با شکار فرار کن

در فیلم «فرار با شکارچیان»، مادرِ اُسکارِ جوان (میتچل پالسن) او را به خانه همسایه‌ها می‌فرستد تا یک بشقاب غذا برای آن‌ها ببرد: دختری کوچک به نام لوکس (مادیلین کِلام) و برادر کوچکترش، آموس (اِوان آسانت)، که با پدر مست و بداخلاقشان زندگی می‌کنند. اُسکار تصمیم می‌گیرد تا با انجام یک عمل خشونت‌آمیز، کودکان کوچکتر را نجات دهد و سپس به شهر بزرگ فرار می‌کند. در آنجا با دختری هم‌سن‌وسال خود به نام پچز (کایلی راجرز) ملاقات می‌کند و با گروهی از بچه‌های گمشده که توسط بیردی (ران پرلمن) و سوی (مارک بون جونیور) آموزش می‌بینند تا دزد و جیب‌بر شوند، همراه می‌شود. پانزده سال بعد، اُسکار (مایکل پیت) و پچز (دری همینگوی) بزرگسال، مسئول گروهی از بچه‌های جدید هستند، درحالی‌که لوکس (سام کوارتین) برای یک کارآگاه خصوصی (ایزایا ویتلاک جونیور) کار می‌کند و از منابع جدیدش برای پیدا کردن دوست قدیمی‌اش استفاده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم «Run with the Hunted» صحبت کنند. این صحنه‌ها چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ چه میزان خشونت در فیلم به نمایش گذاشته شده است؟ آیا هدف از این صحنه‌ها شوک وارد کردن یا هیجان‌انگیز بودن است؟ تاثیر خشونت در رسانه‌ها بر کودکان چیست؟
• چه انتخاب‌های دیگری می‌توانست اسکار داشته باشد وقتی متوجه شد که پدر همسایه‌هایش بدرفتار است؟
• در صحنه‌ای که هلو اسلحه را دست می‌گیرد، چه اتفاق اشتباهی رخ می‌دهد؟ آیا می‌شد از این اتفاق جلوگیری کرد؟
• چرا فکر می‌کنید مردم داستان‌هایی را در مورد کودکان در معرض خطر انتخاب می‌کنند؟ آیا منطقی است که برخی از بچه‌هایی که در فیلم هستند سن کافی برای تماشای فیلم را ندارند؟
• این داستان در مقایسه با الیور تویست چگونه است؟ آیا می‌توان آن را به عصر مدرن مرتبط دانست؟

والدین باید بدانند که «Run with the Hunted» یک درام جنایی بالغ در مورد بچه‌های فراری و یک عمل خشونت‌آمیز است که پیامدهای آن ۱۵ سال بعد احساس می‌شود. این فیلم شامل اسلحه و تیراندازی، کشتن (برخی قتل‌ها توسط کودکان انجام می‌شود)، چاقو زدن، خون و خفه کردن است. بچه‌ها دزدی و جیب‌بری را یاد می‌گیرند. زنی به‌طور مختصر بدون بالاتنه نشان داده می‌شود، شخصیت‌ها می‌بوسند، زنی با لباسی کم‌پوش (با نوار روی نوک پستان‌هایش) رقص میله انجام می‌دهد، نوک پستان‌ها از زیر یک تاپ مشهود است و مردی به زنی خیره می‌شود. زبان فیلم شامل استفاده‌های متعدد از کلمات «فاک»، «شیت»، «کاکساکر» و موارد دیگر است. در فیلم مقداری نوشیدن (مشروبات الکلی، آبجو) و سیگار کشیدن وجود دارد. این فیلم ظاهراً از الیور تویست الهام گرفته شده و شامل اجراهای خوب و لحظات قدرتمندی است، اما بیشتر احساس مکانیکی بودن می‌دهد تا احساسی. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این درام جنایی، با الهام از داستان الیور تویست چارلز دیکنز، لحظات قدرتمند و اجراهای قوی‌ای را به نمایش می‌گذارد، اما از فقدان کلی منطق و صداقت عاطفی رنج می‌برد. فیلم با صحنه‌های خوبی شروع می‌شود، جایی که پدر اسکار، با بازی ویلیام فورسایت، به او مشاوره می‌دهد تا به دیگران کمک کند. اما سپس با تصمیم اسکار جوان برای انجام اقدامات خشونت‌آمیز به جای صحبت با والدینش درباره آزار و اذیت لوکس و آموس، مسیر اشتباهی را طی می‌کند. علاوه بر این، لوکس بزرگسال و برادرش به نظر می‌رسد هیچ مشکلی با کاری که اسکار انجام داده ندارد و او را به نوعی منجی می‌بینند. آیا زندگی نباید کمی پیچیده‌تر باشد؟به نظر می‌رسد که فیلم شخصیت‌هایش را به گونه‌ای طراحی کرده که تنها یک انتخاب دارند، انتخابی که برای پیشبرد داستان است و هیچ انتخاب دیگری برای پیچیده‌تر کردن ماجرا وجود ندارد. تقریبا همه چیز کمی از هم گسیخته به نظر می‌رسد. جان سوا، نویسنده و کارگردان، در انتقال داستان رمان دیکنز در سال ۱۸۳۸ به صفحه نمایش معاصر، به نظر نمی‌رسد که پرسیده باشد که چگونه زمان مدرن ممکن است بر این نوع طرح‌های جنایی تأثیر بگذارد. با وجود بازی‌های خوب فورسایت، پرلمان و مارک بون جونیور به عنوان شخصیت‌های فاگین و ویتلاک جونیور به عنوان یک کارآگاه خصوصی، فیلم به طور کامل جلب توجه نمی‌کند. شاید اگر فیلم Run with the Hunted حس واقعی گم شدن را به تصویر می‌کشید، ممکن بود تاثیرگذارتر به نظر برسد.