توسکانی

تئو (آندرس ماتسن) سرآشپز نابغه‌ای است که به سرعت با کمک آشپزها، حامی ثروتمند، مدیر دیرینه و حتی با خودش عصبانی می‌شود. او باید از خشم و انزوا خارج شود و مرگ پدرش، سرآشپزی در توسکانی، ابزاری است که او را از این وضعیت خارج می‌کند. تئو با اکراه به مزرعه، رستوران و مهمانخانه توسکانی که پدرش برای او به ارث گذاشته است، سفر می‌کند تا هر چه سریع‌تر از این ملک فرسوده خلاص شود. اما او عاشق سوفیا (کریستیانا دل‌آنا) می‌شود، دوست دوران کودکی که پدرش او را به فراموشی سپرده بود. رستوران وضعیت خوبی ندارد و او موافقت می‌کند که مراسم عروسی سوفیا را در آنجا برگزار کند، تا هم او را تحت تأثیر قرار دهد و هم به خریدار احتمالی پتانسیل ملک به عنوان یک مجموعه هتل-رستوران را نشان دهد. سوفیا هم به نظر می‌رسد که مجذوب شده است، اما با این حال با اکراه به همسرش که از این موضوع بی‌خبر است، بله می‌گوید. آیا تئو به دانمارک بازمی‌گردد و هرگز به گذشته بر نمی‌گردد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دشواری رهایی از آسیب‌های دوران کودکی صحبت کنند. فیلم چه چیزی را به عنوان عامل خشم تئو از پدرش نشان می‌دهد؟
• چطور این فیلم را در مقایسه با فیلم‌های دیگر در مورد سرآشپزهای بداخلاق ارزیابی می‌کنید؟
• فیلم در مورد خلاقیت چه می‌گوید؟

والدین باید بدانند که توسکانی، درام دانمارکی-ایتالیایی سال ۲۰۲۲، داستان یک سرآشپز دانمارکی با استعداد و برنده جوایز را روایت می‌کند که از خشم و برتری گذشته خود عبور می‌کند و به سمت شایستگی و پذیرش حرکت می‌کند. این تغییر توسط ارثیه‌ای آغاز می‌شود که او را به منطقه توسکانی دوران کودکی‌اش بازمی‌گرداند. بزرگسالان در فیلم می‌بوسند و الکل می‌نوشند. مردی به دلیل بوسیدن همسرش، به مرد دیگری مشت می‌زند. کلمات نامناسب مانند «فحش» و «کثافت» در فیلم استفاده شده است. این فیلم به زبان‌های دانمارکی و ایتالیایی با زیرنویس انگلیسی است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

به عنوان یک اضافه‌شدن دیگر به ژانر رو به رشد فیلم‌هایی درباره سرآشپزهای بداخلاق، توسکانی چیزی شاعرانه و فصیح در آنچه گفته نشده ارائه می‌دهد. مشخص نیست که همه فضاهای خالی پر نشده در این فیلم آگاهانه و عمدی هستند یا صرفا اتفاقی. و این پرسش بی‌پاسخ در طول لحظات کسل‌کننده فیلم بالا می‌آید. شاید این یک نبوغ باشد که به ما اجازه می‌دهد تا این همه ناشناخته‌ها را خودمان پر کنیم، یا شاید هیچ‌کدام از دست‌اندرکاران فیلم نتوانستند کلمات یا اقداماتی را پیدا کنند که بتواند همه چیز را واضح‌تر اما به همان اندازه تاثیرگذار کند.داستان چگونه به پایان می‌رسد؟ واقعاً نمی‌دانیم. چرا سرآشپز رستوران دانمارکی شیک و بزرگ شهری خود را رها می‌کند و به مزرعه‌ای سرسبز در توسکانی می‌رود؟ در مورد این موضوع هم مطمئن نیستیم. اما چیزی که می‌دانیم این است که تئو به نظر شادتر، بازتر، تشویق‌کننده‌تر نسبت به شاگردانش و به طور کلی مهربان‌تر و راحت‌تر با خودش است. این نمی‌تواند بد باشد.