بنجی

بنجی، داستان یک سگ ولگرد است که از دیدگاه خودِ سگ روایت می‌شود. بنجی شیطنت‌هایی می‌کند، اما باهوش، دوست‌داشتنی و ماجراجو است. او هر روز در شهر کوچکش به تفریح و بازی می‌پردازد. او با دو بچه، یک پلیس محلی، صاحب یک کافه و یک گربه سفید خانگی روابط طولانی‌مدتی دارد. هر شب، بنجی به خانه بزرگ متروکه‌ای که خانه اوست برمی‌گردد. دو بچه، پل (الن فلوژت) و سیندی (سینتیا اسمیت)، آرزویشان این است که او را به فرزندی قبول کنند. متاسفانه، با اینکه خدمتکارشان (پتسی گرت) از طرفداران بنجی است، نمی‌توانند پدرشان (پیتر برک) را متقاعد کنند. دردسرها در "خانه" بنجی شروع می‌شود، درست بعد از اینکه او با تیفانی، سگ رویاهایش، یک ولگرد دوست‌داشتنی دیگر، ملاقات می‌کند. گروهی از مجرمان خانه را تحت نظر گرفته‌اند تا به عنوان مقر خود برای یک ماجراجویی نامقدس استفاده کنند، جایی که جان دو نفر از کسانی را که بنجی بیشتر از همه دوست دارد به خطر می‌اندازند. اما آن شرورها هرگز فکر نمی‌کردند که با بنجی، ابرقهرمان فوق‌العاده، روبرو شوند، کسی که در نهایت از مهارت‌ها، هوش و حتی برخی از دوستان شهرش برای نجات روز همه استفاده می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد زمان مناسب برای پرسش از قوانین والدینشان صحبت کنند، همانطور که پل و سیندی انجام دادند. آیا اگر بنجی سگ فوق‌العاده‌ای نبود، نگه داشتن او درست بود؟
• قبل از اینکه حیوانی خانگی را به فرزندی بپذیرید، چه چیزهایی را باید بدانید؟ چرا مهم است که قبل از قبول چنین مسئولیت شگفت‌انگیزی، از معنای واقعی نگهداری از حیوان خانگی آگاه باشید؟
• در سال ۱۹۷۴، این فیلم درجه G دریافت کرد. حالا، با توجه به آگاهی بیشتر ما در مورد تاثیر خشونت بر کودکان، احتمالا درجه PG دریافت می‌کرد. به نظر شما کدام صحنه‌ها یا موضوعات ممکن است شایسته درجه PG باشند؟

والدین باید بدانند که بنجی، که در ابتدا در سال ۱۹۷۴ به عنوان یک فیلم سینمایی منتشر شد، مجدداً بازسازی شده و در سال ۲۰۱۸ بر روی دیسک بلو-ری منتشر شد. بیش از نیمی از فیلم شامل صحنه‌های روستایی و شهری کوچک است که در آن بنجی، یک سگ ولگرد دوست‌داشتنی که می‌تواند کارهای «معجزه‌آسا» انجام دهد، در اطراف خود به جست و خیز می‌پردازد، چه به تنهایی و چه در همراهی با تیفانی، سگ کوچک دیگری که او نیز بسیار دوست‌داشتنی است. فقط در نیمه دوم فیلم است که درگیری‌ها شکل می‌گیرند و بنجی و دوستانش در خطر قرار می‌گیرند. حساسیت‌ها در طول دهه‌ها تغییر کرده‌اند، و اگرچه این فیلم در ابتدا درجه‌بندی G از MPAA را دریافت کرده بود، اما شامل برخی صحنه‌ها (مثلاً دو کودک ربوده می‌شوند، دهان‌شان بسته می‌شود و به اسارت گرفته می‌شوند) است که ممکن است برای کودکانی که قادر به تمایز بین خشونت واقعی و نمایشی نیستند، ترسناک باشد. و همچنین برخی از صحنه‌ها که در آن کودکان و سگ‌های کوچک در خطر هستند (هشدار لو رفتن داستان: یک سگ لگد می‌خورد و وضعیت سلامتی او برای مدتی نامشخص است) ممکن است برای برخی از کودکان بزرگتر و حساس‌تر، ناراحت‌کننده باشد. البته، یک سگ ولگرد قهرمان این فیلم است، و والدین ممکن است بخواهند به کودکان خود در مورد تعامل با حیوانات ولگرد هشدار دهند. بنجی در تعدادی از دنباله‌های فیلم پس از موفقیت فیلم اصلی ظاهر شد. به راحتی می‌توان فهمید که چرا. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

سکانس‌های متوالی بنجی در حال دویدن، پرش و رفتار مثل یک سگ باهوش در خیابان‌های شهر و جنگل‌های سرسبز، واقعاً لذت‌بخش است. جو کمپ، کارگردان، که در سال ۱۹۷۴ با این فیلم خانوادگی یک فرنچایز ساخت، از این سگ جذاب، زیستگاه طبیعی‌اش و شهر کوچک آمریکایی نهایت استفاده را برده است. اما حتی کمپ هم نمی‌توانست ۸۶ دقیقه فیلم خانگی از سگ‌ها بسازد. او باید داستانی هم ارائه می‌داد. این داستان ماجرای آدم‌ربایی است با خلاف‌کارانی که هم بچه‌ها و هم سگ‌های محبوب را به خطر می‌اندازند. البته که پایانی خوش دارد، اما مراقب باشید: بچه‌ای ترسیده، دختر کوچکی در حال گریه و سگی که مورد بدرفتاری قرار گرفته ممکن است برای بچه‌های کوچک یا افراد بسیار حساس ناراحت‌کننده باشد.