آدیس، خداحافظی با کلاب اجتماعی بوینا ویستا

بی‌ینا ویستا سوسیال کلاب: آدیوس دنباله‌ای است از فیلم مستند برنده جایزه ویم وندرس در سال ۱۹۹۹، به کارگردانی لوسی واکر. این فیلم داستان موسیقی‌دانان کهنسال سبک سان، عمدتاً آفریقایی-کوبایی را دنبال می‌کند که تحت هدایت نیک گلد، تهیه‌کننده موسیقی جهان، خوان دِ مارکوس، رهبر ارکستر کوبایی، و رای کودر، گیتاریست افسانه‌ای، گرد هم آمدند. فیلم جدید نشان می‌دهد که بعد از آلبوم و مستند وندرس، چه بر سر این موسیقی‌دانان آمد. همچنین سال‌های پایانی (و تورهای آخر) موسیقی‌دانانی را که به تازگی به موفقیت رسیده بودند، مانند کامپای سگوندو، خواننده-گیتاریست-آهنگساز، که در دهه نود زندگی خود بود؛ ابراهیم فرر، خواننده‌ای که در دهه هفتاد زندگی خود واکس کفش بود و فکر می‌کرد برای همیشه موسیقی را کنار گذاشته است؛ اومارا پورتوئوندو، که از نوجوانی می‌خواند؛ و دیگر اعضای بی‌ینا ویستا سوسیال کلاب را روایت می‌کند، بسیاری از این اعضا از زمان اتمام فیلم اصلی درگذشته‌اند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد درس‌های تاریخی در بوینا ویستا اجتماعی کلاب: آدیوس صحبت کنند. چه چیزی در مورد تاریخ کوبا، موسیقی، نژادپرستی در کوبا و موضوعات دیگر آن آموختید؟ چگونه می‌توانید اطلاعات بیشتری کسب کنید؟
• چرا فکر می‌کنید غیرمعمول است که مستندها و فیلم‌های دیگر شخصیت‌ها یا افراد مسن را به تصویر بکشند یا دنبال کنند؟
• چگونه این فیلم ارزش کار گروهی را نشان می‌دهد؟ چرا این یک قدرت شخصیتی مهم است؟

والدین باید بدانند که بوینا ویستا سوشیال کلاب: آدیوس مستندی به زبان اسپانیایی (با زیرنویس انگلیسی) از فیلمساز لوسی واکر است. این فیلم دنباله‌ای است بر مستند برنده جایزه ویم وندرس در سال ۱۹۹۹ با نام بوینا ویستا سوشیال کلاب که گروهی از موسیقی‌دانان سالخورده کوبایی را به مخاطبان معرفی کرد که برای ضبط یک آلبوم و تور موسیقی دور هم جمع شدند. به‌روزرسانی واکر دو دهه پس از موفقیت غیرمنتظره فیلم اصلی را به تصویر می‌کشد. این فیلم از پرداختن به موضوعات ناراحت‌کننده و غم‌انگیز مانند بحث در مورد نژاد، فقر، افسردگی و مرگ اجتناب نمی‌کند. در این مستند، گاهی تصاویری از انقلاب کوبا، نوشیدن و سیگار کشیدن موسیقی‌دانان و بعدتر، تصاویری از مراسم تدفین و سنگ قبر چند موسیقی‌دان وجود دارد. برخی از اشعار آهنگ‌ها به مسائل جنسی اشاره دارند، اما احتمالاً بسیاری از آن‌ها برای کودکان قابل درک نخواهد بود. این فیلم تنوع، هنر، کار تیمی، دستاوردهای طول عمر موسیقی‌دانان و قدرت موسیقی را جشن می‌گیرد. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت‌نام کنید.

این دنباله‌ی تاثیرگذار شاید به اندازه‌ی مستند اصلی وندرس، نفس‌گیر و خلاقانه نباشد، اما همچنان دنباله‌ای ارزشمند است که به سراغ موسیقی‌دانان محبوب می‌رود. واکر از برخی از تصاویر مستند اصلی بوینا ویستا سوشیال کلاب و همچنین مصاحبه‌ها و محتوای جدید و اصلی استفاده می‌کند تا نشان دهد که موسیقی‌دانان بوینا ویستا سوشیال کلاب پس از موفقیت تجاری و انتقادی غیرمنتظره‌ی آلبوم و فیلم اول، چه سرنوشتی داشتند. این مستند اطلاعات جذاب و پشت‌صحنه‌ای در مورد این موسیقی‌دانان مسن کوبایی ارائه می‌دهد که از تجربه‌ی شهرت بین‌المللی خود بسیار شگفت‌زده شدند. اگرچه کمی طولانی‌تر از حد نیاز است، بوینا ویستا سوشیال کلاب: آدیوس عنوان خود را جدی می‌گیرد؛ نه تنها نام تور خداحافظی گروه است، بلکه خداحافظی واقعی و ادای احترامی است به چند عضو گروه که از زمان فیلم 1999 درگذشته‌اند.فیلم مستند تاریخی دربارهٔ تأثیر نژادپرستی نهادی کوبا و انقلاب کوبا بر موسیقی‌دان‌های سیاه‌پوست، هم آموزنده است و هم غم‌انگیز. سپس فیلم به زمان حال می‌پردارد و بر زندگی موسیقی‌دان‌های ۷۰ تا ۹۰ ساله تمرکز می‌کند که با شهرت جهانی خود در خارج از جزیره کارائیب شگفت‌زده شده‌اند، در حالی که فکر می‌کردند فقط در میان طرفداران کوبایی شناخته شده‌اند، یا در مورد ابراهیم، دیگر موسیقی را کنار گذاشته بود. این فیلم جدید با جزئیات سال‌های آخر و اجراهای موسیقی‌دان‌ها، احساسات بینندگان را برمی‌انگیزد. اما دیدن اینکه چگونه کامپای، ابراهیم و پیانیست روبن گونزالس تا آخرین لحظات زندگی خود به اجرا ادامه دادند، جالب است و به گفته کامپای، سه اصل زندگی موفق را که توسط شاعر خوزه مارتی بیان شده است، محقق می‌کند: کاشتن دانه‌ای، داشتن فرزندی و خلق/نوشتن چیزی که از مرگ فراتر می‌رود.