ایمبا به معنی آواز خواندن است.

IMBA MEANS SING همه شگفتی‌هایی را که از گروهی از ۲۰ کودک جوان اوگاندایی در یک ماجراجویی سازمان‌یافته در غرب انتظار می‌رود، به تصویر می‌کشد. کارگردان، دانیل برنشتاین و تیمش، گروه کر کودکان آفریقایی (شماره ۳۹) را از اولین لحظات آماده‌سازی تا بازگشتشان به اوگاندا و مدرسه شبانه‌روزی ابتدایی که قرار است خانه آن‌ها در سال‌های آینده باشد، دنبال می‌کنند. تمرکز بر روی موسی، استعدادی ۱۰ ساله باهوش؛ نینا، نوجوانی درخشان و متفکر؛ و آنجل، با دندان‌های افتاده و آرزوی تبدیل شدن به رئیس‌جمهور، پرتره‌هایی عمیق را ارائه می‌دهد. اما هر کودک حداقل یک لحظه برای درخشیدن دارد. تور نسبتاً بدون اتفاق است، به جز تجربیات باشکوهی که مخاطبان از طریق چشم‌های کودکان تجربه می‌کنند. آن‌ها در کنسرت، در خانه‌های خانواده‌های میزبان، در دست معلمان و رهبران خود، و در حال شرکت در تعداد زیادی از فعالیت‌های شگفت‌انگیز که آن‌ها را شگفت‌زده و خوشحال می‌کند، دیده می‌شوند. آن‌ها همچنین با خانواده‌های خود دیده می‌شوند و ما جدایی آن‌ها و تنظیمات احساسی که باید انجام شود را می‌بینیم.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد تفاوت‌های زندگی روزمره در بخش‌های زیادی از ایالات متحده و اوگاندا صحبت کنند. با دیدن این تضادها، آیا شگفت‌زده شدید که کودکان آفریقایی در فیلم ایمبا می‌خواند، شاید در دنیایی دور از دنیای شما، همان رویاهای شما و دوستانتان را دارند؟
• موسی با این جمله «دارم کم‌کم می‌فهمم چرا اون‌ها ما رو حمایت مالی می‌کنند» به چه معناست؟ بازگشت او به اوگاندا چه چیزی را به او نشان داد؟
• زندگی اعضای گروه کر چقدر متفاوت می‌بود اگر انتخاب نمی‌شدند؟ آیا فکر می‌کنید تماشای این فیلم ممکن است شما را به مشارکت در برنامه‌هایی که زندگی افراد را متحول می‌کند، تشویق کند؟ چه فرصت‌هایی در جامعه شما وجود دارد که جوانان بتوانند تاثیرگذار باشند؟
• چگونه ایمبا میس سینگپروموتکامپشناندامپتی؟ و در مورد گرتیتوداندپرسرونز چه؟ چرا اینها نقاط قوت مهم شخصیتی هستند؟

والدین باید بدانند که ایمبا می‌خواند مستندی است که ۲۰ عضو جوان گروه کر کودکان آفریقایی (شماره ۳۹) را در تور ۱۸ ماهه‌شان در ایالات متحده دنبال می‌کند، با توقف‌هایی در کانادا و بریتانیا. همه چیز از دید بچه‌ها دیده می‌شود: آن‌ها می‌خوانند؛ می‌رقصند؛ برای اولین بار در برخی از دوستانه‌ترین فعالیت‌های دنیای غرب برای کودکان شادی زیادی پیدا می‌کنند (یک سالن بولینگ، نیویورک، بارش برف، اسکیت، آتش‌بازی). مخاطبان به چند مورد از صمیمی‌ترین مشاهدات و احساسات بچه‌ها دعوت می‌شوند. به جز یک مورد اشاره به دلتنگی برای خانه، هیچ مانعی سر راهشان نیست. تیم فیلم‌سازی شرایط زندگی غم‌انگیز در اوگاندا را که این بچه‌ها به طور موقت آن را ترک می‌کنند نادیده نمی‌گیرد، اما حتی آن شرایط هم با حس امیدواری برای آینده و نشان دادن طبیعت مهربان خانواده‌هایشان کاوش می‌شود. در اعتبارات نهایی از مخاطبان خواسته می‌شود تا کمک کنند. برای اینکه در مورد فیلم‌های بیشتری مثل این در جریان باشید، می‌توانید برای ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

همیشه جذاب، با نمای نزدیک از بچه‌هایی که قلب را به پرواز درمی‌آورند، این فیلم شاد غفلت نمی‌کند از فقر و تنگدستی که این "هنرمندان" جوان از آن می‌آیند، اما آن را با وعده‌ای برای آینده آسان می‌کند. اینها بچه‌های شجاعی هستند که حاضرند خانه و خانواده‌شان را برای مدت طولانی ترک کنند و دوباره آن‌ها را ترک کنند تا به مدرسه شبانه‌روزی بروند، همه در امید رهایی خود و خانواده‌شان از فقر و محرومیت بی‌حس‌کننده‌ای که تنها دنیایی است که می‌شناسند. بچه‌ها همیشه از نیازشان به خوب عمل کردن آگاهند تا بتوانند برای تحصیل‌شان پول جمع کنند. کارگردان برنشتاین بر جنبه‌های مثبت تمرکز می‌کند؛ هرگز لبخندهای پهنی به این ثبات نداشته‌اند. تماشاگران جوان‌تر ماجراجویی شاد را دوست خواهند داشت و خود را در بچه‌ها خواهند دید، در حالی که به غرب سفر می‌کنند. بچه‌های بزرگ‌تر و بزرگسالان هم به این موضوع واکنش نشان می‌دهند، اما غم نهفته در جدایی خانواده‌ها و مسئولیت‌های سنگینی که بر دوش خیلی از بچه‌های کوچک گذاشته شده را هم درک می‌کنند. ایمبا یعنی آواز فیلمی ایده‌آل است که خانواده‌ها می‌توانند با هم تماشا کنند.