تیل

در تابستان سال 1955، مامی تیل موبلی (با بازی دنیال ددلی) با اکراه اجازه می‌دهد که پسرش، امیت تیل 14 ساله (با بازی جالین هال) شیکاگو را به مقصد میسیسیپی ترک کند تا به دیدن عموزاده‌هایش برود. یک هفته بعد، خبر غیرقابل تصوری به او می‌رسد: امیت به خاطر صحبت کردن و سوت زدن به سمت یک فروشنده سفیدپوست (با بازی هیلی بنت) ربوده شده و مفقود است. و سپس، فقط چند روز بعد، جسد تقریباً غیرقابل تشخیص امیت از رودخانه‌ای پیدا می‌شود. مامی، در حالی که عزادار و خشمگین است، تصمیم می‌گیرد مراسم تشییع جنازه‌ای عمومی و با تابوت باز برگزار کند تا مردم بتوانند ببینند "با پسرم چه کردند." عکس‌های مامی در کنار تابوت امیت در اخبار ملی منتشر می‌شود و آمریکایی‌هایی که قبلاً بی‌تفاوت بودند را وادار می‌کند تا در مورد شرارت نژادپرستی در جنوب عمیقاً جیم کرو فکر کنند. مردانی که مسئول قتل امیت هستند، برخلاف شانس، متهم می‌شوند و مامی شهادت می‌دهد که او توانسته پسرش را شناسایی کند. (حتی اگر نتیجه را بدانید، شنیدن شهادت شاهد و عدم وجود عواقب قانونی، ویران‌کننده است.) با حمایت والدینش (با بازی ووپی گلدبرگ و فرانکی فیسون) و نامزدش (با بازی شان پاتریک توماس) و راهنمایی انجمن ملی پیشرفت رنگین‌پوستان - از جمله مدیر میدانی میسیسیپی، مدگار اورز (با بازی توسین کول) - مامی به عنوان یکی از عوامل اولیه تغییر در جنبش حقوق مدنی ظهور می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونتی که در فیلم تیل به تصویر کشیده شده است صحبت کنند. چرا این موضوع برای داستان ضروری است؟ آیا با تصمیم فیلمساز مبنی بر عدم نمایش صحنه لینچ کردن اما نمایش بدن امیت موافقید؟
• تجربیات جنبش حقوق مدنی چگونه در دنیای امروز کاربرد دارد؟ نژادپرستی و تبعیض چگونه همچنان بر مردم تأثیر می‌گذارد؟ پسرخاله مامی او را به استفاده از غم از دست دادن عزیزش برای اقدامات سیاسی تشویق کرد، یعنی وضع قوانینی که لینچ کردن را به عنوان جرم فدرال در نظر بگیرد. این قانون تا مارس ۲۰۲۲ تصویب نشد. به نظر شما فعالیت‌های اجتماعی چه نقشی در ایجاد این تغییر داشت؟
• در دادگاه، فروشنده در حال ادای شهادت دروغ دیده می‌شود و مردانی که امیت را ربودند و به قتل رساندند تبرئه شدند. آیا فکر می‌کنید این اتفاق امروز هم می‌افتد؟ چرا یا چرا نه؟ عدالت برای امیت در حال حاضر چه شکلی خواهد بود؟
• چگونه تیل از شجاعت و صداقت حمایت می‌کند؟ و خودکنترلی و پشتکار چه می‌شود؟ چرا این‌ها از نقاط قوت مهم شخصیت هستند؟
• درباره نقش مطبوعات تحت مدیریت سیاهان مانند شیکاگو دیفندر و مجله جت در این داستان صحبت کنید. چرا مهم بود که این داستان توسط رسانه های ملی پوشش داده شد؟

والدین باید بدانند که تیل یک درام زندگی‌نامه‌ای در مورد جستجوی مامی تیل موبلی برای آگاهی و عدالت پس از قتل وحشیانه پسر عزیز و تنها خود، امت (جالین هال)، در ۲۸ آگوست ۱۹۵۵ در میسیسیپی است. اگرچه فیلم صحنه‌ی واقعی قتل را نشان نمی‌دهد، اما به تصویر می‌کشد که چگونه مردان مسلح سفیدپوست به زور وارد خانه‌ی یک خانواده‌ی سیاه‌پوست شده و پسری ۱۴ ساله را با تهدید اسلحه ربودند. بعداً، فریادهای امت شنیده می‌شود و بدن شکسته، متورم و کتک‌خورده‌ی او در چند صحنه‌ی دلخراش در حالی که مامی (دنیال ددوایلر) جسد او را شناسایی می‌کند و در تابوت باز برای دیدن عموم به نمایش می‌گذارد، قابل مشاهده است. افراد سفیدپوست چندین بار از کلمه‌ی "N" استفاده می‌کنند، هم در حالت خشم و هم به صورت عادی، و همچنین از اصطلاح نژادپرستانه‌ی "uppity" برای اشاره به یک زن سیاه‌پوست تحصیل‌کرده استفاده می‌کنند. مادران عزادار در حال گریه و فریاد زدن از ناامیدی نشان داده می‌شوند و مامی با شنیدن خبر مرگ امت بیهوش می‌شود. مانند بسیاری از فیلم‌هایی که در مورد نژادپرستی، جرایم نفرت‌انگیز و جیم کراو جنوبی ساخته شده‌اند، این درام هم قدرتمند است و گاهی تماشای آن دشوار است. والدینی که این فیلم را با نوجوانان خود تماشا می‌کنند می‌توانند در مورد عناصر تاریخی و زندگی‌نامه‌ای فیلم بحث کنند. برای آگاهی از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

