جشنواره ریفکینز

در فیلم «جشنواره ریفکینز» ساخته وودی آلن، مورت ریفکین (والاس شاون) به همراه همسرش سو (جینا گرشون) که یک مدیر روابط عمومی است، به جشنواره فیلم سن سباستین در اسپانیا می‌روند. این مکان ساحلی نفس‌گیر و فانتزی فیلم‌ها، آن‌ها را در یک ماجرای عاشقانه با دیگران درگیر می‌کند.

• «خانواده‌ها می‌توانند در مورد ویژگی‌های مشترک فیلم‌های وودی آلن صحبت کنند. آیا فیلم "جشن ریفکینز" با این ویژگی‌ها همخوانی دارد؟ آیا فیلمسازان دیگری هم هستند که دارای "نشانه‌های مشخص" در آثارشان باشند؟»
• «کدام فیلم‌ها و کارگردانان مورد اشاره را شناختید؟ سینمای هنری اروپا چگونه از فیلم‌های "هالیوود" متمایز است؟»
• «زنان در اینجا چگونه به تصویر کشیده شده‌اند؟ چرا نمایش مثبت و متنوع در رسانه‌ها اهمیت دارد؟»
• «مصرف سیگار، الکل و مواد مخدر در این اثر چگونه به تصویر کشیده شده است؟ آیا این اعمال جذاب و اغوا کننده نشان داده شده اند؟ آیا پیامدهای واقعی و ملموسی برای آن ها در نظر گرفته شده است؟ چرا این موضوع مهم است؟»

والدین باید بدانند که فیلم «جشن ریفکینز» یک کمدی ساخته وودی آلن است که درباره‌ی ازدواجی در بحران میانی زندگی است. این فیلم به موضوعاتی مانند بحران میانسالی و پرسش‌هایی از این دست می‌پردازد: در ادامه‌ی زندگی‌ام چه کاری را می‌خواهم انجام دهم و با چه کسی؟ سینمای هنری اروپا از طریق تخیلات مورت ریفکینز (والاس شاون)، استاد سابق فیلم، مورد ستایش قرار می‌گیرد، اما این صحنه‌ها احتمالاً فقط برای کسانی که با موج نوی فرانسوی و آثار سورئالیستی آشنا هستند، قابل درک و لذت‌بخش خواهد بود. مانند اکثر فیلم‌های وودی آلن، این فیلم نیز شامل روابط عاشقانه‌ی نامتعارف و غیرمعمول است (مانند رابطه‌ای با اختلاف سنی ۳۲ سال بین والاس شاون ۷۸ ساله و النا اوری ۴۶ ساله، که نقش دکتری را بازی می‌کند که مورت به دنبال اوست). ازدواج در این فیلم به شکلی گذرا و موقتی به تصویر کشیده می‌شود، و اگرچه صحبت‌هایی درباره‌ی رابطه‌ی جنسی وجود دارد، اما تنها صحنه‌ی فیزیکی، بوسیدن پایی است. الکل در فیلم حضور پررنگی دارد و حتی شخصیتی می‌گوید که «گاهی اوقات الکل ضروری است.» از سوی دیگر، صحنه‌ای کوتاه از سیگار کشیدن (به عنوان بخشی از ادای احترام به یک فیلم کلاسیک) وجود دارد که با دیالوگی دنبال می‌شود که نشان می‌دهد سیگار کشیدن انتخاب سالمی نیست. استفاده از الفاظ نامناسب در فیلم کم است، اما کلماتی مانند «احمق» و «خرافات» در آن به کار رفته است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

این فیلم ممکن است در جشنواره فیلم سالانه سن سباستین اتفاق بیفتد، اما این کمدی ضعیف در واقع جشنواره فیلم خود آلن است. شخصیت اصلی، مورت ریفکین، یک متخصص در تاریخ سینما است و کاملاً واضح است که او در اینجا به عنوان نماینده آلن حضور دارد. در جشنواره ریفکین، کارگردان صحنه‌های نمادین از آثار کارگردانان اروپایی محترم را بازسازی می‌کند و زندگی آواتار خود را در آن‌ها گنجانده است. علاقه‌مندان به سینما ممکن است از شناسایی اثر اصلی و دیدن اینکه آیا با دیدگاه ریفکین در مورد غول‌های سینمایی موافق هستند یا خیر، لذت ببرند. اما بیشتر اوقات، این تلاش خودخواهانه‌ای است که به آلن لذت قدم گذاشتن در کفش‌های کسانی را که تحسین می‌کند، می‌دهد.این موضوع شامل خود او نیز می‌شود: آلن در اینجا از آثار خود الهام گرفته و ادای احترام می‌کند. مورت فیلم‌سازی است که تلاش می‌کند رمان‌نویس شود، در حالی که در یک رابطه رو به زوال گرفتار است و در عین حال در سفر به کشور دیگری به دنبال یک زن جوان جذاب است. به عبارت دیگر، تقریباً همان خلاصه‌ای است که در فیلم «نیمه‌شب در پاریس» خود آلن وجود دارد. در حالی که آن فیلم ترفند جابجایی شخصیت اصلی در دوره‌های مختلف و تعامل با هنرمندان مشهور اروپایی را داشت، در فیلم «جشنواره ریفکینز»، شخصیت اصلی به درون فیلم‌های کارگردانان مشهور اروپایی می‌رود. تا حدودی مشابه است. اما همچنین تا حدودی معکوس فیلم «رز بنفش قاهره» آلن است، که در آن یک شخصیت سینمایی کلاسیک از صفحه نمایش بیرون می‌آید و وارد زندگی یک عاشق سینما که در یک ازدواج ناموفق گرفتار است، می‌شود. ریفکینز شامل عناصر دیگری است که از ویژگی‌های آثار آلن هستند: یک مکان اروپایی زیبا که مانند یک سفرنامه به تصویر کشیده شده، اشاره به «عصبی بودن» (حتی اگر این اصطلاح تا حد زیادی از گفتگوی فرهنگ عامه کنار گذاشته شده باشد)، و تعقیب عاشقانه یک مرد مسن‌تر از سوی یک زن بسیار جوان‌تر. این فیلم برای نوجوانان جذابیتی ندارد و پایانی امیدوارکننده ندارد، اما آلن و سینمای هنری اروپا معمولاً به این موارد توجهی نداشته‌اند.