من کاملا خوبم

ونسا (جیلیان بل) در فیلم «کاملاً خوبم» سفری را برای سوگواری از دست دادن بهترین دوست و شریک تجاری‌اش، جنیفر (ناتالی مورالس) آغاز می‌کند. اما در روز دوم اقامت در خانه اجاره‌ای تعطیلات، ونسا شوکه می‌شود وقتی که دوست درگذشته‌اش را در خانه و در کنار خودش می‌بیند — زنده.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام من کاملاً خوب صحبت کنند. چه چیزی از تماشای این فیلم به دست می‌آورید؟
• چطور ونِسا با مرگ جِنیفر کنار می‌آید؟ آیا او می‌توانست بدون بازدیدکننده «جِن» این کار را انجام دهد؟
• آیا رسانه‌ها استفاده از مواد مخدر، الکل و سیگار را عادی‌سازی یا جذاب جلوه می‌دهند؟ چگونه تصاویر رسانه‌ها بر انتخاب‌های ما تأثیر می‌گذارند؟
• ونسا چطور با اطرافیان خود رفتار می‌کند؟ این را با نحوه رفتار بیشتر شخصیت‌ها با او مقایسه کنید، یعنی با مهربانی. آیا رفتار او با آنها مهربانی آن‌ها را توجیه می‌کند؟ آیا باید با افرادی که با چالش‌های دشواری مواجه هستند، صبور باشیم؟ چرا نشان دادن مهربانی یک مهارت مهم زندگی است؟

والدین باید بدانند که من کاملاً خوبم نگاهی کمدی به فرآیند سوگواری است. شخصیت بل، ونزسا (جیلیان بل)، از مواد مخدر استفاده می‌کند و آن‌ها را با هم مخلوط می‌کند — از جمله زاناکس، MDMA، ودکا، تکیلا و سیگار — تا با از دست دادن بهترین دوست/شریک تجاری خود، جنیفر (ناتالی مورالس) کنار بیاید. صحنه‌هایی که ونزسا تحت تأثیر مولی است به‌شدت سرگرم‌کننده و همچنین تحول‌آفرین در فرآیند بهبودی او به نظر می‌رسند. درحالی‌که ونزسا در مصرف مواد مخدر و الکل بی‌پروا است، در سایر موارد بسیار مسئول است — به‌عنوان‌مثال، نخواستن سوار شدن به ماشین غریبه‌ها وقتی که ماشین او در وسط هیچ‌جا خراب می‌شود. آشفتگی احساسی او باعث می‌شود که با کارکنان خدماتی و دیگران که فقط سعی در کمک یا انجام وظیفه خود دارند، بداخلاقی کند و اغلب در صحبت‌هایش از کلمه لعنتی استفاده می‌کند. الفاظ قوی دیگر شامل لعنتی، خدا لعنتی، عیسی! و موارد دیگر است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

داستان عجیب اما شیرینی درباره قدرت دوستی زنانه و اهمیت رها کردن گذشته سرگرم‌کننده و متفاوت است، اما واقعاً آشکارکننده نیست. پیام فیلم در یک جمله خلاصه می‌شود، اما خیلی موجز نیست: «آنچه را که روزی از آن لذت بردیم، از دست نمی‌دهیم؛ آنچه را که دوست داشتیم، بخشی از ما می‌شود.» شاید بتوان خلاصه‌تر گفت که این فیلم، نسخه دوستانه جمله «بهتر است عاشق شوی و عشق را از دست بدهی تا اینکه هرگز عاشق نشوی» است.جنیفر به شکلی کاملا غیرمنتظره بازمی‌گردد و این موضوع به ونز به یادآوری خاطرات شگفت‌انگیزشان کمک می‌کند و به او کمک می‌کند بپذیرد که دوران با هم بودنشان فوق‌العاده بوده اما حالا تمام شده است. برای بسیاری از نوجوانان شاید در اینجا چیز زیادی برای ارتباط برقرار کردن وجود نداشته باشد، اگرچه این داستان غیرمعمول به اندازه کافی جذاب است تا توجهشان را جلب کند. اما برای کسانی که دوستی را از دست داده‌اند، انتظار گریه‌های فراوان بریزد.