موهای خوب

کریس راک، کمدین، از دختران جوانش الهام گرفت که می‌پرسند «چرا موهای خوب ندارم؟» و مستند موهای خوب را ساخت تا پیامدهای اجتماعی، مالی و احساسی فراوان در مورد آرزوی زنان آفریقایی-آمریکایی برای داشتن موهای صاف را بررسی کند. از طریق مصاحبه با سلبریتی‌ها، آرایشگران، تولیدکنندگان محصولات مو و دانشگاهیان، راک به این موضوع می‌پردازد که چرا زنان آفریقایی-آمریکایی (و برخی مردان، مثل آل شارپتون) تا این حد پیش می‌روند و همه چیز را به خطر می‌اندازند، از سوختگی‌های صاف‌کننده‌های شیمیایی تا ورشکستگی مالی به خاطر هزینه‌های سرسام‌آور بافت مو، تا بافت مو و تغییر بافت موهایشان.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل مختلف تمایل زنان آفریقایی-آمریکایی و به طور کلی زنان، به داشتن موهایی متفاوت از موهای طبیعی خود صحبت کنند. این وسواس در مورد مو چگونه به طور خاص بر جامعه آفریقایی-آمریکایی تأثیر می‌گذارد؟
• این مستند چه پیامی را به دختران جوان منتقل می‌کند؟ کسانی که در جامعه آفریقایی-آمریکایی نیستند چه درس‌هایی می‌توانند بیاموزند؟
• چگونه زیبایی آفریقایی-آمریکایی در رسانه‌ها و فرهنگ عامه به تصویر کشیده می‌شود؟ چرا فکر می‌کنید موهای صاف اغلب بخشی از آن تصویرسازی است؟

والدین باید بدانند که این مستند کریس راک شامل برخی موضوعات بالغانه در مورد نژاد، زنانگی و طبقه اجتماعی است. مقداری الفاظ زشت در آن به کار رفته است (چند فحش، و کلماتی مثل آشغال، بی‌شعور و غیره)، گفتگوهای مربوط به تاثیر مو بر روابط جنسی و مصرف‌گرایی (بیشتر برندهای محصولات مو) در آن وجود دارد. کودکان دو رویکرد را خواهند دید: سلبریتی‌های آفریقایی-آمریکایی مثل ایو، ریوین سیمون و نیا لانگ صراحتا در مورد پوشاندن موهای طبیعی خود با گیس‌های گران‌قیمت صحبت می‌کنند، در حالی که چند زن صریح‌اللهجه علیه "بردگی" رژیم صاف‌کردن مو اعتراض می‌کنند و موهای طبیعی خود را به نمایش می‌گذارند (یا در یک مورد، سر تراشیده). برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

مستند راک، روایت جذابی است از رابطه عشق و نفرت بسیاری از زنان آفریقایی-آمریکایی با موهایشان. این مستند راه‌حلی ارائه نمی‌دهد، اما نشان می‌دهد که وسواس جامعه آفریقایی-آمریکایی با «موهای خوب» (به عبارت دیگر، موهای صاف‌تر و فرهای بازتر به جای موهای زبر و «مجعد») یک نعمت دوگانه است. برای هر متخصص «بافتن مو» که از طریق بافتن ماهرانه موهای صاف روی سر زنان، امرار معاش می‌کند، زنی از طبقه متوسط وجود دارد که بیش از ۱۰۰۰ دلار برای آن تکه مو پرداخت می‌کند – پولی که به شوخی راک، باید صرف ضروریات شود. این مستند جذاب و در عین حال در برخی موارد غم‌انگیز است. مادران، دختران چهار ساله خود را در معرض ناراحتی‌های ناشی از مواد شیمیایی صاف‌کننده مو قرار می‌دهند تا «زیبا» به نظر برسند. و وقتی این چرخه آغاز می‌شود، مصاحبه‌شوندگان به شوخی می‌گویند که این صاف‌کننده مو «ترکیبی از کرم و کرک» است و آنها به آن معتاد شده‌اند.در میان مصاحبه‌شوندگان، بسیاری از سلبریتی‌ها هیچ عذرخواهی بابت صرف هزینه‌های هنگفت برای موهایشان نمی‌کنند. در یک مقطع، مدل دورگه ملیسا فورد اعتراف می‌کند که حداقل 18000 دلار در سال برای موهایش هزینه می‌کند، در حالی که در سوی دیگر طیف، شاعر مایا آنجلو راک را با اعتراف به اینکه تا سن 70 سالگی اولین درمان صاف‌کننده مو را انجام نداده بود، شگفت‌زده می‌کند. اما کلیپ‌هایی که سلبریتی‌های آفریقایی-آمریکایی مشهور را به تصویر می‌کشند، به اندازه مصاحبه‌های راک با افراد عادی در سالن‌های آرایش و آرایشگاه‌های سراسر کشور جالب و خنده‌دار نیستند. فیلم کمی بیش از حد وقت را صرف دنبال کردن چهار آرایشگر مو می‌کند که در یک نمایش سالانه مو در آتلانتا رقابت می‌کنند، اما در غیر این صورت، یک مستند جذاب است.