گرگ مانند من

در سریال گرگی مثل من، مردی 40 ساله بیوه به نام گری (با بازی جاش گد، بازیگر فیلم منجمد) تلاش می‌کند تا با دختر 11 ساله‌اش، اما، ارتباط برقرار کند. اضطراب اما رویدادهای زیادی را در خانه آنها دیکته می‌کند: او به پدرش اجازه نمی‌دهد به اتاقش برود، به او می‌گوید چه مسیری را برای رفتن به مدرسه انتخاب کند، و وقتی ناراحت است، از خوردن غذا امتناع می‌کند. گری در خانه‌شان با احتیاط قدم برمی‌دارد. به همین دلیل، قرار گذاشتن برای گری به یک میدان مین تبدیل شده است. وقتی مری (با بازی ایسلا فیشر) به صورت واقعی وارد زندگی آنها می‌شود، بلافاصله با اما ارتباط برقرار می‌کند و گری را متحیر می‌کند. بزرگسالان با احتیاط به هم نگاه می‌کنند، اما مری چیزی وحشتناک را پنهان می‌کند که کنجکاوی گری را برمی‌انگیزد. آیا آنها می‌توانند راز مری را کنار بگذارند تا به هم نزدیک‌تر شوند؟ وقتی این کار را انجام می‌دهند، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم‌ها و سریال‌های ترسناکی مثل ولف لایک می صحبت کنند. تماشای خشونت یا شنیدن توصیف آن در این نوع سریال‌ها چه حسی به شما می‌دهد؟
• اما، ۱۱ ساله، با اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند. چنین برنامه‌ای چه حسی در مورد افرادی که با بیماری‌های روانی زندگی می‌کنند، در شما ایجاد می‌کند؟ آیا فکر می‌کنید این نمایش واقع‌گرایانه است؟
• گری با همدردی با مشکلات مری درگیر رابطه‌ای پیچیده می‌شود. همدلی چه زمانی سالم است؟ مرزها چه زمانی لازم هستند؟

والدین باید بدانند که ولف لایک می یک مجموعه درام تاریک با برخی جنبه‌های ماوراءالطبیعه است. جاش گد در نقش گری، یک بیوه آمریکایی ظاهر می‌شود که در آدلاید، استرالیا از دختر ۱۱ ساله‌ای به نام اما (آریال دانوگو) مراقبت می‌کند. اما با اضطراب و افسردگی دست و پنجه نرم می‌کند و برای کنترل علائم خود دارو مصرف می‌کند. آنها با زنی آمریکایی به نام مری (ایسلا فیشر) آشنا می‌شوند که با ماشین به خودروی آنها برخورد می‌کند. گری و مری چند بار یکدیگر را ملاقات می‌کنند و در یکی از این ملاقات‌ها مست می‌شوند، که باعث می‌شود موانع بین آنها کمتر شود. مری گذشته‌ای خشونت‌آمیز دارد که در طول مجموعه آشکار می‌شود. عناصر ماوراءالطبیعه و ترسناک در سراسر مجموعه‌ای که با تم عاشقانه آغاز می‌شود، تنیده شده‌اند. زبان استفاده شده شامل استفاده متوسط از کلمات فحش و ناسزا است.

البته، در سریال گرگ‌صفت مثل من لحظات جذابی وجود دارد: بازیگران خوب می‌توانند لحظات خوبی خلق کنند. تا جایی که یک سریال عاشقانه پیش می‌رود، احساسات لطیفی در این سریال وجود دارد که در معرض خطر قرار می‌گیرند. اما در نهایت، این سریال درباره دو نفر نیست که به‌طور عجیب و غریب عاشق هم می‌شوند. این یک سریال ترسناک درباره یک گرگینه است. درست است؟ یا یک داستان عاشقانه است؟ داستانی درباره رستگاری؟ درباره ایجاد یک خانواده مهربان و دوست‌داشتنی پس از فاجعه‌ای که خانه را درنوردیده است؟ دشوار است بدانیم واقعاً چه اتفاقی در حال رخ دادن است، یا چرا در حال رخ دادن است.با وجود اینکه برخی صحنه‌ها در نشان دادن حس لطافت و شیرینی موفق هستند، اما وقفه‌های طولانی بین دیالوگ‌ها و لحن "طبیعی" دیالوگ‌ها، باعث ایجاد حس اغراق‌آمیز و ناخوشایندی می‌شود و تنها تاثیر محدودی در القای حس "فکر می‌کنم تو را دوست دارم" دارد. صادق‌ترین صحنه‌ها، آنهایی هستند که توسط کودک، اما (با بازی فوق‌العاده آریان دوناهو) به تصویر کشیده شده‌اند، چرا که او موضوع رابطه را بسیار جدی می‌گیرد. برای اما، خانواده مساله‌ای زندگی و مرگ است. نوجوانان ممکن است کنجکاو باشند تا ببینند با طلوع ماه چه اتفاقی می‌افتد. بزرگسالان ممکن است گیج شوند و به دنبال نمایشی باشند که وحشت‌های پیچیده‌تر، واقعی‌تر و ظریف‌تری را به تصویر بکشد، در مقایسه با آنچه که این تلاش گیج‌کننده ارائه می‌دهد.