سرزمین تخیل

بارنی جغد به دنبال داستانی جدید است تا برای پسربچه‌ای که در سرزمین تخیل ملاقات کرده، تعریف کند. او «اسب‌بازی» را پیدا می‌کند - یک سرویس فوق‌العاده تحویل داستان که توسط اسکات، یک اسب، و اکسل، یک هواپیمای کوچک اداره می‌شود. البته، این تیم می‌تواند برای بارنی یک داستان جدید پیدا کند، بنابراین آنها به سرزمین تخیل می‌روند تا یک طرح جدید، یک قهرمان و یک شرور، و همچنین یک شروع، وسط و پایانی خوش پیدا کنند. اولین توقف آنها جزیره گل‌ها است، جایی که بل بی داستانی را در مورد زنبوری تعریف می‌کند که عسل را به طلا تبدیل می‌کند. سپس سفر آنها را به سرزمین آتشفشان می‌برد، جایی که یک اژدها سه خوک چاق را اذیت می‌کند، که باید خانه‌هایی بسازند تا در برابر تنفس آتشین اژدها مقاومت کنند. داستان‌های بیشتر شامل یک کشاورز است که سبزیجاتش به طور مرموزی ناپدید می‌شوند؛ یک تمساح بداخلاق که اجازه نمی‌دهد سه موجود گرسنه از رودخانه عبور کنند و به سرزمین فراوانی برسند؛ یک گاو و یک گاو نر که به دنبال چراگاه‌هایی برای چرا هستند؛ و یک گربه و سگ که باید برای بقا در برابر طوفان با هم همکاری کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد عدم وجود خشونت واقعی در سرزمین تخیل صحبت کنند. شخصیت‌ها در مورد اژدهایی که آتش می‌دمد، تمساحی که حیوانات را می‌خورد و کرکس‌هایی که به دنبال دردسر هستند، صحبت می‌کنند، اما هیچ‌گاه با یکدیگر نمی‌جنگند، حمله نمی‌کنند یا حتی دیگران را تعقیب نمی‌کنند. آیا فکر می‌کنید این نوع درگیری کمتر ترسناک از اقدامات واقعی است؟ چرا یا چرا نه؟ آیا فکر می‌کنید فیلمی مثل این برای کودکان کوچک‌تر که با خشونت خیالی راحت نیستند، مناسب است؟ چرا درک تاثیر خشونت بر کودکان مهم است؟
• این فیلم می‌گوید که نکته اخلاقی یک داستان، درسی است که به ما می‌آموزد. در مورد سه خوک چاق، نکته اخلاقی این است که مهم است باهوش باشیم، سخت کار کنیم و تنبل نباشیم. نکته اخلاقی داستان درباره دیدی گربه و رکس سگ چیست؟
• سرزمین تخیل عناصر مهم داستان‌سرایی را معرفی می‌کند، مانند طرح، گفتگو، تعارض و رشد شخصیت. سعی کنید با یکی از اعضای خانواده‌تان همکاری کنید تا یک داستان بسیار ساده که شامل هر سه عنصر است را تعریف کنید (و شاید بنویسید).

والدین باید بدانند که سرزمین تخیل یک پویانمایی با ترانه‌هایی درباره هنر قصه‌گویی است. این پویانمایی برای کودکان خردسال ساخته شده است. دو شخصیت اصلی، یک اسب سخنگو و یک هواپیما سخنگو، خود را «اسب‌بازی» می‌نامند، که تنها سرویس فوق‌العاده تحویل داستان در جهان است. آن‌ها به «سرزمین‌های» مختلف سفر می‌کنند و با حیوانات دیگری ملاقات می‌کنند که در روایت داستان‌های ساده به آن‌ها کمک می‌کنند، برخی از این داستان‌ها از قصه‌های کلاسیک اقتباس شده‌اند (مثلاً «سه خوک کوچک»). در طول مسیر، فیلم‌سازان در چند کلمه، مفاهیم پایه‌ای قصه‌گویی را شرح می‌دهند، از جمله تعریف‌های ساده‌ای از طرح داستان، شخصیت‌ها، کشمکش، گفتگو و غیره. در این فیلم هیچ صحنه اکشن یا خطری وجود ندارد. حیوانات داستان‌ها را تعریف می‌کنند و آن‌ها را بازسازی نمی‌کنند. بنابراین، وقتی یک تمساح به موش، قورباغه و اسبی هشدار می‌دهد، فقط می‌گوید: «فردا شما را می‌خورم.» سرزمین تخیل را نباید با سرزمین تخیل اشتباه گرفت، فیلمی که سه قسمت از مجموعه تلویزیونی «ساوت پارک» در سال ۲۰۰۸ را با هم ترکیب می‌کند و برای مخاطبان بالغ ساخته شده است. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

بودجه کم به معنای ناکارآمدی نیست، اما در این داستان پویانمایی آماتوری است؛ آهنگ‌ها وحشتناک؛ اجراها سطحی؛ و داستان‌ها یا تکراری یا معمولی هستند. در تلاشی برای روشن کردن پیام‌هایش در مورد هنر قصه‌گویی، تیم فیلم‌سازی بر تکرار مفاهیم و تعاریف تکیه می‌کند. تا حدودی این کار جواب می‌دهد، اما وقتی پویانمایی هم تکراری است -- همان شات‌ها بارها و بارها تکرار می‌شوند -- به سادگی تنبل و ارزان به نظر می‌رسد. از طرفی مثبت، سرزمین تخیل فیلمی رنگارنگ است، با چند شخصیت جذاب و عجیب و غریب، از جمله خوک پرنده و مرغ. به طور کلی، بچه‌هایی که بیش از یک ساعت وقت خود را صرف این فیلم می‌کنند، شایسته بهتر از این هستند. یادگیری ارزش سرگرمی با کیفیت، یک جزء مهم از آگاهی رسانه‌ای است، حتی برای مخاطبان جوان.