‌های کاغذی تبلیغاتی RCA که افراد زیادی آن را بر سر می‌گذاشتند. در حالی که فیلم تماشاگران را از کل رویداد عبور می‌دهد، اما درام نشت سوپاپ را درست قبل از پرتاب به تصویر نمی‌کشد و حتی لحظات خطرناک ماموریت را ذکر نمی‌کند، انتخابی عجیب برای یک فیلم و حتی عجیب‌تر برای فیلمی که به دنبال ثبت قطعی این رویداد است.در ساخت این مستند، مردان (و یک زن!) بسیاری نقش کلیدی داشتند تا فضانوردان به ماه برسند و نکته‌ی جالب و منحصربه‌فرد این مستند، معرفی بسیاری از چهره‌های پشت صحنه است که این اتفاق را رقم زدند. در واقع، زمان حضور دوربین روی این افراد، برابر یا حتی بیشتر از فضانوردان است. اما تعداد کارمندان ناسا آنقدر زیاد است که ممکن است گیج‌کننده باشد و درک نقش هر کدام در پروژه دشوار. درک کودکان از این مستند، دیدن تعداد زیادی مرد با پیراهن‌های سفید و کراوات‌های مشکی است که به مانیتورها نگاه می‌کنند و از طریق رادیو با هم صحبت می‌کنند. تصاویر خارق‌العاده‌ی زمین و زمان باشکوهی که در ماه سپری شد، برای بینندگان مسن‌تر شگفت‌انگیز خواهد بود، اما ممکن است بینندگان جوان‌تر احساس کنند که قبلاً این داستان را دیده‌اند، بدون اینکه دیدشان از پنجره‌ی کپسول فضایی مسدود شود. والدین مشتاق ممکن است بخواهند کودکان را به دیدن این فیلم ببرند، اما احتمالاً تجربه‌ی دیدن این فیلم برای علاقه‌مندان به علم و نسل‌های نوستالژیک X و بچه‌های دهه‌ی ۶۰ و ۷۰ میلادی، معنادارتر خواهد بود.