عمارت ماه

جیمی (جیمز کاروزو) مردی همجنسگرا در دهه 80 زندگی خود است که به بیماری آلزایمر مبتلا شده و تصمیم گرفته است به زندگی خود پایان دهد. او مراسم تشییع جنازه خود را برگزار می‌کند و همه دوستانش را دعوت می‌کند، و همچنین یک روزنامه‌نگار به نام اندرو (لو تیلور پوچی) را برای نوشتن داستان زندگی‌اش دعوت می‌کند. جیمی یک مراقب به نام فریتی (دبرا ویلسون) و یک پرستار به نام رمی (رشما گاجار) دارد، و همچنین دوستان قدیمی‌اش اسلیک (کولن جی. چمبرز)، خوانا (روز هرناندز) و ناکس (کیت دزولت). در طول روز، جیمی داستان‌هایی از زندگی خود، ملاقات با عشق واقعی‌اش و تشکیل یک گروه موسیقی موفق با او، شروع یک کسب و کار فروش زمین در ماه، و ماجراجویی‌های وحشی مختلف را تعریف می‌کند. در بیرون، فعالان کلیسا، گوردون (ریچارد ریهل) و تری (گالن هاوارد) در اعتراض به انتخاب جیمی هستند، اما مشخص می‌شود که جیمی آنها را دعوت کرده است، و برای یک دلیل خوب.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نحوه به تصویر کشیدن مرگ در فیلم Moon Manor بحث کنند. آیا افراد حق دارند شرایط مرگ خود را انتخاب کنند، به جای اینکه با آلزایمر و از دست دادن تدریجی هویت خود مواجه شوند؟ چرا بله یا خیر؟
• آیا نمایش‌های مثبت و متنوعی را مشاهده کردید؟ در مورد کلیشه‌ها چه فکر می‌کنید؟
• درباره دولاهای مرگ چه می‌دانید؟ آیا بعد از تماشای این فیلم، علاقه‌مند به دانستن بیشتر در مورد کارشان هستید؟
• فیلم مصرف مواد مخدر را چگونه به تصویر می‌کشد؟
• چگونه رابطه جنسی به تصویر کشیده می‌شود؟ آیا در آن آزادی وجود دارد؟ مسئولیت؟ چه ارزش‌هایی منتقل می‌شود؟

والدین باید بدانند که مون مانور یک درام در مورد یک مرد همجنسگرا در دهه ۸۰ زندگی خود است که مبتلا به بیماری آلزایمر است و تصمیم می‌گیرد با کمک یک دولا (مراقب در زمان مرگ) به زندگی خود پایان دهد. به طور غیرمنتظره‌ای، مرگ موضوع ثابت فیلم است؛ شخصیت اصلی همچنین توهمات ترسناکی از یک هیولا و تصاویری از خود را می‌بیند که فریاد می‌زند و ترس خود را نشان می‌دهد. درگیری مختصری بین یک مرد و یک دختر نوجوان وجود دارد که منجر به خسارت به اموال می‌شود. زبان فیلم پراکنده است و شامل کلمات نامناسب و توهین‌آمیز می‌شود. همچنین گفتگوهای مربوط به روابط جنسی وجود دارد، از جمله اشاره به پورنوگرافی (و صدای ناله). سینه‌های برهنه یک زن در حالی که دو پسر او را زیر نظر دارند، نشان داده می‌شود. شخصیت اصلی ماری‌جوآنا می‌کشد و اشاره‌هایی به مسکالین، ال‌اس‌دی، سیلوسایبین، میکرو دوزینگ و روان‌گردان‌ها وجود دارد. موضوع فیلم ممکن است بحث‌برانگیز باشد، اما فیلمسازان به زیبایی آن را مدیریت می‌کنند؛ به طور شگفت‌انگیزی شاد و تاثیرگذار است. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

در حالی که فیلمی درباره پایان زندگی یک فرد ممکن است ترسناک یا غم‌انگیز به نظر برسد، این درام صمیمی کاملا برعکس است و سرشار از شادی، عشق، خرد و حتی شوخ‌طبعی زیرکانه است. این فیلم تا حدودی از زندگی جیمز «جیمی» کاروزو، بازیگر، موسیقی‌دان و کمدین الهام گرفته است. جیمی در زندگی واقعی نمرده است. فیلم مون مانور در ابتدا کمی دست و پا چلفتی است و به خاطر ظاهر و حال و هوای آماتوری‌اش کمی لنگ می‌زند. اما خیلی زود جادوی خالص جیمی و حال و هوای درون‌گرایانه فیلم، مخاطب را مجذوب خود می‌کند. داشتن یک شخصیت روزنامه‌نگار در فیلم، روشی آسان و رایج برای ارائه اطلاعات است، اما در اینجا به‌خوبی کار می‌کند، چون اندرو خیلی زود مجذوب جیمی می‌شود و از سخنان او شیفته می‌گردد. (اینکه اندرو خود درگیری‌های درونی‌اش را دارد و فقط یک ناظر منفعل نیست، به این موضوع کمک می‌کند.)ساختار فیلم هم کاملا درست است، به آرامی شروع می‌شود، با گفتگوهای ملایم و اندیشمندانه قبل از رسیدن مهمانان. هر بخش دقیقا حال و هوای مناسب را به تصویر می‌کشد، در حالی که فیل در اتاق را به رسمیت می‌شناسد، مرگ را در آغوش می‌گیرد و در عین حال تمام جنبه‌های دیگر زندگی را در بر می‌گیرد. عمارت ماه فیلمی کوچک و ویژه است که هر کسی که از رسیدن به پایان ترسیده یا در مورد آن اندیشیده است، باید آن را ببیند.