خانه شیشه‌ای

در خانه شیشه‌ای، ۱۴ شرکت‌کننده در خانه‌ای که کاملاً از شیشه ساخته شده زندگی می‌کنند. از مأموران ضمانت‌نامه‌های عجیب و غریب و مدل‌های پلی‌بوی تا مادران محافظه‌کار مورمون، رقبا در خانه‌ای با امکانات مدرن و پیشرفته که کاملاً برای دسترسی آنلاین سیم‌کشی شده، زندگی می‌کنند. در حالی که با یکدیگر تعامل دارند و در چالش‌های مختلف شرکت می‌کنند، بینندگان می‌توانند در مورد موضوعات مختلف از فعالیت‌های گروهی تا حذف بازیکنان رأی دهند. وب‌سری‌های آنلاین و فیدهای زنده نیز برای بینندگان در دسترس هستند. آخرین شخصی که در خانه باقی بماند ۲۵۰ هزار دلار برنده می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت برنامه‌های واقع‌نمای تلویزیونی صحبت کنند. چرا فکر می‌کنید افراد موافقت می‌کنند خودشان را در موقعیت‌هایی قرار دهند که هر حرکتشان زیر نظر است؟ آیا به خاطر پول است؟ ده ثانیه شهرت؟
• آیا تمایل شرکت‌کنندگان به نوشیدن الکل، مهمانی، رابطه جنسی و رفتار نامناسب، دلیل اصلی جذابیت این برنامه‌ها برای مردم است؟ آیا این برنامه‌ها پیام‌های مثبتی هم برای بینندگان دارند؟

والدین باید بدانند که شیشه‌ای یک برنامه واقع‌نمای شبیه به برادر بزرگ است که شامل رفتارهای نامناسب زیادی است، از جمله نوشیدن الکل، مهمانی، رفتارهای زننده، و واژگان نامناسب (واژه‌هایی مثل «pissed» و «bitch» شنیده می‌شود، و واژه‌هایی مثل «s--t» و «f--k» سانسور می‌شوند)، و بحث‌های جنسی. توییتر در کل برنامه به‌طور برجسته‌ای حضور دارد، که بدون شک آن را برای نوجوانان جذاب می‌کند، اما انتخاب مناسبی برای تماشای بینندگان جوان‌تر نیست.

شیشه‌ای، که به دلیل شباهت به برنامه موفق برادر بزرگتر، جنجال‌هایی به پا کرده است، شامل نوشیدن، درام و رفتارهای دیوانه‌واری است که در برنامه‌های واقع‌نما دیده می‌شود. در حالی که برخی افراد شخصیت واقعی خود را در مقابل دوربین نشان می‌دهند، برخی دیگر به پیشنهادهای تماشاگران پاسخ می‌دهند.با وجود تلاش برای ارائه تجربه‌ای منحصر به فرد و جذاب از طریق تعاملی کردن آن تا حد امکان، این نمایش واقعاً چیزی فراتر از آنچه قبلاً نشان داده شده است، ارائه نمی‌دهد. مخاطبانی که از این نوع سرگرمی جاسوسی لذت می‌برند، احتمالاً آن را سرگرم‌کننده خواهند یافت، اما برای بینندگان جوان انتخاب مناسبی نیست.