شیرین و ترش

در فیلم شیرین و ترش، دا-اون (چائه سو-بین) در بیمارستانی ساعت‌ها طولانی و دشوار کار می‌کند. با استراحت‌های اندک، او در یکی از بیماران به نام جانگ-هیون (لی وو-جه) دوستی پیدا می‌کند که به او اجازه می‌دهد در اتاقش چرت بزند. با رشد دوستی آنها، هیون نیز میل به کاهش وزن پیدا می‌کند. آیا پس از کاهش وزن، رابطه آنها خوشحال و خوشبخت خواهد بود؟

• خانواده‌ها می‌توانند درباره‌ی عشق در فیلم‌های کره‌ای صحبت کنند. چگونه داستان فیلم «شیرین و تلخ» با دیگر داستان‌های عاشقانه در سینمای کره مقایسه می‌شود؟ یا با دیگر فیلم‌های عاشقانه‌ی سینمایی به‌طور کلی؟
• آیا شخصیت جانگ-هیوکی که در ادامه داستان نمایش داده شد را دوست داشتید؟ چه ویژگی‌هایی در او باعث شد که دا-اون به او علاقه‌مند شود؟ چه چیزی در خصوص شخصیت اولیه جانگ-هیوکی وجود داشت که برای دا-اون جذاب بود؟
• اگر این فیلم بیشتر بر زنان متمرکز بود یا بیننده‌ی زن را به‌جای بیننده‌ی مرد در نظر می‌گرفت، چگونه ممکن بود متفاوت به نظر برسد؟

والدین باید بدانند که شیرین و تلخ یک رمانس کره‌ای است. این فیلم به‌طور واضحی منتقد زندگی کاری مدرن کره‌ای و نیاز به جلب رضایت رؤسا و کار کردن در ساعات طولانی است و دنیایی که دا-اون و جانگ-هیوک تلاش می‌کنند در آن رابطه‌ای عاشقانه پرورش دهند را دشوار نشان می‌دهد. آنها تقریباً هیچ زمانی برای گذراندن با کیفیت ندارند و اگر در یک زمان در خانه باشند، احتمالاً خواب هستند. در همین حین، هیوک هر روز در محل کار با بو-یونگ صمیمی‌تر می‌شود. انتظار یک بارداری ترسناک، برخی از بوسیدن‌ها و نوازش‌های عاشقانه و اشاره به رابطه جنسی را داشته باشید. بزرگسالان اغلب الکل می‌نوشند - در شام، در خانه و در رویدادهای کاری. برخی از بزرگسالان مست می‌کنند و مطابق با آن رفتار می‌کنند. بزرگسالان همچنین سیگار می‌کشند. همچنین مقداری زبان تند وجود دارد، از جمله "لعنت"، "لعنتی"، "گه"، "کثافت"، "احمق"، "خر"، "ابله" و "ناراحت کننده". برخی از شوخی‌های مربوط به چاقی، یک جوان چاق را "ترغیب" به کاهش وزن می‌کنند. برای در جریان ماندن در مورد فیلم‌های بیشتر مانند این، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این رمانس لحظات زیبایی دارد، اما در نهایت موفق نیست. چیزهای زیادی هستند که می‌توان در مورد آن دوست داشت، مثل اینکه چگونه زندگی و فرهنگ خفه‌کنندهٔ کارگر کره‌ای مدرن را به تصویر می‌کشد. بازی‌های بازیگران در فیلم «شیرین و تلخ» نیز عالی است، همچنین تولید صیقلی و فیلمنامهٔ خوب نوشته‌شده. با این حال، مشکلات شروع به کند کردن فیلم می‌کنند، زیرا ترفندهای آن شروع به آشکار شدن می‌کنند. برای مثال، در حالی که پیچش یا فریب بسیار مهم اواخر فیلم جذاب است، استفاده از اندازهٔ بدن یک شخصیت برای فریب دادن بیننده جذاب نیست. این رمانس همچنین به اندازهٔ کافی ما را متقاعد نمی‌کند که بین دو شخصیت اصلی عشق یا ارتباط وجود دارد. تا زمانی که تصمیمات مهمی باید گرفته شود، نسخهٔ بعدی «هیو» کاری نکرده است که شایستهٔ همدردی باشد.این فیلم از دیدگاه مردانه‌ای برخوردار است، بنابراین انتظار می‌رود که مخاطب درد اشتباه یا سردرگمی هیوک را حس کند، در حالی که در واقعیت، هیچ چیز در مورد هیوک بعد از آن جذاب یا دلخواه نیست. به همین ترتیب، دو شخصیت اصلی زن در نقش‌های خود کلیشه‌ای هستند (یکی «همیشه در خانه منتظر است» و دیگری «زن دیگر» در محل کار است)، پایان فیلم این حس را القا می‌کند که مخاطب باید درباره اتفاقی که برای هیوک می‌افتد نگران باشد (که عجیب به نظر می‌رسد)، و پایان فیلم مردی را پاداش می‌دهد که قبلا رفتاری شبیه به تعقیب‌گر از خود نشان داده بود.