میراث بورن

آنت آرون کراس (جرمی رنر) در طبیعت وحشی آلاسکا در حال آماده شدن برای ماموریت پرخطر بعدی خود است. او در انزوا و با گذر زمان، در مورد زندگی‌ای که انتخاب کرده، دچار تردید می‌شود. در همین حال، جیسون بورن در نیویورک دیده شده و روزنامه‌نگاران شروع به کاوش در دنیای زیرزمینی و پیچیده آژانس‌های اطلاعاتی فوق محرمانه دولت کرده‌اند. مقامات ارشد، به رهبری اریک بایِر (ادوارد نورتون)، می‌خواهند کل عملیات را متوقف کنند. کراس می‌خواهد خود را از آژانس رها کند، اما ابتدا به داروهایی تخصصی نیاز دارد. تنها یک نفر می‌تواند به او کمک کند تا از قرص‌هایی که مافوق‌هایش او را به آن وابسته کرده‌اند، رها شود: دکتر مارتا شیرینگ (راشل وایس)، دانشمندی که اکنون خود هدفی برای تعقیب است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد مجموعه فیلم‌های بورن صحبت کنند. میراث در مقایسه با بقیه چطور است؟ داشتن یک ستاره جدید چطور چیزها را تغییر می‌دهد؟
• آیا این فیلم نسبت به فیلم‌های دیگر که دیده‌اید خشونت کمتری دارد؟ کدام نوع مبارزه/خشونت تاثیر بیشتری دارد؟ چرا؟
• چگونه عوامل مخفی اقدامات خشونت‌آمیز خود را توجیه می‌کنند؟ آیا اهداف، هرگز وسایل را توجیه می‌کنند؟ آیا فکر می‌کنید جاسوسان واقعی این‌گونه عمل می‌کنند؟

والدین باید بدانند که میراث بورن، چهارمین قسمت از مجموعه فیلم‌های پرفروش بورن است، اگرچه این فیلم از کتاب هم‌نام خود جدا می‌شود تا داستان یک شخصیت جدید را روایت کند که کاملاً از جیسون بورن متمایز است. (این اولین قسمت از مجموعه است که مت دیمون در آن بازی نمی‌کند، اگرچه شخصیت او چند بار در فیلم ذکر می‌شود.) در این فیلم، جرمی رنر در نقش یک مأمور اصلاح‌شده ژنتیکی بازی می‌کند که باید برای نجات جان خود فرار کند. مانند فیلم‌های قبلی بورن، میراث فیلمی اکشن، پرهزینه، با ریتم سریع و هوشمندانه است که پر از صحنه‌های اکشن بدون وقفه است، از جمله انفجارها، تعقیب و گریز با موتورسیکلت و بسیاری از صحنه‌های مبارزه که برخی از آن‌ها بسیار خشن هستند (شکستن گردن، له شدن صورت و غیره). همچنین در فیلم مقداری فحاشی (از جمله کلمه ش**) و نوشیدن الکل در جمع وجود دارد، اما خشونت مداوم اکشن، مسئله اصلی فیلم است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این فیلم اغلب جذاب است و به تنهایی می‌ایستد و قد راست می‌کند، و به اندازه‌ای به گذشته ارجاع می‌دهد که طرفداران سرسخت حس بازگشت به خانه را تجربه کنند. وقتی خبر پخش شد که مت دیمون، که بار سه فیلم مهیج بورن را به دوش کشیده بود، در این قسمت حضور نخواهد داشت، بسیاری سوگند خوردند که این مجموعه به پایان رسیده است. و اگرچه بورن دیمون سایه‌اش را بر میراث بورن می‌اندازد، اما فیلم را خفه نمی‌کند. کراس رنر نژاد متفاوتی از مامور فوق‌العاده است، بیشتر عضلانی از بورن، بیشتر سرباز از رهبر، اما نه به اندازه‌ای که نتواند به تنهایی بایستد. او و مارتا از مسیر خارج شده‌اند، شرایط آنها را به این سمت سوق داده است، و ما بیشتر راه را با او هستیم.اما این به معنای نبودن هیچ‌گونه ایراد و اشکالی نیست: میراث بورن زمان می‌برد تا خود را از شخصیت اصلی اصلی داستان دور کند، که البته بخشی ضروری از روند داستان است اما می‌توانست کمی کوتاه‌تر و چابک‌تر باشد. و با وجود فلش‌بک‌هایی که در فیلم وجود دارد، داستان به روشی گاهی دیوانه‌وار خطی پیش می‌رود. یک تعقیب و گریز به تعقیب و گریز دیگری و سپس دیگری ختم می‌شود، و البته که این روند باعث ایجاد ریتم تند و هیجان‌انگیزی می‌شود، اما خستگی و دلزدگی از هیجان هم شروع به رخنه می‌کند. ما می‌خواهیم کراس را مثل بورن بشناسیم، اما این اتفاق نمی‌افتد. ما پایان فیلم را لو نمی‌دهیم، اما بعد از همه آن تلاش و عجله، کمی چیزها ناقص به نظر می‌رسند. اما نگران نباشید، ما برای قسمت بعدی آماده‌ایم. اگر فیلم‌سازان بتوانند بورن را متقاعد کنند تا در قسمت بعدی به کراس بپیوندد، که قطعاً جا برای آن وجود دارد، نتیجه می‌تواند کامل و بی‌نقص باشد.