اینوه

در اینو-او، ژاپن قرن چهاردهم با تنش‌های سیاسی و تاثیرات یک جنگ داخلی ویرانگر که تمام خاندان هی‌که را از بین برده، دست و پنجه نرم می‌کند. تامونا جوان (با صدای میرای موریاما) و پدرش (یوتاکا ماتسوشی) با غواصی و پیدا کردن گنج زندگی می‌کنند. آنها استخدام می‌شوند تا یک شمشیر جادویی پیدا کنند، و موفق می‌شوند، اما بدون آگاهی از قدرت آن، پدر تامونا کشته می‌شود و تامونا نابینا می‌گردد. در همین حال، اینو-او (آوو-چان) به عنوان فرزند یک هنرمند مشهور نو (کنجی‌رو تسودا) به دنیا می‌آید. به دلیل تفاوت‌های فیزیکی‌اش، او طرد می‌شود و مجبور می‌شود پشت یک ماسک کدو پنهان شود. پس از زندگی با راهبان و یادگیری نواختن بیوا، تامونا با اینو-او ملاقات می‌کند و آنها دوستان غیرمنتظره‌ای می‌شوند. کشف می‌شود که اینو-او مهارت‌های ذاتی خوانندگی و رقص دارد، بنابراین آنها شروع به اجرا می‌کنند. همانطور که کنسرت‌های شبیه به راک آنها جمعیت‌های بزرگتر و پرشورتری را جذب می‌کند، بدن اینو-او کم کم تغییر می‌کند. اما راز پشت وضعیت او چیست؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت اینو-او صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این اثر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• چرا اینو-او با تفاوت‌های فیزیکی‌اش قضاوت می‌شود؟
• چرا افرادی که در موقعیت‌های قدرت قرار دارند، می‌خواهند حقیقت را سرکوب کنند؟ چرا مهم است که بتوانیم داستان‌های خود را بیان کنیم؟
• این کلمه «anachronistic» به چه معناست؟ و چه تاثیری بر این داستان می‌گذارد؟
• در اینجا قلدری چگونه به تصویر کشیده شده است؟

والدین باید بدانند اینو-او یک انیمه است که بر اساس رویدادهای واقعی از تاریخ ژاپن در قرن چهاردهم ساخته شده اما به عنوان یک فانتزی/اپرای راک بازآفرینی شده است. این فیلم کمی پرحرفی می‌کند، اما وقتی شروع به حرکت می‌کند، خیره‌کننده است و با موضوعاتی مانند تلاش افراد قدرتمند برای سرکوب حقیقت مواجه می‌شود. خشونت‌ها انیمیشنی هستند اما بسیار گرافیکی و شامل صحنه‌های زیادی از خون و خشونت هستند. یک شخصیت به دو نیم بریده می‌شود (بدنش شروع به جدا شدن می‌کند)، یک کودک نابینا می‌شود، شمشیرها و خنجرها وجود دارند، سربازان در حال مرگ جیغ می‌کشند و در آب فرو می‌روند، لکه‌های خون، دست‌های خونی، مبارزه، قلدری، انفجار یک شخص و غیره. همچنین برخی صحنه‌های ترسناک وجود دارد، مانند زنی که یک هیولای فرضی به دنیا می‌آورد و بعداً مردی که به صورت «هیولا» (که در واقع پسری با تفاوت‌های فیزیکی است) مشت می‌زند. رقصنده‌ها در طول اجرا حرکات شهوانی انجام می‌دهند. چند بار از کلمه «جهنم» و یک بار از کلمه «فرزندان نامشروع» استفاده شده است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این انیمه موزیکال کمی طول می‌کشد تا واقعاً به جریان بیفتد، اما وقتی شروع می‌شود، بسیار هیجان‌انگیز، عجیب زیبا و به‌شدت مرتبط است، به‌خصوص با توجه به نمایش طمع، قدرت و دروغ. این انیمه از ماساکی یوااسا، فیلمساز انیمه‌ساز مشهور، و بر اساس رمانی از هیدئو فوروکاوا است. اینو-او با راوی شروع می‌شود که زمان، مکان و افراد درگیر را مشخص می‌کند (کسانی که در تاریخ ژاپن تبحر ندارند، ممکن است بخواهند سریع یادداشت بردارند). ریتم فیلم در ابتدا کمی نامنظم به نظر می‌رسد، زیرا یوااسا فلش‌بک‌های خونی را به نشانه‌هایی از داستان اینو-او ارائه می‌دهد و سپس به داستان تومونا می‌پردازد و برای مدتی در آنجا می‌ماند. بینندگان همچنین باید منتظر بزرگ شدن هر دو شخصیت باشند. اگرچه فیلم فقط ۹۸ دقیقه است، اما کمی کشدار به نظر می‌رسد.جادو واقعاً اتفاق می‌افتد وقتی که دو شخصیت اصلی با هم ملاقات می‌کنند و تامونا شروع به نواختن شاد بیوا می‌کند در حالی که اینو-او به رقصی لذت‌بخش می‌پردازد. وقتی که بعداً به عنوان بزرگسالان اجرا می‌کنند، از یک گروه سه‌نفره استفاده می‌کنند، با تامونا و بیوایش، به همراه یک طبل بزرگ و یک ساز زهی کمان‌دار بزرگ. اما صدایی که تولید می‌شود راک مدرن ناهم‌عصر است، با گیتار برقی جیغ‌کشان و یک مجموعه کامل از سازهای کوبه‌ای. بصریاً، اینو-او سرگیجه‌ی چرخان موسیقی را به تصویر می‌کشد. انیمیشن وحشی و آزاد آن احتمالاً به رالف باکشی نزدیک‌تر است تا هایائو میازاکی، گاهی شگفت‌انگیز و گاهی آزاردهنده، اما پیام فیلم در مورد تلاش قدرتمندان برای سرکوب حقیقت، تکان‌دهنده است.