قندهار

در قندهار، تام هریس (جرارد باتلر) به عنوان مامور ویژه سیا در خاورمیانه کار می‌کند. در آخرین ماموریتش، او موفق به منفجر کردن یک تاسیسات هسته‌ای ایرانی می‌شود. متاسفانه، یک افشاگر اطلاعات برنامه را به یک روزنامه‌نگار (نینا توسنت-وایت) داده و موقعیت تام به خطر افتاده است. بدتر از آن، به تازگی یک مترجم جدید به او محمدرضا دود، ملقب به "مو" (نوید نگهبان) اختصاص داده شده و جان مو هم اکنون در خطر است. تام و مو که توسط قهار (علی فضل) و بیشتر نیروهای طالبان تحت تعقیب هستند، باید ۴۰۰ مایل از زمین‌های خصمانه را برای رسیدن به قندهار، افغانستان، طی کنند، جایی که شانس کمی برای فرار به ایالات متحده دارند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت‌های قندهار صحبت کنند. این موضوع چه احساسی در شما ایجاد کرد؟ آیا هیجان‌انگیز بود؟ شوک‌آور؟ فیلم برای رسیدن به این تاثیر چه چیزی را نشان داد یا نشان نداد؟ چرا این موضوع مهم است؟
• فیلم در مورد جنگ چه چیزی را بیان می‌کند؟ آیا جنگ به چیزی دست می‌یابد؟ آیا ادامه جنگ ضروری است؟ چرا، یا چرا نه؟
• چگونه موضوع خانواده در داستان نقش دارد؟ چرا شخصیت‌ها در کشورهای دیگر می‌جنگند، به جای اینکه در خانه با عزیزانشان بمانند؟
• آیا تام هریس را به عنوان الگو در نظر می‌گیرید؟ آیا او از روی افتخار عمل می‌کند؟ وطن‌پرستی؟ منفعت شخصی؟ یا هر چیز دیگری؟

والدین باید بدانند که قندهار فیلمی اکشن است که در افغانستان اتفاق می‌افتد. بعد از اینکه تام هریس (جرارد باتلر)، مامور عملیات سیاه، یک تاسیسات هسته‌ای ایرانی را منفجر می‌کند و هویت او لو می‌رود، او باید به همراه مترجمش، محمد "مو" دود (نوید نگهبان) از کشور فرار کند. خشونت در این فیلم شدید است و شامل اسلحه و تیراندازی (با تلفات)، زخم‌های خونین، اجساد، خون‌های ریخته شده، انفجار، تعقیب و تصادف خودرو، ربوده شدن زنی از اتاق هتلش، زنجیر کردن مردی از مچ دست و شکنجه او، و موارد دیگر می‌شود. یکی از شخصیت‌ها همچنین سلفی‌ای با چهار جسد و رد خون‌هایی که از محل اصابت گلوله به آن‌ها باقی مانده، می‌گیرد. زبان فیلم تند است و چندین بار از کلمات "لعنتی"، "خر"، "مادر******"، "احمق"، "خدای من"، "عیسی" و "ابله" استفاده می‌شود. در یک مهمانی، مردم به طور مختصر مشروب می‌خورند و سیگار می‌کشند، و در صحنه‌های دیگر به طور مختصر سیگار برگ و ویپ کشیدن نشان داده می‌شود. فیلم با صحنه‌های خشن و توضیحات زیاد شروع می‌شود و در ابتدا شخصیت‌پردازی کمی دارد، اما با تمرکز بیشتر، فیلم گیرا و حتی تاثیرگذار می‌شود. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم اکشن که در افغانستان می‌گذرد، شروع خیلی خامی دارد، با حجم زیادی از توضیحات و شخصیت‌پردازی کم، اما در ادامه و با تمرکز بیشتر، به‌طور شگفت‌انگیزی جذاب و حتی احساسی می‌شود. ریک رومن واگ، بدلکار سابق و کارگردان فعلی، ترفند مشابهی را در آخرین فیلم خود با جرارد باتلر، فیلم فاجعه‌بار سیارک گرینلند، به کار برد و اگرچه قندهار به اندازه آن فیلم موثر نیست، اما لمس‌های مشابهی دارد. میچل لا فورتون، فیلم‌نامه‌نویس تازه‌کار، فیلم‌نامه خود را با جزئیات فراوان می‌نویسد و به جای استفاده از میان‌برهای ارزان، احساس یک جهان کامل و واقعی را به بیننده می‌دهد.با این حال، با پرش از ایران به افغانستان و دوبی و معرفی شخصیت‌های متعدد در مدت زمان کوتاهی، بدون زمینه‌چینی کافی در مورد هویت و روابط آنها، فیلم قندهار در ابتدا گیج‌کننده است. اما وقتی تام و مو تلاش طولانی خود برای فرار را آغاز می‌کنند، ماجرا شکل جدی‌تری به خود می‌گیرد. تماشاگر متوجه می‌شود که تام شش بار در خاورمیانه خدمت کرده و دیگر متقاعد نشده که برای چیزی مهمی می‌جنگد. او احساس گناه می‌کند، هم به خاطر از دست دادن مترجم قبلی‌اش و قرار دادن مو در معرض خطر و هم به خاطر غفلت از خانواده‌اش با دور بودن از آنها. بنابراین انتخاب‌های تام و مو، که اغلب شخصی‌تر از میهنی است، دارای اهمیت است. در واقع، قندهار اغلب غم‌انگیزتر از هیجان‌انگیز بودن است. این یک فیلم اکشن با روح است.