تصاویر فیلم
پیشنهادهای مشابه
نمایش همهنقد و بررسی
معتبر: این تحلیلها بهترین و دقیقترین نتایج رو دارن! ما دادههای کافی و باکیفیت داشتیم و هوش مصنوعی ما نتایج مناسبی رو برای این دسته از فیلمها بهمون داده.
خشونت: متوسط
ترس: خیلی کم
ناهنجاری اجتماعی: کم
الگوی مثبت: متوسط
پیام مثبت: زیاد
خلاصه فیلم
ویرایشدر فیلم مستند "غذا، اینک"، کارگردان رابرت کنر به طور خلاقانهای مضامین کتاب "معضل همهچیزخوار" نوشته مایکل پولان و "ملت فستفود" نوشته اریک اشلوسر را ترکیب میکند تا نشان دهد که چگونه بیشتر غذاهای موجود در سوپرمارکتها به تنها چند محصول کشاورزی (ذرت و سویا) و تعداد اندکی شرکت چندملیتی قدرتمند مانند مونسانتو، تایسون و اسمیتفیلد بازمیگردند. با حضور اشلوسر و پولان و مصاحبه با تعداد زیادی از افراد دیگر، کنر نشان میدهد که افزایش چشمگیر فستفود چگونه کشاورزی، صنعت غذا و حتی رژیم غذایی جهانی را تغییر داده است و این تغییر لزوما به نفع مردم نبوده است. چون سود مالی، نه تغذیه، هدف نهایی این شرکتها است، کنر پیشنهاد میکند که مصرفکنندگان میتوانند با آگاهی بیشتر در مورد خرید غذاهای خود، تفاوتی ایجاد کنند.
درباره این موارد گفتگو کنید
- خانوادهها میتوانند درباره پیام فیلم «غذا، اینک» در مورد صنعت غذا گفتگو کنند. آیا فیلمساز در نشان دادن شرکتها به عنوان بدمنها، کشاورزان به عنوان قربانیان و کشاورزان مستقل و مدافعان حقوق مصرفکنندگان به عنوان قهرمانان، ناعادلانه رفتار کرده است؟
- چگونه سکوت شرکتهایی که در فیلم به تصویر کشیده شدهاند بر اعتبار و تاثیر فیلم تاثیر میگذارد؟
- آیا این باعث میشود که دو بار در مورد درخواست یک وعده غذایی خوشمزه فکر کنید؟ چه طور در مورد غذاهای ناسالم بهطور کلی؟
آنچه والدین باید بدانند
ویرایشغذا، اینکورپوریتد" یک افشاگری تکاندهنده در مورد صنعت غذا، به ویژه گروه نخبهای از شرکتهای قدرتمند است که پشت بیشتر غذاهایی که در سوپرمارکتها به فروش میرسند، قرار دارند. بیشتر نوجوانان ممکن است علاقهای به این موضوع نداشته باشند، اگرچه این مستند درجهبندی PG دارد و آموزشی است. چند صحنه آزاردهنده وجود دارد، عمدتاً مربوط به مزارع صنعتی شلوغ و کشتارگاههای مرغ/خوک/گاو است. همچنین قابل توجه است که هیچیک از شرکتهای مورد بحث در فیلم حاضر به مصاحبه نشدند که این موضوع باعث یکطرفه به نظر رسیدن پیام فیلم شده است.
این فیلم چه نکات مثبتی دارد
خوشبختانه بیشتر بوفههای سینما غذاهای مانند همبرگر یا نوکبالهای مرغ را نمیفروشند، وگرنه تماشاگران بعد از دیدن این فیلم، چه به معنای واقعی و چه به معنای استعاری، آنها را پرتاب میکردند. کنر نگاهی جامع به این موضوع دارد که چگونه غذا از «دانه تا سوپرمارکت» حرکت میکند و نیروی محرکه آن بیشتر پر کردن گنجینههای شرکتی گروه کوچکی از شرکتهای کنترلکننده است تا تغذیه جهان. هر کسی که آثار پولان یا شلوسر را خوانده باشد (و تأثیر آنها به عنوان تهیهکننده/مشاور واضح است)، ممکن است با بسیاری از مطالب آشنا باشد، اما اکثریت قاطع آمریکاییها در این مورد ناآگاه هستند، که به نظر میرسد برخی از صنایع غذایی ترجیح دهند همینطور بماند (نه این که هیچکدام از این شرکتها برای مصاحبه در فیلم موافقت کرده باشند).غذا، اینک. پر است از داستانهای ترسناک: چگونه شرکتهای بزرگ کشاورزان را تحت فشار قرار میدهند، چگونه حیوانات به طور بیرحمانهای برای بزرگتر شدن سینهی مرغ بدون استخوان و منوی دلار فستفود مورد استفاده قرار میگیرند، و حتی چگونه وزارت کشاورزی ایالات متحده بیشتر از شرکتهایی که باید آنها را تنظیم کند، به جمعیتی که باید از آنها محافظت کند، اهمیت میدهد. بخشهایی که حیوانات را نشان میدهند میتوانند ترسناک باشند و آن بخشی که دربارهی خانوادهی کارگری است که فستفود میخورند چون بسیار ارزانتر از گزینههای سالمتر است، دلشکستن است. اما به طور شگفتآوری، پیام کلی این مستند یکی از امید است -- چگونه هر دلاری که برای غذا خرج میکنیم تفاوتی ایجاد میکند، نه فقط برای خانوادههای فوری ما، بلکه برای جهان.
دیدگاههای کاربران
دیدگاهی ثبت نشده است.










































