در آستانه

در آستانه یک مجموعه کمدی در مورد چهار زن حدوداً ۴۰ ساله و بهترین دوستانشان است که سعی می‌کنند از بحران‌های میانسالی خود عبور کنند. جولی دلپی در نقش جاستین، سرآشپز فرانسوی-آمریکایی است که آشپزخانه رستوران Chez Juste در لس‌آنجلس را اداره می‌کند و در تلاش است تا کتاب آشپزی سفارش‌داده‌شده توسط رئیس ناکارآمدش (با بازی جیووانی ریبیسی) را بنویسد، در حالی که پسرش را با همسر کم‌حرفش، مارتین (متیو دمی) بزرگ می‌کند. دوستش ال (الکسیا لاندو) یک مادر مجرد است که سه فرزند از سه مرد مختلف دارد، در حالی که آن (الیزابت شو)، طراح لباس و مصرف‌کننده ماری‌جوانا، به نظر می‌رسد زندگی کامل و ایده‌آلی در خانه‌ای که به ارث برده دارد. در همین حال، یاسمین (سارا جونز)، فمینیستی که با یک کدنویس نرم‌افزاری معروف ازدواج کرده، سعی دارد پس از مرخصی برای بزرگ کردن پسرش، دوباره به دنیای سیاست بازگردد. آنها در سنین میانسالی با چالش‌های ازدواج، مادری و حرفه‌شان مواجه هستند، اما هر کدام تلاش می‌کنند خود را دوباره اختراع کنند تا زندگی‌شان را به روشی که منعکس‌کننده هویت واقعی‌شان باشد، بسازند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد پیام‌هایی که این مجموعه در مورد زنان و پیری ارائه می‌دهد، صحبت کنند. چرا این زنان برای ایجاد تغییر در زندگی‌شان انگیزه دارند؟ آیا همه این تغییرات مثبت هستند؟
• آیا نمایش در آستانه به چالش کشیدن نحوه نمایش زنان در رسانه‌ها در دهه ۴۰ زندگی‌شان می‌پردازد؟ اگر اینطور است، چگونه؟

والدین باید بدانند که «در آستانه» یک کمدی درام زنانه‌محور است در مورد دوستی میان زنان میانسال که حس قوی از استقلال و خودمختاری دارند و خود را برای زندگی شادتر بازآفرینی می‌کنند. این فیلم مضامین بالغانه‌ای را شامل می‌شود، از جمله ازدواج‌های ناسالم، طلاق، مسائل فرزندپروری و تبعیض سنی. محتوای جنسی قوی، مشاجره و توهین، نوشیدن الکل و سیگار و ماری‌جوانا کشیدن در آن وجود دارد.

این مجموعه کمدی درام ناهمگون که قبل از شروع همه‌گیری ویروس کرونا آغاز می‌شود، چهار زن را به تصویر می‌کشد که در دهه ۴۰ زندگی خود به دوستی یکدیگر تکیه می‌کنند. دوستی قوی این زنان، حس استقلال و تلاش جاستین برای درک جهان از طریق نوشتن، یادآور سریال «سکس اند سیتی» است و تمرکز سریال بر ورود زنان به میانسالی نیز تازگی دارد. اما شخصیت‌ها به‌خصوص شخصیت‌پردازی خوبی ندارند و در برخی موارد، دوست‌داشتنی نیستند، که باعث می‌شود ارتباط برقرار کردن با آن‌ها دشوار باشد. در عین حال، داستان‌ها گاهی فاقد انسجام هستند و طنز سریال به اندازه کافی تند نیست تا در حالی که زنان با روابط آشفته، فرزندپروری و فراز و نشیب‌های حرفه‌ای خود دست و پنجه نرم می‌کنند، احساس شادابی را حفظ کند. بدون شک افرادی هستند که با برخی از موضوعات مطرح‌شده در این سریال ارتباط برقرار می‌کنند، اما ممکن است برخی دیگر سریال «در آستانه» را ناکافی بدانند.