به سوی غرب

در فیلم "راه خروج از غرب"، استن (استن لورل) و الی (الیور هاردی) راهی براشوود گالچ می‌شوند تا مری رابرتس (روسینا لارنس) را پیدا کنند و سند معدن طلای پدرش را به او برسانند. متاسفانه، مری تحت سرپرستی میکي فين (جيمز فينلايسون)، صاحب سالن بدجنس، و همسرش، خواننده لولا مارسل (شارون لين) بوده است. وقتی بدذات‌ها از ماهیت ماموریت مطلع می‌شوند، لولا خود را به جای مری جا زده و سعی می‌کند سند را تصاحب کند. اما استن و الی حقیقت را کشف کرده و تلاش می‌کنند سند را پس بگیرند، اما بی‌نتیجه است. بنابراین آنها مجبورند شب بازگشته و یک نجات جسورانه را برنامه‌ریزی کنند که بدون گاف‌های کمدی نیست. آیا مری آنچه را که حق اوست به دست می‌آورد؟

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد استفاده از خشونت در فیلم «راه غرب وحشی» گفتگو کنند. آیا هنگام اعمال خشونت، حس خطر یا درد وجود دارد؟ آیا عواقب و پیامدهایی به دنبال دارد؟ آیا خشونت در این فیلم طنزگونه و خنده‌دار است؟
• تفنگ‌ها چگونه دیده می‌شوند؟ آیا خطرناک هستند؟ آیا تفریح و سرگرمی به نظر می‌رسند؟
• دیدن صحنه‌ای که لورل و هاردی و آن زن در کالسکه دارند چگونه احساسی دارد؟ هر یک از این شخصیت‌ها چگونه به این تعامل ناراحت‌کننده نگاه می‌کنند؟ چگونه می‌شد این وضعیت را بهتر مدیریت کرد؟
• چگونه این فیلم نوشیدن الکل و کشیدن سیگار را به تصویر می‌کشد؟ آیا آنها را جذاب و دلپذیر نشان می‌دهد؟ آیا پیامدهایی هم دارد؟
• آیا طنز لورل و هاردی قدیمی شده است؟ چه بخش‌هایی هنوز خنده‌دار است؟ چرا؟

والدین باید بدانند که «دور از غرب» یک کمدی قدیمی از استن لورل و اولیور هاردی در سال 1937 است که در غرب وحشی رخ می‌دهد. این فیلم حاوی برخی اسلحه و تیراندازی است که بیشتر در فضایی کمیک و همراه با بحث‌های طنزآمیز، کشمکش‌ها و درگیری‌ها است. یک گلدان روی سر یک شخصیت می‌شکند. در یک صحنه، قهرمانان سعی می‌کنند با یک خانم در کالسکه صحبت کنند، اما توجه آنها ناخواسته است؛ بعداً، شوهر ناراحت او آنها را تعقیب می‌کند. برخی کلیشه‌های کوتاه آفریقایی-آمریکایی وجود دارد. رقصندگان سالن رقص پاهایشان را نشان می‌دهند و با مشتریان flirt می‌کنند. نوشیدن و سیگار کشیدن اجتماعی و تفننی نشان داده می‌شود، حتی قهرمانان ما سیگار می‌کشند. با وجود برخی محتواهای نامناسب، این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های این زوج کمدی محسوب می‌شود که شامل خنده‌های بزرگ و رقص دلپذیر "در مهمانی، همین" است.

این فیلم لورل و هاردی، اگرچه هنر والایی نیست، اما پرجنب‌وجوش، بامزه و دلنشین است و سکانس رقص آن یکی از لذت‌بخش‌ترین لحظات در کل کمدی‌های سینمایی است. در اوایل فیلم، وقتی پسرها به براشوود گالچ می‌رسند، مکث می‌کنند تا به آوالون بویز گوش دهند که "در آن مهمانی، همین" را اجرا می‌کنند، و شروع به رقصیدن می‌کنند و کمدی شاعرانه، هماهنگی و ارتباط درخشان خود را به نمایش می‌گذارند. در مورد بقیه فیلم، "دور از غرب" شتابان از مقدمه‌چینی داستان عبور می‌کند و شخصیت‌های منفی، قربانی و مک‌گافین را که همه به دنبال آن هستند، معرفی می‌کند.بقیه فیلم صرف جمع‌بندی این داستان‌های متنوع با مجموعه‌ای از شوخی‌ها می‌شود که برخی از آن‌ها بسیار خنده‌دار و برخی دیگر فقط لبخند‌برانگیز هستند. یکی از بهترین صحنه‌ها، ساده‌ترین آن‌هاست. استن سند را به دست می‌آورد و آن را داخل کتش پنهان می‌کند، در حالی که لولا، شخصیت شرور داستان، سعی می‌کند با قلقلکش کردن، سند را از او بگیرد. خنده‌های بی‌پروای استن بسیار مسری است و سخت است که همراه او به خنده نیفتی. به‌طور کلی، فیلم «دور از غرب» فاقد ساختار دقیق کمدی‌های چارلی چاپلین یا باستر کیتون است و حتی پرجنب‌و‌جوش‌تر از فیلم قبلی آن‌ها، «پسران صحرا» نیست، اما استعداد و جذابیت دو ستاره آن انکارناپذیر است.