زیر مسیر چوبی

زیر بوردواک" یک پویانمایی ماجراجویانه درباره ساحل جرزی است، جایی که خرچنگ‌های خشکی‌زی در مکانی که عنوان فیلم از آن گرفته شده است، زندگی می‌کنند و در طول سال آنجا هستند، اما باید در تابستان سواحل را با گردشگران ثروتمند و دنیا دیده‌ای که آنها هم خرچنگ دریایی هستند، به اشتراک بگذارند. آرام (با صدای مایکل سرا) آنقدر درونگرا است که از تعویض صدف خودداری می‌کند و ترجیح می‌دهد در یک صدف قدیمی پوسیده که با آنمون (ران فنچز) در آن زندگی می‌کند، بماند. تنش بین اهالی شهر و گردشگران بالا می‌گیرد و به دعوایی منجر می‌شود که در پی آن، موج طوفانی، آرام و یک خرچنگ دریایی شجاع اما محافظت‌شده به نام رامونا (کیکی پالمر) را با خود می‌برد. در حالی که آرام و رامونا برای بازگشت به دوستان و خانواده‌شان تلاش می‌کنند، دو جامعه درباره اتفاقی که برای آنها افتاده است، اختلاف نظر دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تعاملات پرخاشگرانه/خشونت‌آمیز بین دو گروه خرچنگ گوشواره‌ای در فیلم «زیر پیاده‌رو» صحبت کنند. تفاوت‌های اصلی آنها چیست و چرا این تفاوت‌ها به درگیری منجر می‌شود؟
• آیا هیچ‌یک از این شخصیت‌ها الگوی مناسبی هستند؟ چگونه همدلی خود را نشان می‌دهند؟
• والدین گرامی، در این فیلم چه شوخی‌ها یا کلیشه‌هایی درباره‌ی ساحل جرزی و ساکنانش دیدید؟ آیا همه‌ی کلیشه‌ها منفی هستند؟
• در فیلم، چه چیزهایی درباره تفاوت‌های بین خرچنگ‌های زمینی و دریایی یاد گرفتی؟ برای یادگیری بیشتر درباره خرچنگ‌ها، چه منابعی می‌توانی استفاده کنی؟

درباره فیلم انیمیشنی موزیکال ماجراجویانه زیر پیاده‌روی ساحلی: این فیلم در مورد خرچنگ‌های گوشواره‌ای است که در ساحل نیوجرسی زندگی می‌کنند و تنش بین ساکنان دائمی و خرچنگ‌های دریایی ثروتمند و توریست. در چند صحنه، لحظاتی از خطر، مبارزه یا تهدید بین دو گروه وجود دارد و یک طوفان باعث تخریب اموال، از دست رفتن صدف‌ها و ناپدید شدن دو شخصیت در دریا می‌شود. کمی رومنس بین شخصیت اصلی، یک خرچنگ زمینی خجالتی و یک خرچنگ دریایی پرشور وجود دارد - آنها با هم معاشقه، دست در دست هم، در آغوش کشیدن و نوازش کردن دیده می‌شوند. همچنین زوج‌هایی که قبلا تشکیل شده‌اند، در آغوش یکدیگر دیده می‌شوند یا در حال گذراندن یک قرار عاشقانه هستند. در فیلم از توهین‌هایی مانند "احمق"، "ابله"، "بی‌عقل" و "تونی" استفاده شده است. این فیلم پر است از شوخی‌های مربوط به ایالت نیوجرسی (اشاره‌هایی به بون جوی، بروس اسپرینگستین، سوپرانوز، نمایش ساحلی نیوجرسی و موارد دیگر وجود دارد)، اما این شوخی‌ها بیشتر ادای احترام هستند تا توهین. پیام‌های فیلم درباره کار تیمی و همدلی است.

در این ماجراجویی موزیکال کوتاه و شیرین، سواحل ایالت گاردن بار دیگر زیر ذره‌بین قرار می‌گیرند. premis ممکن است برخی بینندگان را در ابتدا، به خصوص در مورد ارجاعات ساحل نیوجرسی، شکاک کند، اما زیر پیاده‌روی مانند یک اشاره فرهنگی پر از ارجاعات فرهنگی به فیلم‌های قدیمی نوجوانان در سواحل دهه 1950 و 1960 است، با اعداد موسیقی، رمانس ممنوعه و مسائل طبقه‌ای که همه با هم در یک فیلم پویانمایی خانوادگی گرد هم می‌آیند. فیلمنامه‌نویس لورنه اسکافاریا (یک آمریکایی ایتالیایی متولد نیوجرسی) دستمایه تمسخر هویت نیوجرسی قرار می‌گیرد، اما همچنین غرور قابل لمس در طنز وجود دارد ("Bon Jovi مقدس" یکی از مورد علاقه شخصیت‌ها است).سرا برای نقش آرمن درونگرا انتخاب ایده‌آلی است، و پالمر نیز در نقش رامونای شجاع عملکرد خوبی دارد. فانچز، بابی کاناوله، جان ماگارو، استیون ون زانت، ماریو کانتون و فیل لامار، هر کدام صداپیشگی شخصیت‌های مکمل مختلف را بر عهده دارند، که در میان آنها فانچز و لامار به عنوان آنمون ساکن سرا و یک خرچنگ مافیایی به نام بیگ سال قابل توجه هستند. آهنگ‌ها گیرا و خنده‌دار هستند، از جمله قطعه آغازین "خوش آمدید به نیوجرسی" و دوئت "نگاهی به اطراف بینداز". آهنگ "بیشتر از یک بدنساز" اثر کاناوله، آرزوی احمقانه اما صمیمی اوست که فراتر از عضلات برنزه و بزرگ خرچنگش دیده شود. این فیلم، مانند این آهنگ، فراتر از ظاهر آن است و گزینه سرگرم‌کننده‌ای برای خانواده‌ها محسوب می‌شود.