من پدرم را کشتم.

آنتونی تمپلت ۱۷ ساله پس از شلیک سه گلوله به پدرش، در تماس با ۹۱۱ گفت: «من همین الان پدرم را کشتم.» پس از دستگیری، آنتونی به طرز عجیبی بی‌تفاوت به نظر می‌رسید، و پلیس و دادستان را به این باور رساند که او می‌تواند یک قاتل بی‌رحم باشد. اما به تدریج متوجه شدند که در خانه آنتونی اتفاقاتی در جریان بود که از بیرون قابل مشاهده نبود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جرم گفتگو کنند. آنتونی تمپلت کیست؟ چگونه برداشت شما از آنتونی در طول مجموعه تغییر می‌کند؟ در مورد جرمی که مرتکب شده، چه احساسی دارید؟
• کی برت تمپلت بود؟ چه تفاوت‌هایی بین زندگی عمومی و خصوصی برت وجود داشت؟ چگونه برداشت شما از برت در طول سریال تغییر می‌کند؟
• چرا مردم به نظر می‌رسد در درک دیدگاه آنتونی مشکل دارند؟ چگونه می‌توانند به درک عمیق‌تری از تجربیات او برسند؟
• چگونه از کمک کردن به آنتونی در دوران کودکی او جلوگیری می‌شد؟ چه منابعی بعد از مرگ پدرش به او داده شد که به او کمک کرد؟ دیگران چگونه به او کمک کردند تا از ترومای سوءاستفاده بهبود یابد؟

والدین باید بدانند که «من فقط پدرم را کشتم» یک مجموعه مستند جنایی واقعی در مورد یک پسر نوجوان است که به دلیل قتل پدرش زندانی شده است. آنچه در ظاهر یک پرونده ساده به نظر می‌رسد، در واقع داستانی است در مورد کودکی که مجبور به تحمل یک سیستم پیچیده از انزوا و سوءاستفاده بوده است. این مجموعه حاوی محتوای خشونت با اسلحه، سوءاستفاده از کودکان و خشونت خانگی است، و همچنین موضوعاتی در مورد اینکه چگونه آسیب و سوءاستفاده همیشه آشکار نیستند، حتی برای نزدیک‌ترین افراد به رابطه سوءاستفاده‌گر.

این مستند سریالی، به تصویر کشیدن سوءاستفاده را اغلب قدرتمند اما در نهایت ناخوشایند انجام می‌دهد. مجموعه‌های مستند جنایی بزرگ اغلب از رویدادهای مرکزی خود به عنوان سنگ بنای کاوش مسائل بزرگتر اجتماعی استفاده می‌کنند. در «من همین الان پدرم را کشتم»، این مسئله سوءاستفاده از کودکان است و اینکه چگونه یک رابطه سوءاستفاده‌آمیز می‌تواند حتی از نزدیک‌ترین افراد به آن پنهان بماند. با این حال، این مجموعه بین به تصویر کشیدن ماهیت مخرب سوءاستفاده و تمایل به سرگرم کردن بینندگان، دچار دوگانگی است. برای ایجاد تعلیق، اغلب اطلاعاتی را که می‌تواند برای عمیق‌تر کردن درک بینندگان از سوءاستفاده مفید باشد، پنهان می‌کند. موضوعات اغلب به گونه‌ای به تصویر کشیده می‌شوند که گویی از یک دیدگاه برخوردارند، اما بعداً مشخص می‌شود که دقیقاً برعکس آن را احساس می‌کنند و دیدگاه‌هایشان صرفاً برای ایجاد اثر دراماتیک تحریف می‌شود. این ناسازگاری‌ها ممکن است به دلایل روایت داستانی وجود داشته باشند، اما همچنین به نظر می‌رسد که به داستان آنتونی تمپلت و دیگرانی مثل او، بی‌احترامی می‌کنند.