«عشق، گیلدا»

«عشق، گیلدا» نگاهی دارد به زندگی گیلدا رادنر، کمدین و بازیگر پیشگام. این مستند با استفاده از تصاویر آرشیوی فراوان از جمله مصاحبه‌های تلویزیونی، اجراهای سینمایی، اسکیس‌های شنبه شب‌ها و فیلم‌های خانگی، و همچنین مصاحبه با کمدین‌های معاصر برجسته‌ای مانند بیل هادر، ملیسا مک‌کارتی و ایمی پولر، تصویری خیال‌انگیز و تاثیرگذار از هنرمندی ارائه می‌دهد که دنیا را با خنده ترک کرد و بسیار زود از میان ما رفت.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد هدف از ساخت مستند "عشق، گیلدا" صحبت کنند. آیا این مستند توسط یکی از طرفداران گیلدا ردنر ساخته شده است؟ آیا این مستند باعث می‌شود که شما به تحسین یا ترحم ردنر بپردازید، یا هر دو؟»
• «کمدی رَدنر، به‌ویژه در برنامهٔ شنبه شب‌ها، با برخی کلیشه‌های رایج برای خنداندن مخاطب سر و کار داشت. چه چیزی باعث می‌شود که موضوعی خنده‌دار باشد و نه توهین‌آمیز؟ چرا برخی افراد کمدی را به شیوه‌ای درک می‌کنند و برخی دیگر به شیوه‌ای دیگر؟»
• «چگونه رَدنر در زندگی خود شجاعت و پشتکار را به نمایش گذاشت؟ چرا این ویژگی‌های مهم شخصیتی هستند؟»

«والدین باید بدانند که "عشق، گیلدا" مستندی درباره میراث گیلدا رادنر است. رادنر در زمانی که زنان کمی وارد حرفه کمدی می‌شدند، یک کمدین بود، بنابراین داستان او برای بینندگان الگوی پایداری، شجاعت و قدرت نمایندگی در رسانه‌ها را به نمایش می‌گذارد. برخی از جوک‌ها ممکن است کمی تند باشند، مانند اسکیسی که در آن یک مرد و زن در حالی که ظاهراً برهنه در رختخواب هستند، بیدار می‌شوند و در مورد اینکه "آن" برای هر دو چگونه بود، صحبت می‌کنند، یا اسکیسی که در آن هادی دوودی خودکشی کرده است. استفاده از الفاظ نامناسب در فیلم کم است اما شامل کلماتی مانند "جهنم"، "س--ت"، "ف--ک" و "بیچ" می‌شود. صحنه کوتاهی از برهنگی غیرجنسی وجود دارد که در آن باسن برهنه یک مرد در عکسی دیده می‌شود. در ویدئوها و عکس‌های قدیمی، سیگار کشیدن نشان داده می‌شود و رادنر از مصرف دگزدرین به عنوان قرص رژیمی در دوران کودکی‌اش صحبت می‌کند. این فیلم همچنین به اختلال خوردن رادنر می‌پردازد و او را در حال مبارزه با سرطان نشان می‌دهد که در نهایت به مرگ او منجر می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی "شب فیلم خانوادگی" ثبت‌نام کنید.»

این مستند صمیمی، به همان اندازه که موضوع آن خنده‌دار، لطیف و در نهایت غم‌انگیز است، زندگی پربار اما کوتاه شده‌ی گیلدا رادنر را به تصویر می‌کشد. لیزا د'آپولیто، کارگردان، احتمالاً از این موضوع هیجان‌زده شده بود که رادنر یک دفتر خاطرات مادام‌العمر داشت و خانواده‌اش از دوربین فیلم‌برداری برای ثبت شیطنت‌های جوانی او استفاده می‌کردند. صحنه‌هایی که در آن دختر جوان با چشمانی درخشان در حیاط پشتی خود نمایش‌های کمدی اجرا می‌کند، نشان می‌دهد که رادنر از سنین پایین استعداد و شور کمدی در وجودش شعله‌ور بود. و البته، تصاویر زیادی از دوران حضور رادنر در برنامه‌ی شنبه شب زنده وجود دارد که هم حس طنز و زمان‌بندی کمدی او و هم تاثیری که در یک زمینه‌ی سنتی مردانه در یک دوره‌ی حساس برای فمینیسم آمریکایی گذاشت را به خوبی نشان می‌دهد.«یکی از قوی‌ترین نکات مستند «عشق، گیلدا» این است که چگونه شخصیت گیلدا ردنر الهام‌بخش ستاره‌های زن کمدی امروز است. ایمی پولر می‌گوید: «من اساساً تمام شخصیت‌هایم را از گیلدا دزدیده‌ام.» و ملیسا مک‌کارتی می‌گوید: «گاهی اوقات فکر می‌کنم شاید به همین دلیل من این‌قدر فیزیکی هستم، چون من با دیدن او به شدت تحت تأثیر قرار گرفتم.» به‌طور عمیق‌تری، بیننده متوجه می‌شود که ردنر به دلیل اختلال تغذیه (مشخص نشده) در بیمارستان بستری شده بود، با احساس بی‌ارزشی دست و پنجه نرم می‌کرد و او و جین وایلدر بلافاصله پس از ملاقات عاشق هم شدند و تا پایان زندگی‌اش این عشق ادامه داشت. این بیوگرافی برای طرفداران ردنر چندان غافلگیرکننده نیست. اما برای آن‌ها، گذراندن لحظاتی بیشتر با این کمدین درخشان و دل‌فریب کافی است.»