همه آمریکایی ها، آن ها

این مستند بر روی شرق لس‌آنجلس تمرکز دارد، جایی که دو تیم فوتبال دبیرستانی رقیب هم هستند و هر سال در مسابقه‌ای به نام کلاسیک با هم رقابت می‌کنند. در ماه‌های منتهی به بازی، ما مربیان مدرسه و بسیاری از بازیکنان آن‌ها را ملاقات می‌کنیم. ما شاهد کار بی‌پایان آن‌ها در آماده‌سازی برای بازی هستیم، و سپس آن‌ها را تا خانه دنبال می‌کنیم تا نگاهی به بقیه زندگی‌شان بیندازیم. تصویری از ورزشی به دست می‌آید که به شرکت‌کنندگانش افتخار موقتی می‌دهد، اما موانعی را که آن‌ها به عنوان افراد لاتین فقیر در دوران ضد مهاجرت در سیاست آمریکا با آن مواجه هستند، از بین نمی‌برد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه نمایش فیلم «همه آمریکایی‌ها» صحبت کنند. چگونه این فیلم موانع و چالش‌هایی که شرکت‌کنندگان با آن روبرو هستند را به تصویر می‌کشد؟ آیا صحنه‌هایی از افراد در حال استراحت و صرف غذا در خانه نشان‌دهنده پذیرش فیلمسازان توسط سوژه‌هایشان است؟ صحنه‌هایی مانند این چه چیزی را منتقل می‌کنند، یا صحنه‌هایی که بازیکنان در حال تلاش و کار سخت هستند، چه معنایی دارند؟
• بازیکنان و مربیان چگونه استقامت و کار تیمی را در فیلم همه آمریکایی‌ها به نمایش می‌گذارند؟ چرا این نقاط قوت شخصیتی مهم هستند؟
• چگونه مسائل نژادی و طبقاتی در هم تنیده شده اند، به ویژه در آمریکا شهری؟ این فیلم چه بینشی در مورد این مسائل ارائه می دهد؟ آیا بخش هایی از برنامه های گفتگوی محافظه کارانه در مورد مهاجرت و مهاجران زمینه ای برای برخی جنبه های زندگی سوژه های فیلم ارائه می دهند؟

خانواده‌ها باید بدانند که «همه آمریکایی‌ها» مستندی صادقانه در مورد بازیکنان فوتبال و مربیان دو دبیرستان در شرق لس‌آنجلس است و بازی بزرگی که هر سال برگزار می‌کنند. بیشتر افرادی که در این فیلم حضور دارند، از تبار لاتین هستند و برخی از آنها مهاجران بدون مدرک هستند. آنها در مورد مهاجرت، مهاجران و اخراج صحبت می‌کنند؛ مجریان محافظه‌کار برنامه‌های گفتگو به افرادی اشاره می‌کنند که "غیرقانونی" و "وحشی" هستند. خشونت عمدتاً محدود به زمین بازی است، جایی که بازیکنان گاهی اوقات آسیب می‌بینند؛ بینندگان همچنین می‌شنوند که پسربچه‌ای از ترس اخراج گریه می‌کند و مادربزرگش بیمار است و اگر اخراج شود، بیماری او درمان نخواهد شد. در یک صحنه، بازیکنان در رختکن با هم درگیر می‌شوند و به هم هل می‌دهند و فحش می‌دهند. الفاظ رکیک به ندرت استفاده می‌شود اما شامل "f--k"، "f--king"، "bulls--t"، "motherf--king" و "dammit" است؛ یک دختر بدون مدرک می‌گوید نگران است که مردم او را "f--king beaner" تصور کنند. دختران و پسران با هم دست می‌دهند و در آغوش می‌گیرند. یک زوج دختر کوچکی دارد و والدین از مدرسه انصراف می‌دهند تا از او مراقبت کنند. نوجوانان در یک مهمانی بازی با سکه انجام می‌دهند و از فنجان‌های سولو می‌نوشند. بازیکنان و مربیان در آماده‌سازی برای بازی‌ها، استقامت و کار تیمی زیادی نشان می‌دهند؛ آنها همچنین درس‌های قدرتمندی در مورد غرور و رقابت را ارائه می‌دهند و می‌آموزند. برای اطلاع از فیلم‌های بیشتر در این سبک، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این مستند غوطه‌ور، وضعیت شکننده‌ای را که ورزش به دانش‌آموزان درگیر در دبیرستان‌های رقیب در شرق لس‌آنجلس اعطا می‌کند، به تصویر می‌کشد - و جایگاه مهمی که بازی بزرگ آنها در جامعه دارد. دانش‌آموزان در دبیرستان‌های گارفیلد و روزولت با شانس کمی مواجه هستند. خانواده‌های آنها فقیر هستند، محله‌هایشان جرم‌خیز است؛ والدین معمولاً در ساعات طولانی کار غایب هستند و پول بسیار کمی برای پرداخت هزینه‌های لوکس مانند کالج باقی می‌ماند. خود دانش‌آموزان بعد از مدرسه کار می‌کنند - ما با یکی از آنها که شب‌ها در یک فروشگاه مواد غذایی مشغول پر کردن مجدد یخچال با نوشیدنی الکلی است، همراه می‌شویم، در حالی که دیگری یک شیفت کامل در یک نانوایی کار می‌کند تا هزینه‌های دختر خردسالش را تأمین کند. برخی از خانواده‌ها فاقد مدارک لازم هستند و در ترس از اخراج زندگی می‌کنند، ترسی که فیلم‌سازان با گزیده‌ای از گفتگوهای گرفته‌شده از برنامه‌های گفتگوی محافظه‌کار که درباره «غیرقانونی‌ها» و نیاز به «ساختن دیوار» صحبت می‌کنند، آن را تأکید می‌کنند.در زمین بازی، بازیکنان و مربیان هر دو به افتخار می‌رسند. تشویق‌کنندگان برایشان فریاد می‌زنند، همکلاسی‌هایشان دست می‌زنند، والدین با رنگ‌های مدرسه حاضر می‌شوند تا به آنها روحیه بدهند. و پیروزی اهمیت دارد. روزولت، مربی ارشد، خاویر سید، اعتراف می‌کند: «مسئولیت زیادی بر دوشم است. ما باید برای کل جامعه پیروز شویم. اگر ببریم، مربی بزرگی هستم، وگرنه بعضی‌ها ممکن است مرا بدترین مربی آمریکا بدانند.» در حالی که بازیکنان را به کلاس می‌فرستیم، تکالیفشان را تمام می‌کنند، در زمین تمرین می‌کنند، دویدن و کار، کار، کار، تماشاگران ممکن است شروع به تعجب کنند که آیا کارها خیلی سخت نیست و آیا این تلاش‌ها ارزشش را دارد. با این حال، بازیکنان و مربیان هر دو در تلاششان رضایت و افتخار می‌یابند. مربی کمک، آلفردو روبلدو، ساعت‌ها کار می‌کند تا زمین ضعیف بازیکنانش را مثل یک زمین واقعی NFL خط‌کشی کند؛ گاهی می‌گوید تا ساعات قبل از طلوع خورشید در حال کار بر روی آن است. این کار انرژی زیادی از او می‌گیرد. اما وقتی بازیکنان زمین را با این همه حرفه‌ای‌گری می‌بینند، تفاوت را احساس می‌کنند. این مستند با احترام به تلاش‌های عظیم و صادقانه، همین کار را می‌کند.