کنی و گربه

شبیه یک قسمت از اسکوبی-دو! کجا هستی؟، CONNI AND THE CAT دارای یک حیوان خانگی باهوش‌تر از حد متوسط است. این یکی گربه‌ای به نام ماو است که خود را در اتوبوسی که صاحب خردسالش کانی (میا سیسکون) را به سفر مدرسه به قلعه‌ای ظاهرا تسخیرشده می‌برد، مخفیانه می‌رساند. ماو به سرعت شروع به ریختن شیر، آزاد کردن اسکار، سمور خانگی از قفسش، و خوردن همه کیک می‌کند. صحبت از یک روح است و برخورد با او ترس اصلی است، اما او هرگز ظاهر نمی‌شود. علاوه بر این مشکلات، کسی یا چیزی جواهرات و سایر اشیای براق را می‌دزدد و این «جنایت» به سمور خانگی نسبت داده می‌شود. از آنجا که ماو یک مسافر مخفی است، کانی از گفتن به خانم وینگارتنر (امی دو بروین)، معلم مسئول، که گربه‌اش برخی از مشکلاتی که به سمور نسبت داده می‌شود را ایجاد کرده، می‌ترسد. لوکا (سفرا اورورک)، پسر کوچک خانم وینگارتنر، نگران است که مادرش که از قبل نسبت به سمور خانگی بدبین بوده، به باغ‌وحش خانگی زنگ بزند و پت دوست‌داشتنی‌اش را با خود ببرد. حتی بعد از اینکه کانی اعتراف می‌کند که گربه‌اش مقصر است، خانم وینگارتنر که به گربه آلرژی دارد، نمی‌تواند دو و دو را با هم جور کند. او که عطسه‌هایش تمام نمی‌شود، حرف‌های کانی را باور نمی‌کند و او را به خاطر دروغ‌گویی تنبیه می‌کند. در نهایت همه چیز مرتب می‌شود. بچه‌ها تبرئه می‌شوند، مادر عذرخواهی می‌کند و سمور خانگی پیش لوکا می‌ماند.

• ما می‌توانیم درباره‌ی میزان علاقه‌ای که به حیوانات خانگی‌مان داریم، صحبت کنیم. به نظر شما چرا بین انسان‌ها و حیوانات خانگی‌شان رابطه‌ی نزدیکی ایجاد می‌شود؟
• چه دلایلی وجود دارد که فکر می‌کنید بچه‌ها اجازه نداشتند حیوانات خانگی خود را به سفر مدرسه بیاورند؟
• وقتی معلم‌ها کانی را به دلیل دروغ گفتن تنبیه کردند، حتی اگر راست می‌گفت، چه احساسی داشتی؟ چرا فکر می‌کنی که گاهی اوقات حتی بزرگسالان هم به نتایج غلط می‌پرند؟

«کانی و گربه» پویانمایی آلمانی (با دیالوگ انگلیسی) است که درباره‌ی دختری است که گربه‌ی محبوبش در اتوبوس مخفی می‌شود تا در سفر مدرسه‌ای کودکستان به قلعه‌ای که ظاهرا ارواح در آن زندگی می‌کنند، همراه او باشد. گربه شیطانی می‌شود و کانی و دوستانش تلاش می‌کنند این شیطنت‌ها را پنهان کنند. وقتی کانی بالاخره اعتراف می‌کند که گربه‌اش او را دنبال کرده، معلم‌ها حرفش را باور نمی‌کنند و او را به دلیل دروغ‌گویی تنبیه می‌کنند. بچه‌ها باید چند معما را خودشان حل کنند. کلمه‌ی «شیطون» تندترین کلمه‌ای است که در فیلم استفاده می‌شود. خشونت در فیلم ملایم است: یک دختر به‌طور مختصر توسط پرنده‌ای عصبانی مورد حمله قرار می‌گیرد و یک پسر که لباس زره‌پوشان قرون وسطی را به تن دارد، از پله‌ها سقوط می‌کند اما آسیبی نمی‌بیند.

کانی و گربه ممکن است به این خاطر قابل توجه باشد که نشان می‌دهد بزرگ‌ترها اغلب اشتباه می‌کنند و به اشتباه کودکان را که سعی در تصحیح آنها دارند نادیده می‌گیرند. در همهٔ جنبه‌های دیگر، این فیلم جذاب اما به یاد ماندنی نیست. این بدان معنا نیست که کودکان پیش‌دبستانی از آن لذت نمی‌برند، چرا که خواهند برد، به ویژه دوستداران حیوانات، اما تا آنجا که به محتوا مربوط می‌شود، چیز زیادی برای ارائه ندارد. برخلاف اسکوبی-دوو! و کارتون‌های دیگر که برای این گروه سنی طراحی شده‌اند، چیز خاصی باهوش یا آموزنده در این فیلم وجود ندارد. همچنین هیچ هیولایی وجود ندارد. اما هیچ شوخی واقعی هم وجود ندارد. یک کودک می‌گوید: «این یه گربه کوچولو نیست، یه گربهٔ بزرگه»، و این جمله به شکلی غیرقابل توضیح باعث می‌شود همهٔ کسانی که در اطرافش هستند بلند بلند بخندند. «ها ها ها!»در این نسخه انگلیسی، تنوع لهجه‌ها که با هم همخوانی ندارند، کمی گیج‌کننده است. به نظر می‌رسد برخی از کودکان آمریکایی و برخی دیگر ایرلندی هستند. والدین باید توجه داشته باشند که کارشناسان نگهداری از راکون‌ها به عنوان حیوان خانگی را توصیه نمی‌کنند. (تنها در ۱۶ ایالت آمریکا نگهداری از راکون‌های اهلی قانونی است و نگهداری از راکون‌های وحشی در هیچ کجای آمریکا قانونی نیست.)