تجربهٔ طعم

در برنامه واقع‌گرای یک‌ساعته شبکه ای‌بی‌سی به نام «طعم»، چهار داور آشپزی، آنتونی بوردین، برایان مالارکی، نیگلا لاوسون و لودو لوفبِر، تیم‌هایی از چهار شرکت‌کننده را گرد هم می‌آورند، برخی از آن‌ها سرآشپزهای حرفه‌ای و برخی دیگر آشپزهای خانگی هستند. هر داور مربی و راهنمای تیم خود است و با آن‌ها همکاری می‌کند تا هر تیم یک غذای واحد بپزد که در نهایت به صورت یک قاشق چای‌خوری سرو می‌شود و داوران آن را امتحان می‌کنند. همچنین مسابقات انفرادی وجود دارد که به تدریج تعداد شرکت‌کنندگان را کاهش می‌دهد تا اینکه در نهایت یک نفر برنده مسابقه شود.

• چرا فکر می‌کنید سازندگان مسابقه طعم‌ها مقرر کردند که شرکت‌کنندگان می‌توانند غیرحرفه‌ای باشند؟ این موضوع چه چیزی به برنامه اضافه می‌کند؟ آیا تماشای رقابت حرفه‌ای‌ها با آماتورها جالب است؟ آیا بینندگان باید از آماتورها یا حرفه‌ای‌ها طرفداری کنند؟ چه چیزی باعث می‌شود شما به این نتیجه برسید؟
• چند مسابقه آشپزی تلویزیونی دیگر را تماشا کنید، مانند برنامه‌های سرآشپز برتر و آشپز ماهر. چشیدن طعم چگونه شبیه یا متفاوت از این برنامه‌ها است؟ آیا دراماتیک‌تر یا کمتر دراماتیک است؟ آیا خنده‌دارتر یا کمتر خنده‌دار است؟
• چرا برنامه‌های آشپزی در تلویزیون تا این حد محبوب هستند، در حالی که بیننده‌ها از امتحان کردن غذاهای پخته‌شده محروم هستند؟ چه چیزی در مورد آشپزی یا سرآشپزها وجود دارد که این ژانر را به یک ژانر واقعیت محبوب تبدیل کرده است؟

والدین باید بدانند که برنامه The Taste یک مسابقه آشپزی واقع‌نما است که در آن فحاشی به میزان قابل توجهی وجود دارد، هم سانسور شده و هم سانسور نشده، عمدتا از طرف آنتونی بوردین، که به طور مداوم از کلمه F استفاده می‌کند. داوران با یکدیگر بحث می‌کنند و آشپزها را به شدت مورد انتقاد قرار می‌دهند؛ الکل به طور مکرر به عنوان یک ماده غذایی ظاهر می‌شود و بینندگان ممکن است هم شرکت‌کنندگان و هم داوران را در حال نوشیدن ببینند. غذا توسط زنان جوانی که لباس‌های چسبان و کوتاه به تن دارند به داوران ارائه می‌شود؛ شرکت‌کنندگان زن اغلب آرایش غلیظ دارند و لباسی به تن دارند که بیشتر مناسب یک کلوپ شبانه به نظر می‌رسد تا آشپزخانه.

با این همه برنامه آشپزی و مسابقات واقعی در تلویزیون، برنامه «طعم» کار سختی برای متمایز کردن خود از بقیه دارد. نکته مثبت برنامه «طعم»: چهار داور آن جذاب و سرگرم‌کننده هستند و تماشای آن‌ها در حال نقد و بررسی غذا و صحبت در مورد دلایل موفقیت یا عدم موفقیت آن‌ها جالب است. علاوه بر این، همه طرفدار افراد مستعد و کمتر شناخته‌شده هستند و تماشای آشپزهای خانگی با استعداد که غذاهای بهتری از سرآشپزهای حرفه‌ای می‌پزند، هیجان‌انگیز است.از طرف دیگر، گاهی اوقات داوران برنامه The Taste به شرکت‌کنندگان و مهارت‌هایشان به‌طور نامهربانانه‌ای طعنه می‌زنند، که می‌تواند واقعاً ناراحت‌کننده باشد، به‌خصوص اگر شرکت‌کننده به‌تازگی توضیح داده باشد که چرا برنده شدن در این مسابقه برای او بسیار مهم است. بنابراین، حضور افراد غیرحرفه‌ای در این برنامه هم یک تنوع جالب است و هم کمی دردناک. والدینی که عاشق برنامه‌های آشپزی هستند، ممکن است بخواهند این برنامه را با یا بدون کودکان خود تماشا کنند. مگر اینکه کودکان واقعاً به آشپزی علاقه داشته باشند، احتمالاً همراه با والدین خود برنامه را تماشا نخواهند کرد؛ مگر اینکه غذا و طعم‌ها به تنهایی بتوانند توجه آنها را جلب کنند.