هایدی

در این بازگویی سال ۱۹۹۳ از داستان محبوب کودکان جوهانا اسپیری (هایدی)، دختر یتیم هشت ساله هایدی (نولی ثورنتون) نزد پدربزرگش (جیسون روباردز) گذاشته می‌شود، مردی عصبانی و تلخ که در آلپ سوئیس با بزهایش زندگی می‌کند. گفته می‌شود از زمان مرگ والدین دختر، که خودش را مقصر آن می‌داند، نیمه‌دیوانه شده است، با این حال از نوه‌ای که به او تحمیل شده به خوبی مراقبت می‌کند. درست زمانی که این دو به هم نزدیک می‌شوند، هایدی دوباره به خانه‌ای شیک در فرانکفورت برده می‌شود تا با کلارا (لکسی رندال)، دختری مریض و بسیار تنها، باشد. با وجود دوستی‌شان و فرصت‌هایی که خانواده کلارا فراهم می‌کنند، هایدی برای خانه کوهستانی‌اش دلتنگی می‌کند و در خطر از دست دادن سلامتی‌اش است مگر اینکه به پدربزرگ عزیزش و سبک زندگی متواضعش بازگردانده شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد شخصیت‌های کلیشه‌ای صحبت کنند. آیا می‌توانید شخصیت‌های دیگری مانند پدربزرگ را نام ببرید که احساسات مهربان خود را زیر ظاهر خشن خود پنهان می‌کند؟ چه نوع واکنش احساسی نسبت به پدربزرگ داشتید؟ آیا این واکنش شبیه به شخصیت‌های دیگر از این دست بود؟ به نظر شما از این نوع شخصیت کلیشه‌ای در فیلم‌ها و داستان‌ها برای چه هدفی استفاده می‌شود؟

ممکن است کودکان خیلی کوچک بعضی صحنه‌های فیلم را از نظر احساسی خیلی شدید و تاثیرگذار بدانند. در فیلم، هیدی را می‌بینند که با پدربزرگ بداخلاقی تنها می‌ماند که می‌گوید او را نمی‌خواهد. و او می‌بیند که مادربزرگش از دست می‌رود و می‌میرد. این فیلم که در اصل در دو قسمت نمایش داده شده است، بهتر است در دو نوبت تماشا شود تا همه بتوانند برای پایان غم‌انگیز فیلم آماده شوند. برای اینکه از فیلم‌های مشابه بیشتر باخبر شوید، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم نامزد جایزه گلدن گلوب، محصول دیزنی و ساخته شده برای تلویزیون کابلی است. این فیلم اقتباسی تاثیرگذار با مناظر زیبا و بازی‌های فوق‌العاده است. این فیلم سرگرمی خانوادگی در بهترین شکل خود است، اما کودکان خیلی کوچک ممکن است برخی صحنه‌ها را از نظر احساسی بسیار شدید و تاثیرگذار بیابند.جین سیمور در نقش فرولاین روتن‌مایر، معلم خشک و رسمی، کمی اغراق‌آمیز بازی می‌کند، اما نولی ثورنتون جوان به خوبی این نقص را جبران می‌کند. انتخاب مناسبی برای نقش هایدی بود— شیرین بدون اینکه آزاردهنده باشد. کودکان خردسال ممکن است ابتدای فیلم را ترسناک تصور کنند، زمانی که هایدی تحت مراقبت پدربزرگ بداخلاق و بدجنسش (جیسون روباردز، در یک بازی خوب دیگر) قرار می‌گیرد. صحنه‌های احساسی دیگری هم در فیلم وجود دارد. یکی از این صحنه‌ها، جایی است که مادربزرگ عزیز هایدی از دنیا می‌رود، و مرگ را به عنوان یک اتفاق طبیعی و اجتناب‌ناپذیر به تصویر می‌کشد، چیزی که نباید از آن ترسید.