شکارچی هیولا

مَنستر هانتر فیلمی اکشن است که بر اساس بازی ویدیویی مَنستر هانتر: ورلد ساخته شده است. کارگردانی این فیلم بر عهده پل و. اس. اندرسون، پادشاه بی‌چون‌وچرای اقتباس‌های بازی‌های ویدیویی بوده است. در این فیلم میلا یوویچ در نقش کاپیتان آرتمیس بازی می‌کند. او رهبری یک گروه از نیروهای ارتشی را بر عهده دارد که از میان طوفان شن عبور می‌کنند و در واقع به دنیای دیگری وارد می‌شوند. در آن دنیا، یکی پس از دیگری، توسط هیولاهای غول‌پیکر شبیه به دایناسور، عنکبوت، اژدها و موجودات دریایی از پا درمی‌آیند. آرتمیس به عنوان تنها بازمانده تیمش، با شکارچی مرموزی (تونی جا) همراه می‌شود که از موجودات مختلف و نحوه کشتن آن‌ها اطلاع دارد. در ادامه، شکارچی — که به زبانی ناشناخته صحبت می‌کند — و آرتمیس راهی برای ارتباط برقرار کردن و آموزش کشتن بیشتر این موجودات پیدا می‌کنند و امیدوارند راهی برای بازگشت آرتمیس به زمین پیدا کنند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد خشونت در فیلم Monster Hunter صحبت کنند. آیا این خشونت در فیلم ضروری است؟ آیا خشونت در فیلم‌های فانتزی تاثیری متفاوت بر بینندگان دارد در مقایسه با خشونت در فیلم‌های واقع‌گرایانه؟
• چگونه شخصیت‌های فیلم کار گروهی، پشتکار و شجاعت را نشان می‌دهند؟ چرا این ویژگی‌های مهم شخصیتی هستند؟
• فیلم در چین تحریم شد به دلیل شوخی در مورد زانوهای چینی در پیش‌نمایش‌ها که بعداً حذف شد. چه مسئولیتی بر عهده فیلم‌نامه‌نویسان و فیلم‌سازان است تا در استفاده از زبان نژادپرستانه یا بی‌احترامی در فیلم‌هایشان دقت نظر داشته باشند؟
• دربارهٔ ژانر اقتباس‌های سینمایی از بازی‌های ویدیویی چه فکر می‌کنید؟ کدام یک مورد علاقه شماست؟ این مورد در مقایسه با بقیه چطور است؟

والدین باید بدانند که مونستر هانتر یک فیلم اکشن/فانتزی بر اساس بازی ویدئویی خشونت‌آمیز است که در آن گروهی از سربازان به بعد دیگری از جهان سفر می‌کنند، جایی که هیولاهای غول‌پیکر گوشت‌خوار انسان‌های کمی را که در اطرافشان هستند، می‌کشند. کاپیتان واحد رنجر، که توسط میلا یوویچ بازی می‌شود، با یک شکارچی مرموز (تونی جا) تیم می‌شود تا با این موجودات ترسناک و عظیم‌الجثه مبارزه کند. همانند بازی‌های ویدئویی، خشونت در تقریباً هر صحنه وجود دارد، برخی از آن‌ها بسیار ترسناک هستند، زیرا انسان‌ها سعی می‌کنند هر هیولایی را که در مسیرشان قرار می‌گیرد، بکشند. انسان‌ها و هیولاها با انواع سلاح‌ها از بین می‌روند: تفنگ، نارنجک، توپ‌های سنگین، کمان‌های صلیبی، نیزه، شمشیر و غیره. بسیاری از شخصیت‌ها می‌میرند: انسان‌ها له می‌شوند، تکه‌تکه می‌شوند، زنده زنده می‌سوزند و خورده می‌شوند. الفاظ زشت به ندرت استفاده می‌شود اما شامل کلماتی مانند "لعنتی"، "خدای لعنتی" و عبارات مذهبی است. این فیلم احتمالاً بیشتر به طرفداران مجموعه بازی‌های ویدئویی (که جهان‌سازی آن را درک می‌کنند) یا علاقه‌مندان به فانتزی و ماجراجویی، جلب توجه می‌کند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

در میان فیلم‌هایی که بر اساس بازی‌های ویدیویی ساخته شده‌اند، این فیلم بدترین نیست، چون زوج اندرسون و جووویچ می‌دانند که دارند چه کاری انجام می‌دهند، اما همچنان این فیلم، مجموعه‌ای فراموش‌شدنی از جلوه‌های ویژه خشونت‌آمیز کامپیوتری است. در این مقطع، اندرسون مدیون تبدیل بازی‌های ویدیویی به فیلم است و ستاره فیلم رزیدنت اویل که حالا همسر اوست، الهه الهام‌بخش و باشکوه اوست. با وجود نقدهای منفی، مجموعه فیلم‌های رزیدنت اویل طرفداران زیادی دارد، پس ممکن است فیلم مونستر هانتر هم بتواند همین حس را به مخاطبانش منتقل کند. اما برای مخاطبانی که با بازی آشنا نیستند یا علاقه‌ای به آن ندارند، فیلم چیز زیادی برای ارائه ندارد، به جز یک دنباله به نظر بی‌پایان از نبردهای خشونت‌آمیز میان انسان‌ها و هیولاها. اما کشمکش‌ها و درگیری‌ها چندان جذاب نیستند، و همین‌طور شخصیت‌ها (حتی آرتمیس و هانتر هم قابل درک نیستند).در این فیلم لحظات کوتاهی از شادی وجود دارد، مثل وقتی که آرتمیس شکلات‌هایش را به هانتر می‌دهد و او تقاضای بیشتر می‌کند، یا در صحنه‌های تمرین اجتناب‌ناپذیر که او یاد می‌گیرد از زره و سلاح‌هایش استفاده کند، اما این‌ها برای انسانی‌تر کردن شخصیت‌ها کافی نیستند. این قطعاً یک ماجراجویی دوستانه نیست، و همچنین مطالعه‌ای از شخصیت جنگجویان و استراتژی‌هایشان در غلبه بر سختی‌ها نیست. این فقط نمایشی از خشونت انسان در مقابل هیولا است و آن هم نه به صورت خلاقانه. از طرف دیگر، این فیلم‌ها هرگز وانمود نمی‌کنند چیزی هستند که نیستند، و به وضوح مخاطبانی برایشان وجود دارد. انتظار ساخت جهان‌های عمیق، داستان‌های پس‌زمینه، یا توضیحات داستانی را نداشته باشید، فقط اکشن‌های انفجاری و پر زد و خورد را ببینید.