شکار

هانت، پارک پیونگ هو (لی جونگ جائه) و کیم جونگ دو (جونگ وو سونگ) را دنبال می‌کند، در حالی که به دنبال جاسوس کره شمالی هستند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم هانت صحبت کنند. این فیلم چه چیزی در مورد نحوه استفاده برخی دولت‌ها از زور برای کنترل شهروندانشان به ما می‌گوید؟ آیا عواقبی برای کسانی که مسئول این خشونت‌ها بودند وجود داشت؟ چرا این موضوع مهم است؟ آیا مواجهه با رسانه‌های خشونت‌آمیز، کودکان را نسبت به خشونت بی‌تفاوت می‌کند؟
• درباره دوره زمانی و محیط داستان صحبت کنید. چه اطلاعاتی در مورد دیکتاتوری نظامی کره جنوبی در دهه ۱۹۸۰ دارید؟ آیا روند داستان قابل درک بود؟
• درباره برخی از زبان‌های به‌کاررفته در فیلم صحبت کنید. آیا ضروری به نظر می‌رسید یا اغراق‌آمیز؟ چه تأثیری بر فیلم داشت؟
• درباره صحنه‌های اکشن صحبت کنید. آیا مورد علاقه‌ای داشتید؟ چگونه با صحنه‌هایی که در فیلم‌های غربی دیده‌اید، متفاوت بودند؟

در این فیلم اکشن و مهیج کره‌ای، دو رئیس امنیتی پارک پیونگ-هو (لی جونگ-جه) و کیم جونگ-دو (جونگ وو-سونگ) در جستجوی یک جاسوس کره شمالی در آژانس اطلاعات مرکزی کره هستند. در این فیلم، خشونت و شکنجه به وفور دیده می‌شود، زیرا مقامات برای رسیدن به اهداف خود به زور متوسل می‌شوند. پارک و کیم نیز گاهی خشونت‌آمیز هستند و در درگیری‌های مختلفی درگیر می‌شوند. شدیدترین خشونت‌ها در صحنه‌های شکنجه است، جایی که بازجویان مفاصل را از جا درمی‌آورند، سیلی می‌زنند و مظنونان را برای به دست آوردن پاسخ‌ها کتک می‌زنند. فحاشی در فیلم گاه به گاه است اما مداوم نیست و در مواقعی که خشم بالا می‌گیرد، از انواع کلمات فحش استفاده می‌شود. این فیلم به زبان کره‌ای است و زیرنویس انگلیسی در دسترس است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

اگر با تاریخ معاصر کره آشنا نباشید، انتظار تماشای این فیلم اکشن و پرهیجان سیاسی را نداشته باشید. نمی‌توان لی، ستاره بازی مرکب را به خاطر ساختن فیلم شکار، اولین تجربه کارگردانی‌اش، متهم به سادگی کرد. او در این فیلم هم نقش آفرینی کرده است. اما این فیلم جاسوسی مدرن که از رویدادهای واقعی الهام گرفته، داستان‌های زیادی را در هم آمیخته است. در این فیلم، تعداد زیادی تلاش برای ترور، جاسوسان در مقابل جاسوسان و روابط بین‌المللی وجود دارد. به جایی می‌رسد که بسیاری از شخصیت‌ها قادر به دنبال کردن اتفاقات نیستند و این موضوع امیدی برای تماشاگران باقی نمی‌گذارد.بازیگران با تمام وجود به این فیلم اعتقاد و تعهد دارند. گاهی اوقات، سایه‌هایی از فیلم‌های رفتگان و حرارت را می‌توان در آن دید، جایی که دو بازیگر اصلی در حالی که چشم در چشم هم قرار می‌گیرند، در حالی که چشم‌انداز سیاسی زیر پای آنها در حال تغییر است. ما همچنین شاهد صحنه‌های شیک و جذابی هستیم که تنش را در مقیاس‌های بزرگ و در محیط‌های صمیمی افزایش می‌دهند. با این حال، در کل، این فیلم اغلب خسته‌کننده و آزاردهنده است. شاید در فیلم بعدی، لی بتواند داستان جذاب‌تری را با سادگی بیشتری روایت کند.