عزیزم زکریا: نامه‌ای به پسر درباره پدرش

در فیلم مستند «عزیز زکریا: نامه‌ای به پسر درباره پدرش» کرت کوئنه، کارگردان، به یادبود دوستش اندرو بگبی می‌پردازد که در سال ۲۰۰۱ به قتل رسید. این فیلم در ابتدا به عنوان ادای احترام به دوستش و همچنین ابراز تاسف از فرار شایلی ترنر، قاتل احتمالی و دوست‌دختر سابق بگبی، به کانادا و آزادی او در آن کشور است. اما به سرعت به یک نبرد سرپرستی تبدیل می‌شود، زمانی که مشخص می‌شود ترنر باردار است و فرزند بگبی را در شکم دارد. پدربزرگ و مادربزرگ بگبی در مرکز توجه قرار می‌گیرند، در حالی که برای حق ملاقات با نوه‌شان، زکریا، مبارزه می‌کنند و درگیر یک نبرد خسته‌کننده با دادگاه‌ها می‌شوند، که به طور غیرقابل توضیحی به ترنر اجازه می‌دهد تا با وجود مشکلات روانی آشکار، فرزندش را بزرگ کند. و سپس یک پیچش غیرمنتظره به طور ناگهانی درک همه از این پرونده را تغییر می‌دهد.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد فیلم «عزیزم زکریا: نامه‌ای به پسرم درباره پدرش» صحبت کنند. این فیلم گرایش آشکاری دارد، اما به نظر می‌رسد که این گرایش به طور پسینی توجیه‌پذیر است. این گرایش چگونه به نفع فیلم عمل می‌کند؟ و چگونه علیه آن عمل می‌کند؟ آیا مستندها ملزم به رعایت بی‌طرفی هستند؟
• چگونه تراژدی اغلب بدترین و بهترین صفات را در انسان‌ها برمی‌انگیزد؟
• سبک فیلمساز در مستند، نکات خاصی را به‌شدت ناراحت‌کننده و آزاردهنده نشان می‌دهد. آیا فکر می‌کنید این موضوع به اعتبار فیلم کمک می‌کند یا آن را تضعیف می‌کند؟
• آیا کیت و دیوید بگبی الگوهایی برای ما هستند؟ در چنین شرایطی، فکر می‌کنید چه کاری انجام می‌دادید؟

والدین باید بدانند که «عزیز زکریا: نامه‌ای به پسر درباره پدرش» مستندی جنایی درباره قتل اندرو بگبی در سال ۲۰۰۱ است. این مستند بر اساس مصاحبه‌هایی با دوستان، اعضای خانواده و همکاران سابق او درباره زندگی‌اش ساخته شده و تمرکز آن بر قاتل احتمالی، دوست‌دختر سابقش شِرلی تِرنر است. این مستند بسیار احساسی و دردناک است، به دلیل غم و اندوه و رنجی که دوستان و خانواده بگبی متحمل شده‌اند. در سراسر مستند الفاظ رکیک (از جمله «فحش») به کار رفته و چند پیچش داستانی دلخراش وجود دارد که یکی از آنها شامل تراژدی دل‌شکسته‌ای مرتبط با یک کودک است. اگرچه تصاویر خشونت‌آمیز گرافیکی وجود ندارد، اما سبک فیلمبرداری مستند بسیار شدید است و اغلب احساسات و اکتشافات جدید را برای تاثیر دراماتیک خاص تکرار می‌کند. همچنین صدای شلیک گلوله را با تصاویری از متوفی در دوران کودکی یا نوجوانی در هم می‌آمیزد. این مستند مناسب نوجوانان بالغ و بزرگسالان است، اما ممکن است هر بیننده‌ای را آشفته کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

عزیز زکریا برای نوجوانان بزرگتر مناسب است که می‌توانند با تاریک‌ترین انگیزه‌ها، دردناک‌ترین از دست دادن‌ها و سهل‌انگاری‌های حقوقی غیرقابل بخشش روبرو شوند. موضوع فیلم برای بیننده ناراحت‌کننده است -- خانواده، دوستان و همکاران سابق بگبی به خاطر قتل او بسیار رنج می‌برند، و این در حالی است که سیستم عدالت کیفری در شناسایی و مجازات قاتل او بسیار سهل‌انگارانه عمل کرده است. اما سبک فیلم به بیننده لطفی نمی‌کند. هر لحظه احساسی با حداکثر تاثیر به تصویر کشیده می‌شود، با تکرار جملات، اشک‌های دردناک، فحاشی و تصاویری از بگبی در کودکی و جوانی که اغلب با صدای شلیک گلوله، موسیقی آزاردهنده و زاویه‌هایی که به بیننده حس می‌دهد او بارها و بارها در حال کشته شدن است، بریده می‌شود.در این پرونده واقعی، پیچش‌های داستانی پرتنش، اضطراب عاطفی را حتی شدیدتر می‌کنند: مشخص می‌شود که ترنر باردار است و فرزند بگبی را حمل می‌کند، و حالا پدربزرگ و مادربزرگ (که شجاعت آنها یکی از درخشان‌ترین نقاط این داستان غم‌انگیز است) نه تنها باید برای حق حضانت و ملاقات بجنگند، بلکه باید با قاتل احتمالی پسرشان مذاکره و وقت بگذرانند تا بتوانند در زندگی زکریا حضور داشته باشند. و سپس پیچشی وجود دارد که تاریک‌تر و غم‌انگیزتر از همه چیزهایی است که قبلا اتفاق افتاده، به حدی که بقیه فیلم را شبیه یک قسمت از سریال قانون و نظم نشان می‌دهد.