نگهبان خواهرم

آنا فیتزجرالد (با بازی ابیگیل برسلین) کودکی بود که به شدت مورد انتظار بود، بیشتر از هر چیز دیگری در دنیا، چون قرار بود زندگی خواهرش کیت (با بازی سوفیا واسیلیه‌وا) را نجات دهد، کسی که از دو سالگی با سرطان خون دست و پنجه نرم می‌کند. مادر دخترها، سارا (با بازی کامرون دیاز)، قسم خورده تا هر طور شده جلوی مرگ را بگیرد، حتی اگر به قیمت استفاده از آنا به عنوان طناب نجات کیت تمام شود. پدرشان، برایان (با بازی جیسون پاتریک)، از او حمایت می‌کند اما باید برخی تردیدها را سرکوب کند. و پسرشان، جسی (با بازی ایوان الینگسون)، تلاش می‌کند تا در خانه‌ای که سرطان و هر درمان احتمالی بر همه چیز اولویت دارد، مهم باشد. سپس، یک روز، آنا اعلام می‌کند که دیگر کافی است و با کمک وکیل کمبل الکساندر (با بازی الک بالدوین)، برای رهایی پزشکی می‌جنگد، حرکتی که می‌تواند آخرین امید بهبودی کیت را از بین ببرد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این صحبت کنند که چگونه یک بیماری جدی می‌تواند پویایی یک خانواده را تغییر دهد. آیا این فیلم به درستی یک خانواده در بحران را به تصویر می‌کشد؟ آیا در این داستان بسیار غم‌انگیز، جنبه‌های مثبتی را نشان می‌دهد؟ فیلم‌ها به طور کلی بیماری‌های لاعلاج را چگونه به تصویر می‌کشند؟ آیا این فیلم در این مورد متفاوت است؟
• خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد عواقب مصرف الکل در نوجوانی صحبت کنند، موضوعی که فیلم به‌طور مختصر به آن می‌پردازد.

والدین باید بدانند که این درام احساسی، موضوعات سنگینی را بررسی می‌کند که ممکن است برای مخاطبان جوان بدون راهنمایی دشوار باشد. نوجوانی به بیماری لاعلاج مبتلا است و روند بیماری او دردناک است: بعد از شیمی‌درمانی استفراغ می‌کند، موها و ابروهایش می‌ریزد و غیره. تاثیر بیماری او بر خانواده‌اش به همان اندازه دل‌شکنانه است. این فیلم همچنین به مسائل جنسی و نوشیدن الکل در نوجوانی می‌پردازد و حاوی برخی الفاظ رکیک کم‌تکرار است، از جمله «فاک» و «شیت». برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

فیلم «نگهبان خواهر من» بر اساس رمانی به همین نام از جودی پیکولت، یک درام واقعی و احساسی است. با توجه به موضوع فیلم، چطور می‌توانست غیر از این باشد؟ نیک کاساوتز کارگردان، بازی‌های فوق‌العاده‌ای از بازیگران درجه‌یک خود گرفته است، از جمله دیاز که با قدرت خشم و اندوهش به عنوان مادری که مصمم است فرزندش را از مرگ نجات دهد، شگفت‌زده می‌کند. و این فیلم به خوبی کاری را انجام می‌دهد که بسیاری از درام‌های دیگر درباره بیماری انجام نمی‌دهند: بررسی تاثیر یک بیماری طولانی مدت بر همه، نه فقط بیمار. روابط خواهر و برادری به ویژه ظریف و دقیق است؛ تعادل قدرت به طور باورپذیری در کنار عشق عمیق خانوادگی به تصویر کشیده شده است.آنچه که مانع از رسیدن فیلم به عظمت می‌شود عمدتاً به ساختار آن برمی‌گردد. شخصیت‌ها داستان‌هایشان را یکی یکی تعریف می‌کنند؛ این کار داستان را جلو می‌برد، اما گاهی اوقات کمی اجباری به نظر می‌رسد. (یک پرونده دادگاه در خط داستانی فیلم وجود دارد، پس صدای راوی در اینجا به نظر منطقی می‌رسد. با این حال، مقداری از قدرت فیلم را می‌گیرد.) فیلم به شما می‌گوید که چگونه احساس کنید به جای اینکه شما را به آن احساس برساند.