با کامیون من شوخی کن

در TRICK MY TRUCK، گروهی از افراد به نام Chrome Shop Mafia رانندگان کامیون‌های بزرگ با داستان‌های جالب را پیدا می‌کنند و کامیون‌هایشان را بازسازی می‌کنند. این برنامه شبیه به Extreme Makeover: Home Edition است، اما برای رانندگان کامیون، و بر کمک به رانندگانی تمرکز دارد که در شرایط دشوار قرار دارند یا هدفی شایسته دارند، و کامیون‌هایشان را متناسب با شرایطشان سفارشی‌سازی می‌کنند. به عنوان مثال، در یکی از قسمت‌ها، زوجی مسن که در سراسر کشور رانندگی می‌کنند و بنای یادبود کهن‌سربازان ویتنام را به دنبال خود می‌کشند، یک بازسازی کامل دریافت می‌کنند، از رنگ‌آمیزی سفارشی تا داخل لوکس.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد جذابیت خودروها و کامیون‌ها و برنامه‌هایی که حول آنها می‌چرخند، صحبت کنند. چرا برخی افراد اینقدر از کامیون‌ها شگفت‌زده می‌شوند؟ فکر می‌کنید چقدر هزینه لازم است تا این کامیون‌ها را تعمیر کنند؟ چرا فکر می‌کنید خدمه وانمود می‌کنند که کامیون را می‌دزدند، به جای اینکه به صاحبان آن بگویند که قصد انجام چه کاری را دارند؟ خانواده‌ها همچنین می‌توانند در مورد شغل رانندگی کامیون صحبت کنند. فکر می‌کنید چه جنبه‌هایی از این شغل می‌تواند جالب و چه جنبه‌هایی می‌تواند خسته‌کننده باشد؟ چه کلیشه‌هایی در مورد رانندگان کامیون وجود دارد؟ چه کسی مسئول ایجاد این کلیشه‌هاست؟ آیا این برنامه تلویزیونی این کلیشه‌ها را تقویت می‌کند یا تضعیف؟

والدین باید بدانند که این برنامه بازسازی خودرو اغلب زندگی احساسی رانندگان کامیون را به تصویر می‌کشد، از مشکلات سلامتی شخصی تا داشتن فرزندانی با سرطان و کنار آمدن با زندگی به عنوان یک کهنه‌سرباز جنگی. داستان‌ها خیلی جزئی نمی‌شوند، اما ممکن است کودکان خردسال از برخی از این روایت‌ها ناراحت شوند. بخشی از مفهوم این برنامه این است که گروه ظاهراً کامیون‌هایی را که بازسازی می‌کنند، می‌دزدند، اگرچه دزدی به صورت شوخی و طنزآمیز نشان داده می‌شود. وطن‌پرستی و ایمان در برخی از قسمت‌ها نقش پررنگی دارند.

با اینکه گروه برنامه تلویزیونی Trick My Truck ظاهری آشنا و خالکوبی‌شده مانند بسیاری از شخصیت‌های برنامه‌های بازسازی خودرو دارند، این گروه دیدگاهی کاملا متفاوت از گروه‌های دیگر (که عمدتا در لس‌آنجلس مستقر هستند) دارند. گروه Chrome Shop Mafia میهن‌پرست، کارگر و بسیار متواضع هستند.متاسفانه، گفتگوی آنها دست‌وپاگیر و بی‌روح به نظر می‌رسد، و شخصیت‌های کم‌جذاب‌تری نسبت به برخی از نمایش‌های دیگر با محوریت شخصیت‌ها دارد. برخی از شوخی‌هایی که برای شاد کردن فضا گنجانده شده‌اند، بی‌مزه یا فقط لوس به نظر می‌رسند. اما از طرف دیگر، این نمایش فقط ۳۰ دقیقه است، به این معنی که کار سریع پیش می‌رود و بینندگان شاهد تغییرات بزرگ بدون غرق شدن در جزئیات هستند.