سولِه

در جایی در نیجریه، یک راننده اتوبوس کلاهبردار (Shawn Faqua) مسافران را با قیمت بلیط‌های گزاف سوار می‌کند و گروهی متنوع را برای سفر طولانی به انوگو در SOÓLÈ جمع می‌کند. از جمله مسافران، یک راهبه در حال آموزش (Adunni Ade) است که به دنبال تامین بودجه برای یتیم‌خانه خود است. یک زن باردار و همسرش نیز در این سفر همراه هستند. مردی ریش‌سفید نیز در اتوبوس حضور دارد که ناگهان کمان و تیر از او ظاهر می‌شود. مرد دیگری (Femi Jacobs) نیز در اتوبوس است که فلش‌بک‌ها به ما نشان می‌دهند یک روحانی آموزش‌دیده است که می‌تواند مهاجمان را با حرکتی شبیه به کاراته به تشنج و کف کردن دهان مبتلا کند. او همچنین می‌تواند از هوا یک داس جادویی ظاهر کند و با ادرار باکره ارتباط خاصی دارد. مجرمان به این گروه نفوذ کرده‌اند و قصد دارند با یک نقشه غیرقابل باور، یک چمدان پر از دلار را که زیر اتوبوس پنهان شده، بدزدند. زنی خود را به عنوان یک متعصب مذهبی جا زده، اما در واقع یک کارخانه تولید بچه اداره می‌کند (او دختران جوان را می‌رباید، آنها را باردار می‌کند و سپس بچه‌ها را می‌فروشد). تقریباً همه مسافران اتوبوس یا مورد اصابت گلوله قرار می‌گیرند یا زندانی می‌شوند. در سی دقیقه آخر فیلم، صدای فریاد زنانی که مورد تجاوز قرار می‌گیرند یا مجبور به زایمان می‌شوند، در پس‌زمینه شنیده می‌شود.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد این موضوع بحث کنند که آیا داستان یا شخصیت‌های اصلی آن قابل باور هستند یا خیر. آیا مهم است که این داستان و شخصیت‌ها غیرواقعی باشند؟ چرا، یا چرا نه؟
• آیا این فیلم به نظرتان بیش از حد به ادرار علاقه دارد؟ به نظرتان این موضوع چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
• فیلم این ایده را مطرح می‌کند که جادو به برخی افراد مهارت‌ها و محافظت‌های قدرتمندی می‌دهد. آیا این افشاگری با لحن بقیه فیلم همخوانی دارد؟ چرا بله یا خیر؟

والدین باید بدانند که سوولِه فیلمی است در مورد گروهی از غریبه‌هایی که با هم بحث می‌کنند و در حال سفر با اتوبوس در نیجریه هستند. وقتی متوجه می‌شوند که اتوبوس حامل یک چمدان پر از پول است، نقشه می‌کشند تا آن را بدزدند، در حالی که از سارقان مسلحی که قصد ربودن آن را دارند، فرار می‌کنند. خشونت شامل تیراندازی، مرگ، چاقو، کتک‌کاری، تهدیدات کلامی و فیزیکی و صحنه‌های پایانی در یک «کارخانه بچه‌سازی» غیرقانونی است، جایی که زنان ربوده‌شده با تجاوز باردار می‌شوند و مجبور به زایمان می‌شوند و نوزادان به‌منظور سودجویی فروخته می‌شوند. پشت برهنه یک مرد در حال تجاوز به زنی دیده می‌شود. بزرگسالان به‌طور زننده‌ای به رابطه جنسی اشاره می‌کنند و یک کیسه پر از آلت‌های مصنوعی نشان داده می‌شود. الفاظی مانند «لعنتی»، «مُرده»، «جهنم»، «نامشروع»، «آلت تناسلی»، «ادرار»، «ادرار» و «دختر باکره» در فیلم به‌کار رفته است. بزرگسالان الکل می‌نوشند. این فیلم به زبان یوروبایی و انگلیسی با زیرنویس انگلیسی است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

سول یک نامزد جدی برای بدترین فیلم سال، در هر سالی است. می‌توان گفت که بد بودن فیلم خنده‌دار است، اما متاسفانه فقط کسل‌کننده است. یکی از شخصیت‌ها هشدار می‌دهد که «نباید به طور جمعی بدشانس باشیم»، اما کسانی که با این عنوان مواجه می‌شوند، قطعا در این دسته قرار می‌گیرند. بازیگری شبیه دلقک‌ها، کارگردانی اشتباه و داستانی بی‌معنی، همه بخشی از تصویری از عدم صلاحیت کلی هستند. حتی ابهامی که در داستان وجود دارد، نتوانسته فیلم را جذاب کند. تقریبا تمام ارتباطات بین شخصیت‌ها با صدای بلند و در حالت‌های هیجانی بیان می‌شود که به جنون نزدیک است. خواه این حالت‌ها به دلیل خواندن کلمات کتاب مقدس باشد یا به دلیل شلیک اسلحه‌های اتوماتیک، واکنش شخصیت‌ها یکی است: وحشت، خشم، عصبانیت، بالا و پایین پریدن و فریاد. این حالت مداوم از هیجانات غیرطبیعی، تفکیک اطلاعات مهم از غیرمهم و لحظات احساسی قابل توجیه از لحظاتی که احساسات به نظر بی‌دلیل بالا می‌رود را دشوار می‌کند. سی دقیقه اول فیلم، تقریبا غیرقابل تماشا است. بقیه فیلم بدتر است. فقط برای تفریح، حدود ۳۰ دقیقه از فیلم در نور قرمز فیلم‌برداری شده است.با تولید سالانه حدود ۲۵۰۰ فیلم، صنعت فیلم نیجریه، نالیوود، دومین صنعت فیلم بزرگ جهان است، درست بعد از بالیوود هند. شاید فیلم‌هایی که از کشور خارج نمی‌شوند واقعاً خوب باشند. آدم دوست دارد امیدوار باشد. همانطور که یک شخصیت می‌گوید، حتی یک ساعت خراب هم دو بار در روز زمان را درست نشان می‌دهد. متاسفانه، نه این ساعت.