دکتر دولیتل

«او در برخورد با مردم کمی دست و پا چست است، اما دکتر دولیتل مشکلی در صحبت کردن با حیوانات ندارد. این موزیکال محصول ۱۹۶۷ در انگلستان در اواسط دهه ۱۸۰۰، داستان دکتر سابق پزشکی (رکس هریسون) را روایت می‌کند که با گروهی از حیوانات سخنگو زندگی می‌کند و به دلیل کمک به یک فک بیمار، به دلیل وضعیت ظاهراً نامساعد سلامت روانش به یک مؤسسه روانپزشکی فرستاده می‌شود. پس از نجات توسط دوستان صمیمی‌اش، دکتر دولیتل به یک ماجراجویی دریایی جسورانه برای یافتن حلزون دریایی صورتی بزرگ افسانه‌ای می‌رود.»

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد برخی کلیشه‌های قدیمی موجود در این فیلم صحبت کنند. چه کلیشه‌هایی را مشاهده کردید؟ واکنش شما چه بود؟ آیا فیلم با وجود این عناصر همچنان جذاب است؟ آیا این نوع کلیشه‌ها هنوز هم در دنیای امروز مشهود هستند؟
• درباره یادگیری زبان‌های مختلف صحبت کنیم (دولیتل ۴۹۸ زبان را می‌داند) و از آن به‌عنوان نقطه‌ی شروع برای تشویق و ترغیب یادگیری زبان استفاده کنیم.
• «این فیلم از انسان‌ها می‌خواهد که با یکدیگر با مهربانی و ادب رفتار کنند. چگونه خانواده شما می‌تواند به ترویج مهربانی کمک کند؟ چه اقداماتی می‌توانید انجام دهید تا جهان را به مکانی مودبانه‌تر تبدیل کنید؟»

والدین باید بدانند که این فیلم دکتر دولیتل برای خانواده‌ها بسیار مناسب است و شامل آهنگ‌های شاد، حیوانات دوست‌داشتنی، رقص و سرگرمی‌های متنوع است. اما مراقب برخی کلیشه‌های قدیمی باشید، از جمله شخصیت «سرخپوست» به نام لانگ ارو که پیامی بی‌سوادانه به همراه حیوانی که برای دولیتل به دام انداخته، ارسال می‌کند. زنان نیز در این فیلم در جایگاه پایین‌تری قرار دارند، که در صحنه‌ای مشخص می‌شود که دولیتل ادعا می‌کند با وجود اینکه امما زن است، او را «خیلی خوب» درمان کرده است. کودکان خردسال از سرگرمی و خنده‌های فیلم لذت خواهند برد، اما ممکن است با نیمه اول کند فیلم صبور نباشند. برای اطلاع از فیلم‌های مشابه، می‌توانید برای دریافت ایمیل‌های هفتگی «شب فیلم خانوادگی» ثبت‌نام کنید.

کودکان از دیدن حیوانات (انواع و اقسام حیوانات) در فیلم دکتر دولیتل شگفت‌زده خواهند شد، در حالی که بزرگسالان ممکن است با نوستالژی خاطره‌انگیزی همراه شوند. این فیلم که بر اساس داستان‌های محبوب کودکان نوشته هیو لافتینگ در دهه ۱۹۲۰ ساخته شده، نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین فیلم در سال ۱۹۶۷ (به کارگردانی ریچارد فلایشر، کارگردان فیلم ۲۰۰۰۰ فرسنگ زیر دریا) است و سرشار از ترانه‌های شاد و حیوانات عجیب و غریب است، اما زمان می‌برد تا به اوج هیجان برسد. رکس هریسون، که در فیلم بانوی زیبای من به همراه آدری هپبورن آواز خواند، در نقش دکتر دولیتل بسیار دوست‌داشتنی است. او در بهترین حالت خود است وقتی با حیوانات تعامل دارد، به‌ویژه زمانی که سرنخ‌هایی را می‌پرسد که ممکن است او را به حلزون بزرگ صورتی دریایی برساند.«در نیمه‌ی اول، لحظات جذابی وجود دارد، مثل وقتی که سگ با دمش گردگیری می‌کند یا احساس ناراحتی خوک در اطراف بیکن سرخ‌شده. اما فیلم واقعاً زمانی به پرواز درمی‌آید که از پودل‌بی به سمت جزیره‌ی ستاره‌ی دریایی، که عجیب‌تر است، می‌رویم. در آنجا، رهبر بومی، که توسط جفری هولدر با جذابیتی شگفت‌انگیز بازی می‌شود، نشاط و سرزندگی را به روند فیلم وارد می‌کند. چرا او آهنگی ندارد؟ متأسفانه، بقیه‌ی بازیگران غیرحیوانی فیلم کمی کسل‌کننده هستند و کار زیادی جز همراهی ندارند. این بدان معنا نیست که کودکان از آهنگ‌ها، مضحک بودن و شخصیت‌های سرگرم‌کننده لذت نمی‌برند و حتی ممکن است با پیام‌های مثبتی در مورد ارتباط و همدلی از فیلم خارج شوند.»