مرد دو گانه

در فیلم "مرد دوپیکر"، با هنری بروگن (ویل اسمیت) آشنا می‌شویم که یک قاتل بسیار حرفه‌ای بود و می‌توانست در حال حرکت بر روی قطار گلوله‌ای، هدفی را از روی تپه از پای درآورد. اما حالا تصمیم گرفته که بازنشسته شود. هنری در جورجیا، قایقی اجاره می‌کند تا با دوست قدیمی خود دیدار کند. دوستش به او هشدار می‌دهد که مردی که هنری کشته، در واقع یک دانشمند بوده‌است. سپس هنری متوجه می‌شود که قایقش شنود داشته و شخصی که قایق را به او اجاره داده، یک مامور مخفی به نام دنی زاکاروسکی (مری الیزابت وینستد) بوده‌است. قبل از اینکه دیر شود، هنری و دنی متوجه حضور قاتلان حرفه‌ای می‌شوند که برای کشتن آن‌ها فرستاده شده‌اند، بنابراین با کمک خلبانی به نام بارون (بندیکت ونگ)، پا به فرار می‌گذارند تا بفهمند چه کسی و چرا به دنبال آنهاست. در کلمبیا، هنری هدف یک تک‌تیرانداز دیگر قرار می‌گیرد، اما این یکی با بقیه متفاوت است. در واقع، او شبیه نسخه‌ی جوان‌تری از خودِ هنری به نظر می‌رسد!

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «مرد جمینی» صحبت کنند. این خشونت تا چه حد شدید است؟ آیا این واقعیت که خونریزی کمی در آن وجود دارد، باعث می‌شود که کمتر وحشیانه به نظر برسد؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• دنی می‌تواند در یک دعوا از خودش دفاع کند، اما آیا او یک شخصیت زن قدرتمند است؟ چرا یا چرا نه؟
• تاثیر فناوری که نسخه‌ای از ستاره اسمیت خلق کرده چگونه شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد؟ آیا این کپی شبیه انسان واقعی است؟ آیا این موضوع هیجان‌انگیز است یا ترسناک؟

در فیلم اکشن/فانتزی "مرد دوپیکر" به کارگردانی "انگ لی"، "ویل اسمیت" نقش یک قاتل را بازی می‌کند که با یک کلون جوان‌تر از خودش روبرو می‌شود. خشونت مهمترین مسئله در این فیلم است: استفاده از اسلحه و تیراندازی، تعقیب و گریز ماشین‌ها و انفجارها، مبارزه به سبک هنرهای رزمی، پرت کردن یک شخصیت با موتورسیکلت و مرگ شخصیت‌های فرعی. یک شخصیت از شخصیت دیگر می‌خواهد که لباسش را برای پیدا کردن دستگاه‌های شنود در بدن او در بیاورد، اما چیزی نشان داده نمی‌شود. الفاظ نامناسب در فیلم وجود دارد اما زیاد نیست و شامل یک بار استفاده از کلمه "فحش"، و چند بار استفاده از کلمات "کلمات رکیک"، "جهنم" و غیره می‌شود. در فیلم کمی نوشیدن الکل به چشم می‌خورد. متاسفانه فیلمنامه نیمه‌تمام و شخصیت‌های یک‌بعدی، فیلم را تا حدی ناامیدکننده کرده‌اند.

این اکشن کسل‌کننده، بی‌روح و پرزرق‌وبرق دو بار شکست می‌خورد: یک بار در بحث فکری درباره کلون‌ها و بار دیگر در تلاش برای یافتن پایه‌های احساسی محکم در همین موضوع. کارگردان انگ لی همچنان فیلم‌هایی با تکنولوژی پیشرفته می‌سازد، اما در حالی که فیلم زندگی پای به خوبی از پس این کار برآمد، هم راه‌پیمایی طولانی بیلی لین و هم جمینی من به نظر می‌رسد که ارتباط انسانی را نادیده گرفته‌اند. حتی خود اسمیت نیز در این فیلم کمرنگ است؛ او معمولاً بازیگر گرم، بامزه و جذابی است، اما در تلاش برای انتقال یک عمر درد هنری، کاملاً خاموش می‌شود. نسخه کلون بیشتر در سایه نگه داشته می‌شود تا کیفیت مصنوعی و لاستیکی آن پنهان شود؛ صحنه‌ای که در نور آفتاب روشن فیلمبرداری شده، درزها را به خوبی نشان می‌دهد.این داستان که شخصیت‌هایش را به سراسر جهان می‌برد، روزبه‌روز غیرقابل‌باورتر می‌شود -- آیا کسی جت‌لگ نمی‌گیرد؟ -- و خیلی زود از ریتم می‌افتد. به‌جز برخی از صحنه‌های اکشن و تعقیب‌وگریز حرفه‌ای و روان، اکشن فیلم به‌ندرت هیجان‌انگیز است. اما چیزی که در کل در فیلم کم است، یک هدف مشخص است. شخصیت منفی داستان (کلایو اوون) دلایلی برای خلق سربازان کلون دارد. و اگرچه این دلایل کاملاً وحشتناک نیستند، اما کل بحث فیلم درباره کلون‌ها -- مسائلی مانند اجازه، داشتن روح و نحوه رفتار انسان‌ها با آنها -- کاملاً نادیده گرفته می‌شود. سازندگان فیلم Gemini Man قطعاً تلاش زیادی کرده‌اند، اما این فیلم مفهومی تنها نتیجه‌ای کم‌اثر دارد.