اجرای فراموش‌نشدنی ددویلر این داستان قدرتمند را پیش می‌برد، داستانی درباره اینکه چگونه عشق مادری مردم را مجبور کرد ببینند که نژادپرستی و عدم پاسخگویی پسر محبوب او را کشته است. تیل، به کارگردانی چینونی چوکو بر اساس فیلمنامه‌ای که او با همکاری مایکل ریلی و کیت بوچامپ نوشته است، اضطراب مامی را به تصویر می‌کشد، زمانی که امیت شاد و برون‌گرا به سمت جنوب از شیکاگو سفر می‌کند. مادر مامی، آلمای (گلدبرگ)، فکر می‌کند که مهم است امیت بداند خانواده‌اش از کجا آمده‌اند، اما مامی با ناراحتی می‌گوید که او برای دلیلی از جنوب عمیق (منطقه‌ای در آمریکا) رفته است. فیلمبرداری هم مناظر را به تصویر می‌کشد، هم تغییر آن از شیکاگو به جنوب و هم نمای نزدیک از شخصیت‌های مختلف به روشی که مخلوطی از احساسات همه را نشان می‌دهد. امیت (یا بوبو، همانطور که برای عزیزانش شناخته می‌شود) در تعطیلات از محیط خود خارج است، هم در مورد کار برداشت پنبه خانواده‌اش و هم در مورد انواع تفریحاتی که در یک شهر کوچک روستایی وجود دارد. وقتی پسرعموها یک روز به فروشگاه عمومی می‌روند، امیت به طور بی‌هدف آبنبات‌های فروشی را نگاه می‌کند و با صندوقدار زن سفیدپوست صحبت می‌کند. ترس به آرامی برای بینندگانی که این تاریخ را می‌دانند، شکل می‌گیرد و لحظه کوتاهی از سکوت خفقان‌آور بعد از سوت زدن امیت به فروشنده جوان و زیبا وجود دارد. صورتش می‌افتد، زمانی که متوجه اشتباهش می‌شود، و پسرعموهایش و مشتریان دیگر با شوک، سردرگمی و ترس به او نگاه می‌کنند. بسیاری از بینندگان احتمالا از آن به بعد در یک حالت ناراحتی باقی می‌مانند، حتی زمانی که امیت خوش‌بین، پسرعموهایش را متقاعد می‌کند که ماجرا را به والدینشان نگویند، زیرا چند روز از اتفاق افتادن آن گذشته است. آنها نمی‌دانستند بدترین اتفاق هنوز در راه است.چوکوو آگاهانه انتخاب می‌کند که بر خشونت واقعی لینچینگ تیل تمرکز نکند. او بدن شکنجه‌شده او را نشان می‌دهد، چون به عنوان بخشی از داستان مامی ضروری است، اما اعمال شکنجه و قتل خارج از دوربین اتفاق می‌افتند. با این حال، تاثیر آن‌ها کاملا احساس می‌شود؛ این یک درام شدید است. قطعا هنوز هم در روزگار ما مرتبط است: اگر او از سفرش برای دیدن عموزاده‌هایش در آن ماه اوت جان سالم به در می‌برد، تیل در زمان اکران فیلم در سال ۲۰۲۲، ۸۱ ساله می‌شد. و با این حال، سال ۱۹۵۵ در اوایل جنبش حقوق مدنی ایالات متحده بود: حداقل ۱۵ سال دیگر اعتراضات، سواری‌های آزادی و ترور هدفمند در راه بود. تماشای یک داستان ناراحت‌کننده از از دست دادن دردناک هرگز آسان نیست، اما تیل به شیوه‌ای همدلانه و اصیل با به تصویر کشیدن اندوه مواجه می‌شود. همان‌طور که مامی به عمه‌اش می‌گوید، ما به امیت مدیونیم که شاهد باشیم، و این فیلم، این داستان اندوه و عشق یک مادر، دقیقا همین کار را می‌کند.