هنر خیابانی: نبرد هنرمندان

مسابقه خیابانی STREET ART THROWDOWN مجموعه‌ای از رقابت‌های هنرمندان خیابانی مستعد کشور است که فرصت نمایش آثار خود و برنده شدن ۱۰۰,۰۰۰ دلار را به دست می‌آورند. این برنامه با اجرای جاستین بوا، هنرمند پاپ مشهور جهانی (با نام مستعار BUA) برگزار می‌شود و ۱۰ هنرمند در دو چالش شرکت می‌کنند که هدف آن‌ها نمایش هنر و مهارت‌های فنی خود و حذف رقبا از مسابقه است. داوری آثار بر عهده جاستین بوا و لورن واگنر، کارشناس گالری است. داورانی مانند هنرمند گرافیتی و نقاش دیواری، میر وان، نیز در انتخاب بهترین هنرمند کمک می‌کنند. از بالا رفتن از ساختمان‌ها برای نقاشی بر روی بیلبورد تا گشتن در تونل‌های تاریک شهری برای پیدا کردن مکان‌های نقاشی، هر چالش به شرکت‌کنندگان اجازه می‌دهد تا استعداد خود را به نمایش بگذارند و در عین حال نشان دهند که گرافیتی چگونه به بخشی مهم از صحنه هنر بین‌المللی تبدیل شده است.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد عواملی که اثری خلاقانه را به «هنر» تبدیل می‌کند، صحبت کنند. در چه زمانی چیزی مثل نقاشی‌های دیواری الهام‌بخش و ارزشمند برای دنیای هنر تلقی می‌شود؟ چه کسی این تصمیمات را می‌گیرد؟ آیا این برنامه واقع‌نمای تلویزیونی به پاسخ دادن به برخی از این سوالات کمک می‌کند؟
• آیا تماشای هنر در دنیای بیرون را دوست دارید؟ تفاوت دیدن آن در موزه چیست؟

والدین باید بدانند که مسابقه واقع‌نمای Street Art Throwdown، هنرمندان مشهور خیابانی را در رقابتی برای خلق بهترین نقاشی‌های دیواری، نصب‌های هنری و دیگر نمونه‌های هنر خیابانی به چالش می‌کشد. در این برنامه، برخی از کلمات ناسزا سانسور شده و برخی از آثار هنرمندان شامل برهنگی (سینه‌های عریان) و تصاویر ترسناک است. همچنین جزئیات جالبی در مورد فرهنگ، سنت و زیبایی‌شناسی این هنر گاه جنجالی ارائه می‌شود.

این یک مسابقه واقعیت استاندارد است، اما این مجموعه به خوبی نشان می‌دهد که این ژانر چگونه از یک مزاحمت شهری به یک فرم هنری بین‌المللی شناخته‌شده تبدیل شده است که تکنیک‌های نقاشی سنتی را با زیبایی‌شناسی مدرن و تصاویر محبوب تلفیق می‌کند. نحوه روایت داستان توسط هنرمندان از طریق هنرشان و نقدهای سازنده داوران در مورد آثارشان، عمق بیشتری به برنامه می‌بخشد.هنرمندان در هر سنی به این مجموعه علاقه‌مند خواهند شد، که بر برجسته‌سازی روش‌های مختلف مورد استفاده برای مفهومی‌سازی، اجرا و تسلط بر فرم تأکید دارد. همچنین برخی از سنت‌ها و زبان عامیانه رایج‌تر جامعه هنر خیابانی را به نمایش می‌گذارد. اما لازم نیست هنرمند باشید تا بینش این نمایش را در مورد کار و فرهنگی که از آن متولد شده است، درک کنید.