ناشنوازاده

روبی که تنها عضو شنوای یک خانواده ناشنواست، به نوعی نقش مترجم را برای آن‌ها بازی می‌کند. همیشه در کنار پدر و برادرش حضور دارد و به فروش ماهی‌ها، کمک می‌کند. او که به خوانندگی و موسیقی علاقه بسیاری دارد، در گروه سرود مدرسه ثبت نام می‌کند. آقای وی که صدای او را دارای پتانسیل بسیاری می‌بیند، پیشنهاد می‌دهد که روبی وارد دانشگاه موسیقی شود. روبی در ابتدا نمی‌پذیرد چرا که باید به خانواده‌اش کمک کند تا کسب و کارشان را اداره کنند اما با اصرار آقای وی، تصمیم می‌گیرد که به دنبال علاقه‌اش برود. این تصمیم او با مخالفت خانواده مواجه می‌شود. روبی اما همچنان مصرانه بر تصمیم خود پافشاری می‌کند تا اینکه پدر و مادرش با حضور در مراسم کنسرت سالانه مدرسه، متوجه می‌شوند که روبی استعداد ویژه‌ای دارد و حیف است که این استعداد تلف شود. در نتیجه همگی با روبی به محل برگزاری امتحان ورودی دانشگاه می‌روند. روبی در این امتحان پذیرفته می‌شود و برای تحصیل به آنجا می‌رود.

• از فرزندان خود سوال کنید: آیا معلول بودن خانواده روبی، برای او یک محدودیت به شمار می‌رفت؟ و یا مانعی برای پیشرفتش بود؟ آیا روبی باید در کنار خانواده می‌ماند یا به دانشگاه می‌رفت؟ فکر می‌کنی استعداد تو در چیست؟ برای رسیدن به آرزوها و اهدافت چه برنامه‌ای داری؟ مشکل مایلز در چه بود؟ او از چه چیزی در مورد خانواده‌اش ناراحت بود؟ آیا در کنار هم بودن اعضای خانواده از عوامل موفقیت محسوب می‌شود؟ کودا به چه معناست؟ آیا در این فیلم، در مورد تقویت صدا، نکته‌ی جالب توجهی برای تو وجود داشت؟                      خلاصه: در مورد داستان فیلم و تصمیمات و مشکلات شخصیت‌ها با فرزندان خود گفتگو کنید.

فیلم کودا، فیلمی خوش‌ساخت و جذاب است که پیام‌های مثبت فراوانی دارد. استعدادی که از دل یک خانواده معلول (ناشنوا) بیرون می‌آید. دختری که با وجود تمام مشکلات، شب و روز تلاش می‌کند تا هم به خانواده کمک کند و هم به آرزوی خود، برسد. او با وجود تحقیرهای پی در پی همکلاسی‌ها و بچه‌های مدرسه، اعتماد به نفس خود را حفظ می‌کند و مشکل خانواده را محدودیتی برای خود نمی‌داند. در مورد رفتار و تلاش او می‌توانید با فرزندان خود گفتگو کنید. نکته جالب توجه در این اثر، اهمیت خانواده و اتحاد اعضای آن با همراهی و همدلی و درک یکدیگر بود که می‌‌تواند برای بسیاری از والدین درس بزرگی باشد. برخی از والدین به فرزندان خود، بسیار وابسته هستند و این وابستگی باعث می‌شود تا هرگز اجازه ندهند، فرزندانشان از آن‌ها دور شوند و یا برای رسیدن به اهدافشان راهی شهر یا کشور دیگری شوند. در حالی که انسان‌ها باید استقلال در زندگی را بیاموزند و روی پای خود بایستند و این شیوه‌ی تربیتی غلطی است که برخی از والدین در پیش می‌گیرند. پدر و مادر روبی اما با وجود تمام وابستگی و نیازی که برای گذران یک زندگی معمولی به او داشتند، مانع پیشرفتش نشدند و اجازه دادند تا به دنبال استعداد و آرزوی خود برود. در واقع گاهی علاقه والدین، در جدا شدن از آن‌ها، خود را نشان می‌دهد. روبی به پدر و مادرش می‌گفت که اگر دوستم دارید بگذارید بروم! و آن‌ها با درک او، به شکوفایی استعدادش کمک کردند. سکانس‌های از روابط عاشقانه در این فیلم وجود دارند که در نسخه‌های پالایش شده، حذف شده‌اند. پیشنهاد می‌کنیم برای تماشا از این نسخه‌ها استفاده کنید.                                                    خلاصه: این فیلم پیام‌های مثبت بسیاری دارد. برای تماشا از نسخه‌های پالایش‌شده استفاده کنید.