پیتر خرگوشه ۲: فراری

در قسمت دوم انیمیشن «پیتر خرگوشه»، توماس مک‌گریگور با بی ازدواج می‌کند و خرگوش‌ها در مزرعه زندگی می‌کنند. خرگوش‌ها دیگر از مزرعه میوه نمی‌دزدند و پیتر نیز اجازه نمی‌دهد حیوانات دیگر از مزرعه دزدی کنند. اما توماس همچنان فکر می‌کند که پیتر از مزرعه دزدی می‌کند و حرف او را گوش نمی‌کند. ناشری به بی پیشنهاد می‌کند تا سری جدید داستان خرگوش‌ها را با همکاری هم منتشر کنند تا سود بیشتری به دست آورند، بنابراین توماس و بی و خرگوش‌ها باهم به لندن می‌روند تا با ناشر صحبت کنند. ناشر برای شخصیت هریک از خرگوش‌ها پیشنهادهایی می‌دهد و برای پیتر شخصیتی شرور و دردسرساز در نظر می‌گیرد. پیتر از اینکه دیگران به این شکل او را می‌شناسند ناراحت می‌شود و آنجا را ترک می‌کند. او هنگام گشت‌وگذار در شهر با خرگوشی به نام بارناباس آشنا می‌شود که با دزدی روزگارش را می‌گذراند. او خودش را دوست پدر پیتر معرفی می‌کند و پیتر با او همراه می‌شود و به دزدی می‌روند. آن‌ها تصمیم دارند با دیگر خرگوش‌ها و حیوانات مزرعه تیمی تشکیل دهند سپس برای یک دزدی بزرگ نقشه می‌کشند. نقشه‌ی آن‌ها به‌خوبی پیش می‌رود اما در آخر پیتر متوجه می‌شود که خانواده‌اش را به خطر انداخته و بارناباس تمام مدّت به او دروغ می‌گفته تا برنامه‌ی خودش را پیش ببرد. پیتر از توماس کمک می‌گیرد و با بی به سراغ تک‌تک خرگوش‌‌ها و حیوانات مزرعه که همگی فروخته شده بودند می‌روند و آن‌ها را به مزرعه برمی‌گرداند. در پایان رابطه پدر و فرزندی میان توماس و پیتر شکل می‌گیرد و بی نیز قراردادش را با ناشر لغو می‌کند تا داستان خرگوش‌ها را با سلیقه‌ی خودش و دور از اهداف تجاری بنویسد.

• آیا دردسرسازی‌های پیتر را می‌پسندید یا به نظر شما نادرست و ناپسند است؟ چرا؟ آیا حیوانات خانگی می‌توانند جای فرزند آدم باشند؟ چرا پیتر به سمت بارناباس و دزدی‌کردن کشیده شد؟ درمورد اینکه چرا توماس درمورد پیتر اشتباه می‌کرد و عواقب قضاوت‌های نادرست با فرزند خود گفت‌وگو کنید. پیتر درنهایت نحوه‌ی مواجهه‌ی درست با قضاوت دیگران را چگونه می‌دانست؟ شخصیت بارناباس را چگونه توصیف می‌کنید؟ خلاصه: قضاوت‌کردن و برچسب‌زدن به دیگران چه تأثیراتی به دنبال خواهد داشت؟

در این اثر ماجراجویی صحنه‌های متعددی از دردسرسازی و آزار دیگران وجود دارد که حالتی طنز دارد و آسیب جدّی به کسی وارد نمی‌کند، اما طنزبودن این صحنه‌ها، ناپسندبودن آن را کمرنگ می‌کند و ممکن است بعضی کارها به‌عنوان شوخی توسط کودکان به کار گرفته شود. لازم است با کودکان درباره‌ی اینگونه رفتارها صحبت کنید. شخصیت پیتر در این انیمیشن مورد قضاوت دیگران قرار می‌گیرد و بدجنس و دردسرساز خوانده می‌شود؛ بنابراین به سمت گروه‌هایی کشیده می‌شود که مشوّق او هستند و او را می‌پذیرند. بهتر است درمورد این پیام که برچسب‌زدن به دیگران باعث می‌شود آن‌ها به سمت همان صفات و کارها بروند، با فرزند خود صحبت کنید و همچنین درمورد سایر عواقب قضاوت دیگران با فرزندان صحبت نمایید. این پیام که انسان‌ها همگی دچار اشتباه می‌شوند و نباید به آن‌ها القاب و صفاتی مانند «پسر بد» و «شرور» نسبت داد نیز بهتر است توسط شما و فرزندتان مورد بررسی قرار گیرد. توماس دوست دارد فرزندی داشته باشد اما بی کاملاً خود را با خرگوش‌ها و کتاب‌هایش مشغول کرده، بنابراین توماس احساس پدرانه‌ای نسبت به خرگوش‌ها پیدا می‌کند و پس از این ماجرا نتیجه می‌گیرد که خانواده می‌تواند اشکال مختلفی داشته باشد. این نگرش که حیوانات می‌توانند جای خالی فرزند را پر کنند به بررسی بیشتر توسط والدین دارد. البته بی و توماس درنهایت بچه‌دار می‌شوند. در این اثر رفتارهایی نامناسب و کمی آزاردهنده با حیوانات نمایش داده شده است. می‌توانید درباره‌ی نحوه‌ی نگهداری از حیوانات با فرزند خود صحبت کنید. خلاصه: لازم است درمورد بعضی رفتارهای دردسرساز و کمی خشن، برچسب‌زدن به دیگران، نگهداری از حیوانات به جای فرزند و رفتار مناسب با حیوانات با فرزند خود گفت‌وگو کنید.

برخلاف نسخه اصلی سال 2018، این دنباله یک فیلم ماجراجویانه سرگرم‌کننده و جذاب است که دارای سکانس‌های پرهیجان و اکشن و همچنین شوخی‌هایی با نرخ موفقیت بالا است. اگرچه فیلم فاقد جذابیت بریتانیایی کتاب‌های اصلی است، اما پیتر رابیت 2: فرار، به کارگردانی ویل گلوک آمریکایی (آسان A)، بسیار خودآگاه است. کوردن بار دیگر صداپیشگی پیتر را بر عهده دارد و فیلم در بیش از یک مورد نشان می‌دهد که صدایش برخی را آزار می‌دهد - انتقادی که معمولاً به فیلم اول می‌شد. علاوه بر این، کل داستان با این ایده بازی می‌کند که یک اقتباس بزرگ هالیوودی از یک سری کتاب محبوب کودکان ممکن است از نظر دور کند که چه چیزی باعث محبوبیت این داستان‌ها در ابتدا شد. همه‌چیز بسیار فراداستانی است.این فیلم شایسته ستایش است که خود را به سخره می‌گیرد، اما همچنان به همان جرمی که برجسته می‌کند، متهم است. با این حال، این فیلم خنده‌دار است و هرگز توجه شما را از دست نمی‌دهد. این فیلم همچنین برای کل خانواده لذت‌بخش است، اگرچه برخی از صحنه‌های افراطی کمدی اسلپ‌استیک ممکن است برای بینندگان جوان خیلی شدید باشد. ممکن است پوریستان همچنان بینی خود را بالا بگیرند، اما این دنباله شایسته تقدیر است زیرا با استفاده از دوز بالایی از طنز خودتخریبی، بر ضعف‌های فیلم اول که ناامیدکننده بود، سرپوش گذاشت.