بلندترین صدا

«صدای بلند»، یک مینی‌سریال درام بر اساس زندگی راجر آیلز، مدیر اجرایی تلویزیون محافظه‌کار و مشاور سیاسی، است که بر اساس بیوگرافی غیرمجاز گابریل شرمن در سال 2014 با عنوان «صدای بلند در اتاق» ساخته شده است. این سریال دو دهه آخر زندگی حرفه‌ای آیلز را به تصویر می‌کشد. در سال 1995، آیلز (راسل کرو) شبکه سی‌ان‌بی‌سی را ترک می‌کند و توسط رابرت مرداک، بنیان‌گذار فاکس برودکاستینگ (سیمون مک‌برنی)، به عنوان مدیرعامل جدید فاکس نیوز استخدام می‌شود. او فردی تفرقه‌انگیز و توهین‌آمیز است، اما دانش رسانه‌ای و سیاسی او، به همراه سبک ریزمدیریتش، به موفقیت این شبکه خبری تاثیرگذار سیاسی کمک می‌کند. در مسیر صعود آیلز، تیم وفاداری از کارکنان او را پشتیبانی می‌کنند، از جمله بیل شاین (جاش استمبرگ) تهیه‌کننده و معاون آینده، برایان لوئیس (ست مک‌فارلن) مدیر روابط عمومی، و جودی لاترزا (آلکزا پالادینو) دستیار آرام اما بسیار وفادار او. همچنین در کنار او، همسر سومش بث (سیینا میلر) با وفاداری حضور دارد. اما زمانی که گرچن کارلسون (نائومی واتس) مجری سابق فاکس از او به دلیل آزار جنسی شکایت می‌کند و معلوم می‌شود که برای ساکت کردن کارمندان زنی مانند لوری لوهن (آنابل والیس) پول پرداخت کرده است، جایگاه او به عنوان یک قدرت رسانه‌ای تهدید می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند درباره دلایلی که سریال «صدای رسا» برای موفقیت راجر آیلز در صنعت رسانه ارائه می‌کند، صحبت کنند. اخبار کابلی به واسطه کار او در فاکس چگونه تغییر کرده است؟
• چرا به راجر آیلز در پیروزی دونالد ترامپ در انتخابات ریاست‌جمهوری 2016 کمک کرد؟ مشارکت‌های خاص او چه بود؟
• بیل کازبی، راجر آیلز و هاروی واینستین هر کدام به نحوی در صنعت رسانه تأثیرگذار بوده‌اند، اما به دلیل انجام اعمال جنسی نامناسب و/یا مجرمانه نیز بدنام هستند. آیا با وجود این رفتارها، هنوز می‌توان به دستاوردهای آنها در این حوزه احترام گذاشت؟

والدین باید بدانند که سریال «صدای رسا» برای بزرگسالان است و دربارهٔ راجر آیلز، مدیرعامل سابق شبکه فاکس نیوز است که نقش او را راسل کرو بازی می‌کند. این سریال به بررسی رشد و موفقیت شبکه فاکس نیوز تحت رهبری آیلز می‌پردازد و مضامین قوی مرتبط با آزار و اذیت جنسی و سوءاستفاده جنسی را به تصویر می‌کشد. همچنین حاوی اشاره‌های جنسی زننده، اظهارات زن‌ستیزانه و نژادپرستانه، و فحاشی‌های زیادی از جمله استفاده مکرر از کلمه «فاحشه» است. مصرف الکل و سیگار کشیدن نیز در آن به تصویر کشیده شده‌اند. علی‌رغم اینکه آیلز شبکه فاکس نیوز را به یک موفقیت مالی و تجاری بزرگ تبدیل کرد، اما در این سریال به عنوان یک فرد تندخو و غیرقابل‌تحمل به تصویر کشیده شده است. والدینی که این سریال را به همراه نوجوانانشان تماشا می‌کنند، می‌توانند درباره موضوعات جدی که در این سریال مطرح می‌شود، مانند جنبش «من هم همینطور» (#MeToo) و تأثیر عظیم رسانه‌ها بر شکل‌دهی افکار عمومی در مورد مسائلی از کنترل اسلحه تا تغییر اقلیم و سیاست، گفتگو و تبادل نظر کنند.

این اقتباس تلویزیونی آزاردهنده از اثر گابریل شرمن، راجر آیلز را همان‌طور که در فاکس نیوز شناخته شده بود، به عنوان فردی ناخوشایند و آزارگر به تصویر می‌کشد. اگرچه این مسئله باعث بزرگنمایی تجربه زنانی می‌شود که توسط او مورد آزار و اذیت قرار گرفته‌اند و همچنین کسانی که این رفتار را ممکن کرده‌اند، اما نشان نمی‌دهد که کار او در فاکس چقدر انقلابی بود و اینکه چگونه (خواه خوب یا بد) به‌طور کامل شکل خبررسانی کابلی را که امروز شاهد آن هستیم، دگرگون کرد. همچنین تأثیر او بر حزب جمهوری‌خواه در طول سال‌ها را کم‌اهمیت جلوه می‌دهد، نه فقط در کمپین انتخاباتی دونالد ترامپ در سال ۲۰۱۶. در نتیجه، سریال «رساترین صدا» روایت دراماتیک اما ناقصی از زندگی راجر آیلز ارائه می‌کند که محدود در دامنه خود است و برای سرگرم‌کنندگی، به بهره‌برداری از جزئیات وحشتناک و شناخته‌شده برخی از بدنام‌ترین تجاوزات او که شایسته تیتر روزنامه‌ها بوده‌اند، متکی است.