بالای این مهمانی

این برنامه تلویزیونی تجملات ثروتمندان را به نمایش می‌گذارد و همچنین صبر برنامه‌ریزان مهمانی‌ها را که برای آنها کار می‌کنند. این برنامه واقعی در مورد برنامه‌ریزان رویداد معروفی مثل برایان دابین و برایان "صبحانه" رایس است و این دو را در حین خلق و اجرای مهمانی‌های مجلل، دل‌بستن به مشتریان، مدیریت کارکنان و میانجیگری در بحران‌های مختلف دنبال می‌کند.

• خانواده‌ها می‌توانند در مورد نوع ثروتی که در این نمایش به نمایش گذاشته شده است، صحبت کنند. شما چگونه نگرش افراد حاضر در نمایش را نسبت به پول توصیف می‌کنید؟ دیدگاه آنها تا چه حد با دیدگاه شما مشابه یا متفاوت است؟ اگر میلیون‌ها دلار داشتید، آیا سبک زندگی مشابهی با آنچه در اینجا می‌بینید، انتخاب می‌کردید؟ بهترین مهمانی‌ای که می‌توانید تصور کنید چیست؟ فکر می‌کنید چقدر هزینه خواهد داشت؟ تماشای این مهمانی‌های مجلل باعث نمی‌شود که فکر کنید پول چگونه می‌تواند صرف موارد دیگری شود؟ آیا مهمانی‌ها باید بزرگ و پرخرج باشند تا سرگرم‌کننده و به یادماندنی باشند؟

والدین باید بدانند که این برنامه واقع‌نمایانه شامل نمایش‌های عجیب و غریب ثروت است، همه به نام یک مهمانی. مشتریان صدها هزار دلار برای رویدادها هزینه می‌کنند تا از هالووین تا مجرد بودن را جشن بگیرند. خانه‌ها بزرگ و لوکس تزئین شده‌اند، و خود مشتریان نیز با هزینه‌های بالا آراسته شده‌اند، از ایمپلنت سینه تا بوتاکس. مشتریان زن گاهی اوقات در لباس‌های بسیار آشکار ظاهر می‌شوند. برگزارکنندگان مهمانی گاهی اوقات با برنامه‌ریزان استخدامی خود بد رفتار می‌کنند، و از آنها انتظار دارند که قوانین را بشکنند یا به خواسته‌های احساسی آنها توجه کنند. برنامه‌ریزان نیز در انتقاد از مشتریان خود کوتاهی نمی‌کنند، و به بینندگان اجازه می‌دهند که آنها را تحقیر کنند.

در یکی از قسمت‌ها، برای مثال، دابین با یک مشتری تازه طلاق گرفته ملاقات می‌کند که به تمام کلیشه‌های اورنج کانتی تناسب دارد: او ثروتمند، بلوند و دارای سینه‌های بزرگ است. او و دستیار شخصی‌اش می‌خواهند یک مهمانی با هزینه شش رقمی برای جشن گرفتن وضعیت مجردی‌اش برگزار کنند. آن‌ها در هر مرحله شکایت می‌کنند در حالی که دابین - به شیوه آرام و نیمه هیپی خود - سعی می‌کند خواسته‌های وحشی آن‌ها را برآورده کند، اما تقریبا اخراج می‌شود وقتی یک قایق تفریحی اجازه آتش باز را برای کباب خوک نمی‌دهد و برنامه‌های ورود هلیکوپتر در حیاط پشتی به نتیجه نمی‌رسد. اما دابین از پس آن برمی‌آید و آشپز او منویی الهام گرفته از کازینو رویال تهیه می‌کند.این برنامه‌ریز مهمانی، ناامیدی خود را از مشتریان و کارکنانش به دوربین به‌شکلی بسیار ساده و معمولی نشان می‌دهد، و این چیزی است که برنامه را از بی‌معنایی کامل نجات می‌دهد، هرچند که نجات چندانی نیست. وقتی دابین شکایت می‌کند، بینندگان در ناامیدی او شریک می‌شوند و از حماقت ثروتمندان می‌خندند. اما خندیدن به ثروتمندان حس خوبی ندارد. و دیدن مقدار پولی که فقط برای تزئینات خرج می‌شود، غم‌انگیز است. به‌طور کلی، این برنامه احساس می‌شود که فقط یک برنامه دیگر در میان مجموعه‌ای طولانی از برنامه‌های واقع‌گرایانه در مورد ثروتمندان است که هدف زیادی را برآورده نمی‌کند، حتی سرگرمی معمولی و قدیمی.