یک فرصت

پل پاتس (جیمز کوردن) در ولز جنوبی بزرگ شد و می‌دانست که با پسران دیگر متفاوت است. به جای ورزش‌هایی مثل راگبی یا فوتبال، عشق واقعی پل همیشه آواز خواندن بود، به خصوص قطعات اپرایی که او را نزد رهبر گروه کر مدرسه‌اش محبوب کرد، اما نه آنقدر محبوب که مورد آزار و اذیت قلدرهای محلی قرار نگیرد. در دوران جوانی، پل در یک انبار تلفن کار می‌کرد و به اپرای افسانه‌ای لوچیانو پاواروتی علاقه زیادی داشت، به طوری که پول پس‌انداز می‌کرد تا در یک کارگاه اپرای انحصاری که توسط این تنور در ونیز برگزار می‌شد، شرکت کند. اما وقتی نوبت پل رسید تا در مقابل استادش آواز بخواند، دچار اضطراب شد و از بت خود شنید که او استعداد لازم را ندارد. پل افسرده و ناامید از اینکه چه کاری باید انجام دهد، با این حال توسط دوست دخترش (و سپس همسرش) جولز (الکساندرا روچ) تشویق شد تا به خواندن ادامه دهد. بعد از غلبه بر موانع مختلف، پل در نهایت فرصتی برای نشان دادن استعداد خود به دنیا پیدا کرد و با شرکت در مسابقه استعدادیابی بریتانیا و برنده شدن در آن، ثابت کرد که استعداد لازم را دارد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت برنامه‌های تلویزیونی استعدادیابی و برندگان آن صحبت کنند. چرا دیدن اینکه چگونه یکی از این برندگان کار خود را شروع کرده، جالب است؟
• چگونه زورگویی در این فیلم به تصویر کشیده شده است؟ زورگویی چگونه بر پل در بزرگسالی تأثیر می‌گذارد؟ آیا او به راحتی از این آسیب‌ها عبور می‌کند؟ عواقب بلندمدت زورگویی چیست؟
• چگونه فیلم‌های زندگی‌نامه‌ای درباره افراد کمتر شناخته‌شده با فیلم‌هایی که درباره شخصیت‌های تاریخی افسانه‌ای ساخته شده‌اند، مقایسه می‌شوند؟ آیا فکر می‌کنید این داستان به دلیل معاصرتر بودن، قابل ارتباط‌تر است؟

والدین باید بدانند که وان چنس یک کمدی/زندگی‌نامه‌ی الهام‌بخش از برنده‌ی استعداد بریتانیا، پل پاتس (با بازی جیمز کوردن) است که از یک فروشنده‌ی تلفن همراه به هنرمندی در رویال آلبرت هال تبدیل شد. داستان این خواننده‌ی اپرای ولزی احتمالاً خارج از بریتانیا نسبتاً ناشناخته است، بنابراین ممکن است برای نوجوانان آمریکایی جذاب نباشد. اما این فیلم شامل صحنه‌های خنده‌دار، عاشقانه (از جمله بوسیدن و یک شب عروسی نسبتاً محجوب)، و تنش‌های دراماتیک است، حتی اگر بدانید که با پیروزی به پایان می‌رسد. شخصیت اصلی هم در کودکی و هم در بزرگسالی مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرد؛ او کتک می‌خورد و با مشت و زنجیر تهدید می‌شود. او همچنین چند بار در بیمارستان بستری می‌شود اما همیشه بهبود می‌یابد. زبان فیلم گاهی شامل اصطلاحات و فحش‌های بریتانیایی مانند «tosser»، «sod off» و موارد دیگر است، و همچنین صحنه‌هایی از نوشیدن در پاب وجود دارد. در نهایت، فیلم به تماشاگران انگیزه می‌دهد تا به دنبال رویاهایشان باشند، صرف نظر از اینکه چقدر غیرمحتمل به نظر برسند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این دشوار است که داستانی را که به مردی می‌پردازد که به نظر می‌رسد مهربان‌ترین و کم‌خودخواه‌ترین برنده هر مسابقه استعدادیابی است، نقد کنیم. کوردن، که صدای خوانندگی‌اش توسط پاتز واقعی دوبله شده است، در این نقش خوب عمل می‌کند، نقشی که از او می‌خواهد خواننده‌ای اپرا، شیرین و کتاب‌خوان را به تصویر بکشد که شایسته فیلمی بلند است. پس چه چیزی است که باعث می‌شود پل در میان همه آن شرکت‌کنندگان تشنه شهرت، متمایز شود؟ خب، او واقعاً استعداد دارد و به جای اینکه به شهرت و دیده شدن در مرکز توجه وسواس داشته باشد، به بیان هنری خود به روشی که می‌داند، یعنی از طریق ترانه، اهمیت می‌دهد.پاتس در فیلم توسط برادن، مدیر فروشگاه تنبل و خنده‌دارش (با بازی مکینزی کروک، بازیگر کمدی که بیشتر به خاطر بازی در مجموعه‌های تلویزیونی اداره و دزدان دریایی کارائیب شناخته می‌شود) حمایت می‌شود؛ جولز، عشق صبور و همیشه تشویق‌کننده‌اش؛ مادر مهربانش (با بازی جولی والترز، که یک بار دیگر نقش مادر خرس قدرتمند را بازی می‌کند)؛ و پدرش (با بازی کالن مینی) که نمی‌فهمد چرا پل نمی‌تواند مثل او و دوستانش از کار در معدن یا کارخانه راضی باشد. شخصیت‌های فرعی طعم مورد نیاز را به این داستان ساده اضافه می‌کنند. اگرچه گاهی اوقات داستان بی‌مزه و قابل پیش‌بینی است، اما در بازی کوردن در نقش پاتس، کیفیتی دوست‌داشتنی و برنده وجود دارد، به طوری که تا زمانی که او در برنامه استعدادیابی بریتینز گات تلنت حضور دارد، ما همه برای او هورا می‌کشیم تا آریای خود را با قدرت اجرا کند و پاواروتی را غلط‌گیر کند.