آواتار: راه آب

دکتر مجیک سالی که با نیتری، دختر رئیس قبیله آواتارهای جنگلی، خانواده تشکیل داده و دارای 5 فرزند است، اکنون مورد حمله انسان‌ها به سرکردگی سرهنگ مایلز قرار گرفته‌است. سرهنگ مایلز در واقع برای انتقام‌جویی و جبران گذشته، می‌خواهد با سالی تسویه حساب کرده و آواتارها را نابود کند. سالی و نیتری، برای نجات جان آواتارهای جنگلی، به قسمت دیگری از پاندورا رفته و آن‌جا با آواتارهای دریایی آشنا می‌شوند. آواتارهای دریایی که سبک زندگی متفاوتی با آواتارهای جنگلی دارند، به خانواده دکتر کمک می‌کنند تا راه و رسم زندگی در ساحل را بیاموزد. سرهنگ با جاسوسی و شکنجه اسپایدر، دوست خانوادگی سالی‌ها، مخفی‌گاه مجیک سالی را می‌یابد و با گروگان گرفتن فرزندانش، او را مجبور به تسلیم می‌کند. تولکان‌ها که دوستان آواتارها هستند، به کمک آن‌ها می‌آیند و با غرق‌کردن کشتی و نابودی افراد آن به مجیک سالی کمک می‌کنند تا با خانواده‌اش فرار کند و در مکان امنی ساکن شود.

• در قسمت اول آواتار می‌بینیم که سرهنگ مایلز کشته می‌شود و در این فیلم، در کالبد آواتاری باز می‌گردد تا انتقام بگیرد، اولا درباره غیرممکن‌بودن این امر با یکدیگر صحبت کنید و بعد از فرزندتان بپرسید که اگر امکان این کار وجود داشت، او دلش می‌خواست کدام یک از رفتگان به دنیا بازگردند؟ درباره پاسخ او با یکدیگر صحبت کنید. از فرزندتان بپرسید که چرا اسپایدر، خود را یک آواتار می‌دید و مثل آن‌ها رفتار می‌کرد؟ براساس پاسخ او، درباره تاثیر محیط زندگی بر رفتار صحبت کنید. خلاصه: با توجه به رفتارهای اسپایدر، درباره تاثیر محیط زندگی بر رفتار، با یکدیگر صحبت کنید.

فیلم علمی تخیلی «آواتار: راه آب» در فضایی متفاوت و با شخصیت‌هایی غیر انسانی ساخته‌شده‌است. این فیلم که در ادامه قسمت اول آواتار تهیه شده، داستان زندگی پرچالش دکتر جیک سالی در بین آواتارها را روایت می‌کند. در این داستان پرتلاطم، مشکلات و تهدیدهای زندگی آواتارها در کنار ویژگی‌های منحصر به فرد آن‌ها مثل؛ دوستی و صحبت با حیوانات دریایی، اتصال به گذشته و ملاقات با نیاکان و... بیان شده است و دیدن آن خالی از لطف نیست. مسئله قابل توجه برای مخاطبین کم سنی که ممکن است فریفته ظواهر این دنیای عجیب شوند، گوشزدکردن تخیلی‌بودن داستان و غیر واقعی‌بودن این شخصیت‌هاست.  همچنین به دلیل وجود خشونت‌های موجود و پوشش نامناسب آواتارها که نیمه برهنه هستند، تماشای فیلم به گروه سنی کمتر از 15 سال توصیه نمی‌شود. خلاصه: این دنیای خیالی و هیجان‌انگیز ممکن است برای مخاطبین کم‌سال فریبنده باشد. درباره خیالی‌بودن مکان‌ها و شخصیت‌ها با یکدیگر صحبت کنید.

جیمز کامرون با دنباله‌ای که برای طرفداران خود ساخته، دستاوردی فنی خیره‌کننده را به نمایش می‌گذارد که با وجود طولانی بودن، حس و حواس تماشاگر را به حدی تحت تأثیر قرار می‌دهد که ثابت می‌کند کارگردان هنوز هم یک بینش‌گر است. آواتار: راه آب فیلمی نیست که بخاطر داستان چندلایه و پیچیده‌اش دیده شود. داستان ساده است و دیالوگ‌ها عمدتاً توصیفی یا کلیشه‌ای هستند، به‌خصوص وقتی که کواریتچ صحبت می‌کند. اما این موضوع چندان مهم نیست، چون کامرون بودجه ۳۵۰ میلیون دلاری فیلم را به‌طور قابل توجهی در تمام سکانس‌های زیر آب، جلوه‌های ویژه موجودات شگفت‌انگیز و بازگشت کلی به پاندورا به کار می‌گیرد. تماشای این فیلم بر روی بزرگترین صفحه نمایش ممکن، و اگر بتوانید، در ۳ بعدی، ارزش دارد. بله، زمان سه ساعته فیلم طولانی است، اما به راحتی می‌توان در دنیای به یادماندنی فیلم غرق شد. اجراها با ضبط حرکت، تماشایی هستند و وینسلت و کرتیس اضافاتی خوش‌آمد به گروه بازیگران هستند. از میان بازیگران جوان، دالتون به عنوان پسر کوچک‌تر نیتیری و جیک که دردسرساز است، لوآک، که با یک تولکون تبعیدی (نهنگ‌های مقدس بیگانه) دوست می‌شود، درخشیده است. همچنین جک چمپیون به عنوان اسپایدر، پسر انسان که در میان ناوی‌ها بزرگ شده اما ماسکش او را به عنوان متفاوتی نشان می‌دهد، قابل توجه است. پیوند او با کیری، که او هم کمی متفاوت است، به نظر می‌رسد به سمت رمانس پیش می‌رود، اما هنوز زود است که بگوییم (به‌علاوه پیچیده است).لانگز کوارچ در این قسمت فقط کمی کمتر از قسمت اول دیوانه‌وار است. اما او تنها آنتاگونیست نیست. ناوی‌ها با احتمال شکست ظاهراً غیرقابل غلبه‌ای روبرو هستند، در حالی که فناوری انسان‌ها بهتر و مرگبارتر می‌شود. سکانس‌های اکشن عمدتاً در پرده سوم اتفاق می‌افتند، اما در سراسر فیلم لحظاتی نفس‌گیر وجود دارد که تماشاگران را به صندلی‌هایشان (یا شریک‌هایشان) می‌چسباند. حتی یک سکانس طولانی غرق شدن کشتی وجود دارد که یادآور تایتانیک است، تا جایی که مردم نرده را محکم می‌گیرند و نفس خود را حبس می‌کنند در حالی که مناطق در حال غرق شدن هستند. اگرچه هیچ چهارگانه‌ای از پاندورا موسیقی کلاسیک نمی‌نوازد، اما آهنگساز سایمون فرانگلن از تم‌های اصلی جیمز هورنر، آهنگساز فقید، برای خلق یک موسیقی متن تأثیرگذار در حالی که ناوی‌ها برای زندگی‌شان می‌جنگند، استفاده می‌کند. با آواتار: راه آب، کامرون و فیلمبردار راسل کارپنتر چیزی با وسعت و بزرگی عظیم خلق کرده‌اند، به حدی که عیب‌های فیلم مانع از شگفت‌انگیز بودن آن نمی‌شود.