راز کوچک ما

اِوِری (لیندسی لوهان) و لوگان (ایان هاردینگ) دوستان صمیمی دوران کودکی در فیلم راز کوچک ما هستند. دوستی آن‌ها به عشق تبدیل می‌شود، اما زمانی که اِوِری تصمیم می‌گیرد شغلی در لندن بپذیرد، به‌طور ناگهانی به پایان می‌رسد، حتی با وجود پیشنهاد ازدواج نامناسب لوگان. ده سال بعد، این زوج دوباره به طور اتفاقی با هم ملاقات می‌کنند، زمانی که معلوم می‌شود افرادی که با آن‌ها قرار می‌گذارند خواهر و برادر هستند (جان رادنیسکی و کیتی بیکر). لوگان و اِوِری که برای تعطیلات به خانه دعوت شده‌اند تا با والدین خواهر و برادر (کریستین چنوِث و دن بوکاتینسکی) ملاقات کنند، وانمود می‌کنند که همدیگر را نمی‌شناسند. این فقط یکی از دروغ‌های زیادی است که شخصیت‌های مختلف به هم می‌گویند و کریسمس امسال را تندتر می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد دلایل جدایی آوری و لوگان و آنچه که سال‌ها بعد آنها را به هم پیوند می‌دهد، در راز کوچک ما صحبت کنند.
• این فیلم تا چه حد به فیلم‌های عاشقانه‌ای که در تعطیلات می‌گذرند شباهت دارد یا از آن‌ها متفاوت است؟ آیا واقعاً لازم بود در کریسمس اتفاق بیفتد؟ چرا؟
• لیندزی لوهان از کودکی بازیگری را آغاز کرده است. چگونه حرفه او در طول زمان تکامل یافته است؟ آیا بازیگران کودک دیگری را می‌شناسید که همچنان به عنوان بزرگسال در این حرفه فعالیت می‌کنند؟ برای کسب اطلاعات بیشتر به کجا مراجعه کنیم؟

والدین باید بدانند که فیلم «راز کوچک ما» یک فیلم عاشقانه تعطیلات است با بازی لیندزی لوهان و شخصیت‌هایی که به شریک‌های عاطفی خود خیانت می‌کنند و به یکدیگر دروغ می‌گویند یا همدیگر را تهدید به افشاگری می‌کنند. این فیلم همچنین حاوی فحاشی (لعنتی و جهنم) و مقداری بوسیدن و اشاره‌های جنسی (اشاره به سکس، جاذبه‌ها، روابط، ازدواج‌های ناموفق، لباس‌های زیر و رفتارهای شهوانی) است. بزرگسالان (و یک ۱۸ ساله) در فیلم مشروب می‌خورند و مست می‌شوند، و یکی از آنها به طور تصادفی مست می‌کند. برای آگاهی از فیلم‌های مشابه بیشتر، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی شب فیلم خانوادگی ثبت نام کنید.

این فیلم عاشقانه تعطیلات با لحن دراماتیک‌تر، از سایر فیلم‌های مشابه خود فراتر می‌رود. این می‌تواند ناشی از تجربه استیون هِرِک، کارگردان «راز کوچک ما» (کارگردان فیلم‌های «سگ گمشده» و «اپوس آقای هالند») باشد، چرا که فیلمنامه به راحتی می‌توانست در جهتی متفاوت و کمدی‌تر پیش برود. این لحن دراماتیک، استعدادهای لیندزی لوهان را به نمایش می‌گذارد؛ او در صحنه‌های دراماتیک بهتر از صحنه‌های کمدی ظاهر می‌شود. برای مثال، صحنه‌ای که او در آن برای مادرش و از دست دادن خانه کودکی‌اش سوگواری می‌کند، باورپذیرتر و جالب‌تر از سکانسی است که ظاهراً در کلیسا مست است. کریستن چنوِث، بازیگر نقش مقابل او، به تنهایی می‌تواند بار کمدی فیلم را به دوش بکشد.